Ο πόλεμος λάσπης και οι πληρωμένες αδίστακτες επιθέσεις δεν έχουν τέλος, έχουν όμως άμεσες και καίριες αντιδράσεις:
Κύριε Διευθυντά
Σχετικά με το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στην έγκριτη εφημερίδα σας (30/9/10) αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω τα ακόλουθα.
Θεωρώ θεμελιώδες, αυτονόητο και σίγουρα κοινά αποδεκτό ότι το φάρμακο ούτε είναι, ούτε πρέπει να είναι, ούτε και θα αντιμετωπισθεί ποτέ ως οποιοδήποτε εμπόρευμα. Αυτή τη προσέγγιση για το φάρμακο έχει η Ελληνική Πολιτεία αλλά και η παγκόσμια κοινότητα.
Όλες οι Ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) χώρες έχουν καθορισμένη σταθερή λιανική τιμή του φαρμάκου για έναν πολύ απλό λόγο. Τόσο η υγεία όσο και το φάρμακο, που την προστατεύει ή την αποκαθιστά, δεν είναι δυνατόν να υπόκεινται στους κανόνες της αγοράς, της προκλητής ζήτησης, της προσφοράς και της ζήτησης. Είναι νομίζω λογικό και αυτονόητο ότι η υγεία, ως το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, δεν υπάγεται στους νόμους της αγοράς.
Από και πέρα συγκρίσεις και παραλληλισμοί με Αρμάνι ή Κινέζικα προϊόντα, νομίζω ότι αδικεί τον διάλογο.
Ως προς την αμφισβήτηση του κοινωνικού ρόλου του φαρμακοποιού υπάρχει χρεία αποδείξεων; Μήπως πρέπει να ερευνήσετε τι προσφέρει ο φαρμακοποιός που σε πληθώρα μικρών κοινοτήτων αποτελεί τον μοναδικό φορέα υγείας στον οποίο απευθύνονται οι κάτοικοι καθημερινά; Μήπως πρέπει να αναλογισθείτε ότι ο φαρμακοποιός επί 24ώρου βάσεως και καθ όλο το έτος είναι στη διάθεση όποιου έχει ανάγκη με συναίσθηση του χρέους του και χωρίς πρόσθετη αμοιβή; Μήπως πρέπει να εκτιμηθεί το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός σε πλείστες όσες περιπτώσεις έρχεται να καλύψει τις αδυναμίες, ανεπάρκειες, κενά του υγειονομικού μας συστήματος; Μήπως πρέπει να εκτιμηθεί το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός χρηματοδοτεί και συντηρεί το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης, πιστώνοντας τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι και 12 μήνες;
Νομίζω ότι όλη η Ελληνική Κοινωνία έχει ιδιαίτερα θετική στάση έναντι του φαρμακοποιού επειδή εκτιμά όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα που για λόγους οικονομίας του χώρου δεν τα αναφέρω.
Ο κοινωνικός ρόλος του φαρμακοποιού είναι καταξιωμένος στη συνείδηση του απλού ανθρώπου, του συνταξιούχου, του ανθρώπου της γειτονιάς και δεν είναι «γαρνιτούρα της διαφήμισης» όπως απαξιωτικά το παρουσιάζετε.
Και για να τελειώνουμε με την καραμέλα της «απελευθέρωσης» που ως πανάκεια θα φτιάξει «καλύτερα φαρμακεία και θα μειώσει τις τιμές», μήπως μπορείτε να μου θυμίσετε πολλές περιπτώσεις που η «απελευθέρωση» των τιμών λειτούργησε υπέρ του καταναλωτή; Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ακούγαμε και για τις τιμές των καυσίμων και τα αποτελέσματά της τα υφιστάμεθα καθημερινά.
Με τιμή
Κυριάκος Θεοδοσιάδης
Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου
Πειραιώς 134, Αθήνα 11854
Τηλ. 210 3450753
