Σύμφωνα με το Φαρμακευτικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, τα ποσά που γράφονται στα τετράδια οφειλών κυμαίνονται από 10 έως και 400 ευρώ, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα οφειλόμενα μπορεί να φτάνουν κατά μέσο όρο το τρίμηνο ή το εξάμηνο, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που χρωστούν έως και τρία χρόνια.
Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης,Κυριάκος Θεοδοσιάδης, για τη διευκόλυνση όσων δεν έχουν να πληρώσουν άμεσα όλο το ποσό, οι φαρμακοποιοί κάνουν και δόσεις των 50 ή 100 ευρώ, ενώ συχνά ζητούν να δώσουν ό,τι μπορούν, έστω και τρία ή πέντε ευρώ, προκειμένου να μην ξεκόψουν και εξαφανιστούν.
«Κάποιοι εξαφανίζονται ακόμη από ντροπή που δεν έχουν να πληρώσουν. Στη συνέχεια, αναζητούν άλλο φαρμακείο για να πάρουν τα φάρμακά τους ανοίγοντας νέο κύκλο χρεών. Πάντως, είναι γεγονός πως όταν το χρέος ξεπεράσει τα 200 ευρώ, ο οφειλέτης δεν ανταποκρίνεται. Κάποιοι πληρώνουν με πιστωτική κάρτα, αλλά κι αυτό δεν αποτελεί λύση, διότι απλώς μεταφέρουν το πρόβλημα, καθώς, αντί να χρωστούν στον φαρμακοποιό, χρωστούν στην τράπεζα» αναφέρει ο κ. Θεοδοσιάδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, πέρα από την οικονομική στενότητα που αναγκάζει συνταξιούχους, άνεργους και υποαπασχολούμενους να αγοράζουν φάρμακα με πίστωση και να περιμένουν τις τελευταίες ημέρες κάθε μήνα ή τις πρώτες δύο του επόμενου για να πληρώσουν, βραχνά για τους πολίτες αποτελεί και η υψηλή ή καθολική συμμετοχή, που καλούνται να πληρώσουν για τα φάρμακά τους.
Η συμμετοχή κατά μέσο όρο έχει φτάσει το 35%, ενώ το 2010 ήταν 11%, αναφέρει ο κ. Θεοδοσιάδης και τονίζει ότι η κυβέρνηση «στην προσπάθειά της να συρρικνώσει τη δαπάνη για τη φαρμακευτική περίθαλψη, δεν κατάργησε το 1 ευρώ ανά συνταγή που είχε καθιερωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και το οποίο είχε καταγγείλει κατά κόρον».
«Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί ασθενείς είτε να μην πηγαίνουν καθόλου στο γιατρό (γιατί στο τέλος με την πληρωμή του γιατρού και με το ποσοστό συμμετοχής στο φάρμακο πληρώνουν περισσότερα απ’ ό,τι αν απλώς πλήρωναν το φάρμακο απευθείας από την τσέπη τους), είτε αν πάνε, να επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να μειώνεται περαιτέρω το ήδη χαμηλό εισόδημά τους. Και μιλάμε κυρίως για συνταξιούχους και ανθρώπους μεγάλης ηλικίας με χαμηλό εισόδημα που έχουν ανάγκη τα φάρμακα αυτά» καταλήγει ο κ. Θεοδοσιάδης.
Πηγή : onmed
