Χωρίς Ηπαρίνη κινδυνεύουν να βρεθούν χιλιάδες ασθενείς, λόγω της κρίσης του «χοιρινού»
Ένα σοβαρό θέμα που έχει περιοριστεί σε θέματα διατροφής και κατανάλωσης χοιρινού κρέατος, έχει αρχίσει να θορυβεί την επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως, με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στη δημόσια υγεία. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα ασχολούμαστε μόνο με το πόσο θα ακριβύνει το χοιρινό σουβλάκι!
Αυτό που έχει διαφύγει της προσοχής μας είναι ότι οι Ηπαρίνες, μια κατηγορία φάρμακων απαραίτητων σε ένα ευρύ φάσμα κλινικών εφαρμογών, (αντιμετώπιση εμφραγμάτων, αιμοκάθαρση, καρκινοπαθείς, εγκυμονούσες κ.α.) που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά στις κυβερνήσεις να τα αποθηκεύουν ως βασικό φάρμακο, είναι ένα βιολογικό προϊόν, των οποίων η αρχική πρώτη ύλη προέρχεται από τους χοίρους, ο πληθυσμός, των οποίων, μειώνεται δραματικά εξαιτίας της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων.
Όταν επιτροπή του Κογκρέσου στις ΗΠΑ, ήδη από το τέλος Ιουλίου χτυπάει το καμπανάκι στο FDA και ζητά εγρήγορση για τις προμήθειες και τα αποθέματα ηπαρίνης, πριν οι ελλείψεις αρχίσουν να επηρεάζουν τη Δημόσια Υγεία, τα πράγματα είναι σοβαρά.
Ιδίως όταν μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί και Μέσα, όπως το Bloomberg, επισημαίνουν το θέμα και επεκτείνονται πέρα από τα προβλήματα επάρκειας του χοιρινού κρέατος και των τιμών του, είναι σαφές ότι υπάρχει επικείμενος κίνδυνος και πρέπει να υπάρχει σχέδιο για την αντιμετώπισή του και από την Ελληνική Πολιτεία και ειδικά το Υπουργείο Υγείας.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι χωρίς ηπαρίνη τα νοσοκομεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν, καθώς η ηπαρίνη είναι ένα προϊόν όχι μόνο απαραίτητο, αλλά και αναντικατάστατο για κάποιες κατηγορίες ασθενών που νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση, όπως ασθενείς με καρδιακή προσβολή και φραγμένες αρτηρίες, έγκυες, ογκολογικοί ασθενείς.
Δίδεται επίσης σε αιμοκαθαρόμενους ασθενείς και ασθενείς με μηχανική στήριξη της καρδιάς και των πνευμόνων, όπως και σε ασθενείς που είναι ακίνητοι για μεγάλες περιόδους. Η ηπαρίνη χρησιμοποιείται συχνά για την επικάλυψη υλικών, όπως στεφανιαίων στεντ που έρχονται σε επαφή με το αίμα.
Τι είναι η Ηπαρίνη
Η Ηπαρίνη είναι ένα παρεντερικό αντιπηκτικό φάρμακο ταχείας δράσης και φυσικής προέλευσης η οποία περιλαμβάνεται στον Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η Ηπαρίνη χρησιμοποιείται σε ενέσιμη μορφή για την πρόληψη και θεραπεία φλεβικών θρομβώσεων και της πνευμονικής εμβολής.
Είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στην θεραπεία των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων (όπως η ασταθής στηθάγχη και το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου). Ειδικά σε ότι αφορά στα καρδιολογικά χειρουργεία αλλά και στις διαδικασίες αιμοκάθαρσης η κλασική ηπαρίνη είναι απαραίτητη και αναντικατάστατη.
Οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες είναι μια κατηγορία ηπαρινών οι οποίες αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και καλύπτουν ανάγκες ασθενών οι οποίοι δεν νοσηλεύονται σε νοσοκομείο, χρησιμοποιούνται σε καρδιολογικούς ασθενείς, εγκυμονούσες, ογκολογικούς ασθενείς κλπ. Η Ηπαρίνη ανακαλύφθηκε πριν έναν αιώνα και σήμερα μόνο στις ΗΠΑ 10 – 12 εκατομμύρια ασθενείς αντιμετωπίζονται με ηπαρίνη.
Η παγκόσμια αγορά υπολογίζεται σε 200 τόνους ή 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, παρότι πρόκειται για ένα πολύ φθηνό φάρμακο.
Γιατί το πρόβλημα στην Ελλάδα μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί;
Σήμερα, τα περισσότερα φάρμακα με βάση την ηπαρίνη προέρχονται από τον εντερικό βλεννογόνο των χοίρων, όπου με τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας απομονώνεται µια πρώιμη μορφή ηπαρίνης που µε κατάλληλη επεξεργασία παίρνει την κλασική τελική της μορφή. Το 60% έως 80% της παγκόσμιας παραγωγής της πρώιμης μορφής προέρχεται από την Κίνα όπου κατοικούν οι μισοί χοίροι του πλανήτη.
Τι είναι η αφρικανική πανώλη των χοίρων (ΑΠΧ):
Πρόκειται για μια εξαιρετικά μολυσματική και μεταδοτική ασθένεια η οποία οφείλεται στον ιό ASFV (African Swine Fever Virus) και δεν πρέπει να συγχέεται με την κλασική πανώλη των χοίρων (CSF) – Classical Swine Fever. Η ασθένεια δεν είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο, αλλά εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πληθυσμό των χοίρων. Εχει εξαλείψει ήδη πάνω από το 25% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού.
Η επιδημία της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων έχει εμφανιστεί ήδη από το 2018 στην Κίνα. Η θνησιμότητα στα γουρούνια που νοσούν αγγίζει το 100% και η σύσταση στην περίπτωση κρούσματος, σε μια χοιροτροφική μονάδα είναι η άμεση θανάτωση τους για να αποφευχθεί η μόλυνση άλλης μονάδας. Μέχρι σήμερα η ασθένεια έχει εξαλείψει περίπου το 25% του πληθυσμού και οι τάσεις είναι ανοδικές.
Ο ιός έχει παρατηρηθεί σε περίπου 50 χώρες πέρα από την Κίνα, όπως στην Καμπότζη, στη Βόρεια Κορέα, στη Νότια Κορέα, στο Βιετνάμ και στις Φιλιππίνες, αλλά και στην Ευρώπη, όπως στο Βέλγιο και στη Σλοβακία.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά προϊόντα ηπαρίνης όπως διερεύνησε το healthview που οι εταιρείες προμηθεύονται πρώτη ύλη από διάφορες χώρες. Ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσής της το πρόβλημα είναι κοινό, καθώς δεν πρόκειται για θέμα ασφάλειας του φαρμάκου, αλλά για προβλήματα έλλειψης στην παγκόσμια αγορά που εκτοξεύει τις τιμές και καμία εταιρεία δεν μπορεί να μην επηρεάζεται.
Η ανησυχία για τις πιθανές ελλείψεις σε ηπαρίνη έχει θορυβήσει κανονιστικές αρχές σε όλο τον κόσμο και ακόμα και εταιρείες προειδοποιούν ότι μπορεί να αδυνατούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση, λόγω της μείωσης της παραγωγής της πρώτης ύλης, αλλά και των τιμών που διαμορφώνονται για αυτή, κάτι που είχε συμβεί και το 2007. Και εφόσον επιβεβαιωθούν εκθέσεις που προβλέπουν μεγάλη αύξηση της ζήτησης Ηπαρίνης, τα επόμενα χρόνια, το πρόβλημα θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο.
Το καμπανάκι λοιπόν πρέπει να χτυπήσει και στη χώρα μας πιο δυνατά, έτσι ώστε να ληφθούν προληπτικά μέτρα και να υπάρχει σχέδιο, για να μην μας αιφνιδιάσει ένα υπαρκτό σήμερα παγκόσμιο πρόβλημα που απασχολεί πλέον και τις υπηρεσίες υγείας και φαρμάκου και όχι μόνο τις αρχές που σχετίζονται με την κτηνοτροφία και τις τιμές του κρέατος.
Πηγή : healthview
