Γράφει ο Δρ. Τεπερικίδης Ελευθέριος
PharmD Κλινικός Φαρμακοποιός
Στην προηγούμενή μου ανάρτηση αναφέρθηκα στην εν δυνάμει υπηρεσία εμβολιασμού στο φαρμακείο και έκλεισα με τη φράση:
"Ο τρόπος υπάρχει. Η διάθεση;"
Νιώθω την ανάγκη να εξηγηθώ. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να δηλώσουμε πόσοι εμβολιασμοί διενεργούνται στα φαρμακεία της χώρας; Θα πρέπει όλοι μας να το δηλώνουμε, σωστά; Είναι εφικτό;
Ακόμη και να ήταν κάτι τέτοιο εφικτό, ίσως να μην είχε πραγματικά κάποιο νόημα. Αν το δούμε σαν μια μελέτη, τότε ένα δείγμα πολύ μικρότερο από το σύνολο των φαρμακείων της χώρας θα αρκούσε για να υπολογίσουμε τον συνολικό αριθμό εμβολιασμών. Ας πούμε 50 φαρμακεία. Βέβαια, αυτά τα φαρμακεία θα πρέπει να είναι γεωγραφικά κατανεμημένα ώστε να αντικατοπτρίζουν το σύνολο της χώρας. Μήπως τώρα έγινε πιο εφικτό το εγχείρημα;
Εδώ να τονίσω ότι η λέξη κλειδί στην όλη εξίσωση είναι η μελέτη. Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να μην το έχουμε καν σκεφτεί, αλλά η διεξαγωγή μελέτης στο χώρο του φαρμακείου δεν είναι κάτι ουτοπικό. Συμβαίνει σε όλον τον πλανήτη. Όχι βέβαια σε επίπεδο, διπλών τυφλών, τυχαιοποιημένων μελετών, όπως συμβαίνει στα νοσοκομεία. Αυτό που μπορεί να γίνει στα φαρμακεία είναι μη παρεμβατικές μελέτες παρατήρησης. Σε πρώτη φάση τουλάχιστον. Baby steps...
Θα μπορούσαμε λοιπόν να καταγράψουμε τον αριθμό των εμβολιασμών που διενεργούνται σε αυτά τα 50 φαρμακεία και να χρησιμοποιήσουμε στατιστικά μοντέλα για να υπολογίσουμε τον συνολικό αριθμό στη χώρα. Κάτι σαν τα μοντέλα που ανέφερε αρκετές φορές ο κ. Τσιόδρας στις ομιλίες του κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι θα έβγαινε επιστημονικό άρθρο από μια τέτοια προσπάθεια, αλλά σίγουρα θα αποτελούσε ένα εργαλείο τεκμηρίωσης: άλλο να υπολογίζεις ότι οι εμβολιασμοί είναι χ, σύμφωνα με την διακίνηση των φαρμακαποθηκών, και άλλο να το αποτυπώσεις βασισμένος σε μετρήσεις.
Εάν τώρα αναρωτιέστε γιατί ο τίτλος του άρθρου είναι η υπηρεσία εμβολιασμού στο φαρμακείο και ως τώρα αναφέρομαι σε μελέτες, τότε η απάντηση είναι απλή: Δεν νοείται να υπάρξει υπηρεσία υγείας χωρίς να υπάρχει η καταγραφή του οφέλους που έχει για τον ασθενή. Εάν δεν υπάρχει καταγραφή, δεν υπάρχει και υπηρεσία. Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι αυτά τα δύο πάνε πακέτο. Άλλωστε δεν υπάρχει ούτε μια ιατρική υπηρεσία που να μην τεκμηριώνεται από μια ή και περισσότερες μελέτες.
Τι θα πρέπει να κάνουν όμως οι 50 συνάδελφοι που εν δυνάμει θα συμμετείχαν σε μια τέτοια προσπάθεια; Σκεφτείτε ένα μικρό ξύλινο πινακάκι, και μια φόρμα που συμπληρώνεται πριν τον εμβολιασμό. Σε αυτή τη φόρμα θα καταγράφεται η ηλικία και πιθανά χρόνια νοσήματα που κατατάσσουν τον ασθενή σε ευπαθή ομάδα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι χρειάζεται πάνω από 1 λεπτό για να συμπληρωθεί. Βέβαια αν σε ένα φαρμακείο γίνουν 500 εμβολιασμοί, μιλάμε για 500 λεπτά. Σε βάθος 6 μηνών...
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποία αναρωτήθηκα εάν υπάρχει η διάθεση. Θεωρώ βεβαία την ερώτηση ρητορική. Πιστεύω πως σε μια τέτοια προσπάθεια θα υπάρξουν πολύ περισσότεροι από 50 συνάδελφοι που θα θελήσουν να συμμετέχουν. Δεν θα παραλείψω να πω πως επικοινωνώντας με τον πρόεδρο του ΦΣΘ Διονύση Ευγενίδη, καταλήξαμε πως αυτή η μελέτη θα μπορούσε άνετα να τρέξει τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη. Εκδήλωσε μάλιστα την πεποίθηση ότι θα συμμετέχουν τουλάχιστον 50 συνάδελφοι της πόλης μας σε αυτή την προσπάθεια. Θα ήταν ευχής έργο να πραγματοποιηθεί κάτι αντίστοιχο πανελλαδικά - θα ήταν ένα πολύ ισχυρό εργαλείο τεκμηρίωσης για τον ΠΦΣ.
