Όταν η διαφορά μεταξύ δουλειάς και δουλείας είναι το ωράριο

Ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων:  ίσως το πιο πολυσύνθετο πρόβλημα με τις περισσότερες προεκτάσεις.

Το χάος που δημιουργήθηκε μετά από την παρέμβαση Χατζηδάκη έγινε προϊόν εκμετάλλευσης μέσα και έξω από το χώρο των φαρμακοποιών. Πόσες φορές ακούσαμε να προτείνονται  λαοφιλέστατες λύσεις μεν, έκτος πραγματικότητας φαρμακείου δε ;

 Πόσες φορές ακούσαμε να αναμεταδίδονται διαβεβαιώσεις του υπουργού υγείας για άμεση τακτοποίηση στον πρώτο νόμο ‘’τη Δευτέρα το πρωί’’ ;

Εκ των υστέρων είναι πεντακάθαρο ότι η εμμονή με το θέμα μόνο σκοπό είχε να κρύψει άλλα πολύ σοβαρότερα ζητήματα όπως η επιστροφή στα ‘’σφηνάκια’’, η απελευθέρωση των σημείων πώλησης των ΜΗΣΥΦΑ αλλά και η κατάργηση του ιδιοκτησιακού μαζί με ό,τι είχε εξασφαλίσει ο κλάδος νομοθετικά τα τελευταία χρόνια. Δεν ήταν τίποτε άλλο από μια καραμέλα που πιπίλιζε όποιος ήθελε να χειραγωγήσει τον κλάδο.

Το θέμα του ωραρίου πρέπει να οριστεί με μόνιμο και δίκαιο τρόπο και να σταματήσει να είναι αντικείμενο αντιπολίτευσης για την υφαρπαγή ψήφων και υποστήριξης, εντός και εκτός κλάδου. Πρέπει να σταματήσει να είναι αντικείμενο που χωρίζει τους φαρμακοποιούς σε διευρυμένους και μη, και πρέπει πάνω απ’ όλα να σταματήσει να είναι αντικείμενο εμπαιγμού από πάσης φύσεως ‘’περαστικούς’’.   

Παύλος Φωτιάδης
Φαρμακοποιός 
ΦΣ Θεσσαλονίκης