Ο ΕΟΠΥΥ ζήτησε από τον ΠΦΣ να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες.
Δεδομένου ότι για τα γαληνικά σκευάσματα δεν υπάρχει επίσημη κοστολόγηση, η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έχει προτείνει στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο τη σύσταση επιτροπής κοστολόγησης των γαληνικών σκευασμάτων προκειμένου να καθοριστούν τιμές αποζημίωσης δραστικών ουσιών, εκδόχων και φαρμακοτεχνικής εργασίας αυτών.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Οργανισμός έχει ζητήσει από τον ΠΦΣ να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες, έτσι ώστε σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να συσταθεί η εν λόγω Επιτροπή κοστολόγησης και να εκδοθεί η σχετική απόφαση. Καλά επιβεβαιωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το θέμα αυτό περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη του σημερινού διοικητικού συμβουλίου που θα κάνει ο ΠΦΣ.
Υπενθυμίζεται ότι το θέμα των γαληνικών σκευασμάτων και της κοστολόγησης-αποζημίωσης αποτέλεσε θέμα συζήτησης και πριν από 2 μήνες περίπου σε σχετική συνάντηση που είχαν πραγματοποιήσει η διοίκηση του οργανισμού με εκπροσώπους του ΠΦΣ και τον ΕΟΦ.
Τι ισχύει έως τώρα
Όσον αφορά τα γαληνικά σκευάσματα, στο άρθρο 9 (φαρμακευτική περίθαλψη) του ενιαίου Κανονισμού Παροχών του ΕΟΠΥΥ αναφέρεται ότι: " Τα γαληνικά σκευάσματα αποζημιώνονται με συνταγή και ποσοστό συμμετοχής ανάλογα με τη διάγνωση. Χορηγείται η αξία των φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων και των φαρμακευτικών ουσιών που τα αποτελούν, καθώς και η φαρμακοτεχνική εργασία, σύμφωνα με την ισχύουσα κάθε φορά κοστολόγηση. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και τα καλλυντικά δεν αποζημιώνονται".
Η άποψη
Σε συνομιλία που είχαμε με παράγοντα (φαρμακοποιό) της αγοράς, μας ανέφερε ότι αντί το θεσμικό όργανο του κλάδου να απασχολεί το κοινό με αιτούμενα και ζητούμενα πρέπει να εστιάσει και να αναδείξει την επιστημονική υπεροχή του φαρμακοποιού και στην καθοριστική συμβολή που αυτός έχει σε θέματα της δημόσιας υγείας, όπως μέσω των γαληνικών σκευασμάτων. Καταρχήν πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο ενιαίο θεσμικό πλαίσιο -σε πανελλήνια βάση- που θα ορίζει πρωτίστως τα ελάχιστα που απαιτούνται για την παρασκευή αυτών των σκευασμάτων, αντικαθιστώντας το πλαίσιο που σήμερα ισχύει και είναι της δεκαετίας του 70, ίσως και παλαιότερο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο φαρμακοποιός έχει μία μοναδική υπεραξία επιστημονική, να παρασκευάζει γαληνικά σκευάσματα και παράλληλα αυτά τα φάρμακα είναι ουσιαστικά η μόνη υπηρεσία για την οποία αποζημιώνεται ο φαρμακοποιός (δεν αποζημιώνεται ούτε για τις ενέσεις που κάνει, ούτε για τις μετρήσεις, ούτε για τίποτα).
Ποτέ δεν έχει γίνει μία σοβαρή αντιμετώπιση των γαληνικών σκευασμάτων, τα οποία έρχονται όχι για να υποκαταστήσουν τα εμπορικά σήματα αλλά για να καλύψουν ανάγκες της αγοράς, είτε γιατί δεν υπάρχουν αντίστοιχα φάρμακα, είτε γιατί πρέπει να γίνει ένας συνδυασμός δραστικών ουσιών που δεν υπάρχει σε σκεύασμα είτε για να αντιμετωπιστούν σπάνιες ασθένειες, είτε για να προσφέρουν εξατομικευμένες λύσεις.
Σαφώς και πρέπει να γίνει η επιτροπή κοστολόγησής τους, σύμφωνα με την πηγή μας, και να ξεκαθαρίσει έτσι και το κομμάτι της αποζημίωσης. Σήμερα, θεωρητικά πληρώνεται η φαρμακοτεχνική εργασία, οι καθαρές πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται με την τιμή κτήσης που έχουν και μπαίνει και ένα περιθώριο κέρδους 35%- και αν μιλάμε για φάρμακο το οποίο πρέπει να μετατραπεί σε γαληνικό σκεύασμα και βεβαίως υπάρχει στη θετική λίστα.
Πηγή : iatronet
