Σύμφωνα με στοιχεία από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, μόνο το 3% από τα 150.000 φαρμακεία των χωρών της ΕΕ ανήκουν σε αλυσίδες, ενώ σε 12 χώρες της ευρωζώνης φαρμακοποιοί ή συνεταιρισμοί αυτών κατέχουν φαρμακείο.
Πάντως, όπως αναφέρουν μέλη του ΠΦΣ, έχει διαπιστωθεί ότι η ύπαρξη φαρμακείων που
ανήκουν σε μη-φαρμακοποιούς και ειδικά εκείνων που ανήκουν σε αλυσίδες φαρμακείων:
- Καταπνίγει τον οποιονδήποτε ανταγωνισμό, καθώς γεννά φαινόμενα καρτέλ και χειραγώγησης τιμών προϊόντων σε βάρος των πολιτών, - Προκαλεί προβλήματα Δημόσιας Υγείας, αφού οι αλυσίδες σε αντίθεση με τα ανεξάρτητα φαρμακεία προσανατολίζονται στη μαζική πώληση τύπου σούπερ-μάρκετ, κάτι που στα φάρμακα (συνταγογραφούμενα ή μη) οδηγεί σε πολυφαρμακία με συνέπειες στην υγεία των πολιτών,
- Ασκεί πίεση για αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, ώστε να αυξάνεται η κερδοφορία της αλυσίδας, κάτι πολύ επικίνδυνο για χώρες με οικονομικά αδύναμα ασφαλιστικά συστήματα όπως η Ελλάδα με τον ΕΟΠΥΥ,
- Οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας στον χώρο των φαρμακείων, καθώς η δραστηριοποίηση μίας αλυσίδας μπορεί μεν να προσφέρει κάποιες καινούργιες θέσεις εργασίας, αλλά αυτές δημιουργούνται ως αποτέλεσμα του κλεισίματος πολλών μικρών περιφερειακών φαρμακείων που κατά κανόνα αθροιστικά απασχολούν πολύ περισσότερο υπαλληλικό προσωπικό,
- Προκαλεί σταδιακά σημαντική αύξηση της ταλαιπωρίας του κοινού, καθώς οι αλυσίδες ανοίγουν φαρμακείο μόνο σε σημεία εμπορικού ενδιαφέροντος αγνοώντας τα υπόλοιπα και οι συνέπειες του άγριου ανταγωνισμού που προκαλούν οδηγεί σε κλείσιμο φαρμακείων σε μη-εμπορικές περιοχές που έτσι δεν αναπληρώνονται,
- Κλείνει το επάγγελμα σε νέους φαρμακοποιούς καθώς οι αλυσίδες δημιουργούν ένα φαρμακευτικό μοντέλο μεγαλύτερων αλλά πιο δυσπρόσιτων φαρμακείων, το οποίο για να το ανταγωνιστεί κανείς χρειάζεται πολύ μεγάλη περιουσία για να ανοίξει νέο φαρμακείο και τέλος
- Επιβαρύνουν σημαντικά την τσέπη των πολιτών αφού εκτινάσσουν σταδιακά με τιμολογιακά τρυκ τις τιμές των φαρμακευτικών προϊόντων.
