ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

Η μόδα του αντιεμβολιασμού στη χώρα μας

Επιμέλεια άρθρου:
Ναούμ Παναγιώτης
Φαρμακοποιός, Μsc Οικονομίας

Κατά την περίοδο 2004-2014 δηλώθηκαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ, μέσω του συστήματος υποχρεωτικής δήλωσης, 838 κρούσματα ιλαράς. Η ετήσια δηλούμενη επίπτωση κυμάνθηκε από 0,01 κρούσματα/100000 πληθυσμού ως 4,64/100000 πληθυσμού το έτος 2006, που συμπίπτει με την επιδημία ιλαράς.

Από τα 838 δηλωθέντα κρούσματα της νόσου για την περίοδο 2004-2014, η εμβολιαστική κατάσταση ήταν γνωστή για 596 (71,1%). Από αυτά, 527 (88,4%) ήταν ανεμβολίαστα, ενώ τα υπόλοιπα 69 (11,6%) ήταν εμβολιασμένα κυρίως με μία δόση εμβολίου (91,3%), ενώ σε έξι (8,7%)περιστατικά αναφέρεται εμβολιασμός με δύο δόσεις εμβολίου.


Κατά την περίοδο 2004-2014 καταγράφηκαν δυο επιδημίες ιλαράς εκ των οποίων η πρώτη το 2005-2006 που ήταν η πρώτη επιδημία εθνικής κλίμακας από το 1996. Η επιδημία επιβεβαίωσε τη συνεχιζόμενη κυκλοφορία του ιού ιλαράς στην Ελλάδα και ανέδειξε το ρόλο των πληθυσμών με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, όπως οι αθίγγανοι και οι μετανάστες. Η επιδημία ξεκίνησε σε πληθυσμό αθιγγάνων στη Βόρεια Ελλάδα και επεκτάθηκε σε άλλα τμήματα. Αφορούσε κυρίως μικρά παιδιά από κοινότητες αθιγγάνων, μετανάστες, καθώς και άτομα 15-29 ετών και 30-39 ετών από το γενικό πληθυσμό, μεταξύ των οποίων υπήρχαν επίνοσοι στην ιλαρά, καθώς ήταν ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι.

Η δεύτερη επιδημία καταγράφηκε το 2010-2011. Αφετηρία της επιδημίας αποτέλεσαν κρούσματα Βουλγαρικής υπηκοότητας που εργάζονταν εποχικά στη χώρα μας και πιθανά σχετίζονταν με τη μεγάλη επιδημία ιλαράς στη Βουλγαρία.

Η πλειοψηφία των ασθενών βουλγαρικής υπηκοότητας ήταν ανεμβολίαστα παιδιά κυρίως ηλικίας 1-4 ετών. Η επιδημία επεκτάθηκε σε άτομα Ελληνικής υπηκοότητας που ήταν Έλληνες αθίγγανοι, στην πλειοψηφία τους ανεμβολίαστα παιδιά κυρίως ηλικίας 1-4 ετών, και Έλληνες που δεν ανήκαν σε ειδική πληθυσμιακή ομάδα, στην πλειοψηφία τους ηλικίας >20 ετών ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι. Οι επιδημίες ιλαράς στη χώρα μας υπογραμμίζουν την ανάγκη ενίσχυσης της εμβολιαστικής κάλυψης ιδίως σε άτομα που ανήκουν σε ειδική πληθυσμιακή ομάδα, αλλά και την ολοκλήρωση του εμβολιασμού με δύο δόσεις εμβολίου ιλαράς σε επίνοσα παιδιά του γενικού πληθυσμού.

Συνολικά, την περίοδο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2011 αναφέρθηκαν 26.000 κρούσματα ιλαράς σε 36 Ευρωπαϊκές χώρες. Τα πιο πολλά τα κρούσματα κατά την περίοδο αυτή εμφανίστηκαν στη Γαλλία (14.000). Σε όλη την Ευρώπη αναφέρθηκαν 7.288 νοσηλείες και 9 θάνατοι (οι 6 από αυτούς στη Γαλλία).

Από καθαρή τύχη δεν είχαμε θάνατο παιδιού από ιλαρά στην Ελλάδα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν δεδομένα εάν κάποιος από τους νοσούντες παρουσίασε σοβαρή βλάβη, (πχ εγκεφαλίτιδα), εξαιτίας του ιού. Θα πρέπει να θεωρείτε βέβαιο πως κάποιοι από αυτούς που αρρώστησαν, δεν είχαν εμβολιαστεί από επιλογή. Βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται επίσης, πως εξαιτίας της αντιεμβολιαστικής τρέλας, η σημερινή κάλυψη του πληθυσμού, είναι χαμηλότερη απ’ ότι ήταν πριν λίγα χρόνια.

Τα μαθηματικά δεν λένε ψέμματα:

Είναι αλήθεια ότι το εμβόλιο MMR μπορεί να προκαλέσει κάποιου είδους εγκεφαλίτιδα σε συχνότητα 1 περιστατικό σε κάθε 1.000.000 δόσεις εμβολίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στην Κύπρο με βάση των αριθμό των γεννήσεων (8.500-9.500 χιλιάδες το χρόνο) μπορεί να έχουμε ένα περιστατικό κάθε 110 χρόνια!

Αντίθετα η ίδια η νόσος ιλαρά μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλίτιδα 1.000 φορές πιο συχνά, δηλαδή 1 περιστατικό κάθε 1.000 άτομα που νοσούν, και 1 θάνατο κάθε 3.000 νοσήσεις.

Οι αντιεμβολιαστές διατείνονται πως το MMR μπορεί να έχει σοβαρότατες παρενέργειες που φτάνουν μέχρι το θάνατο. Το CDC όμως υποστηρίζει πως σε παγκόσμιο επίπεδο, 20.000.000 άνθρωποι ασθενούν από ιλαρά κάθε χρόνο.

Το 0,2 έως 10% αυτών που θα νοσήσουν, θα πεθάνουν. Το ποσοστό διαφοροποιείται διότι επηρεάζεται από παράγοντες όπως ο υποσιτισμός. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά μεταδοτικό αερόβιο ιό.

Το 1990, οι θάνατοι παγκοσμίως ήταν 545.000. Το 2013, ήταν 96.000 και το 2014, αυξήθηκαν στους 114.900. Δηλαδή 13 θάνατοι την ώρα, με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών να είναι παιδιά κάτω των 5 ετών.

Οί δήθεν μελέτες που παρουσιάζουν οι αντιεμβολιαστές, είναι στη κυριολεξία για τα γέλια. Κάποιες είναι χαλκευμένες, κάποιες βασίζονται σε αμφιβόλου ποιότητας δεδομένα, ενώ άλλες, έχουν συνταχθεί από γνωστούς αντιεμβολιαστές-»γιατρούς» που ουδέποτε τόλμησαν ή δεν κατάφεραν να δημοσιεύσουν σε κάποιο έγκυρο ιατρικό ή ερευνητικό περιοδικό. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε αφού κάποιοι από αυτούς είναι ομοιοπαθητικοί, χειροπρακτικοί, ακόμη και βελονιστές.

Πηγες:

ΚΕΕΛΠΝΟ
ΕΛΣΤΑΤ
statistics.gr
http://www2.keelpno.gr/blog/?p=6361