Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την επιχειρηματική στρατηγική των μεγάλων αυτών ομίλων, όμως αναμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα, θετικά ή αρνητικά, όσον αφορά τη φαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων και των ασθενών.
Και εκφράζομαι με μια προφανή επιφυλακτικότητα γιατί όλοι οι Έλληνες «γεύτηκαν» τι σημαίνει δήθεν ελεύθερος ανταγωνισμός τις ημέρες του Πάσχα, με την παραπλανητική διαφήμιση για τις τιμές των αμνοεριφίων από σούπερ μάρκετ γερμανικών συμφερόντων.
Με τον ίδιο τρόπο φάνηκε σε όλους όσοι ταξίδευσαν και ο δήθεν ελεύθερος ανταγωνισμός στις τιμές των καυσίμων πως... ως δια μαγείας εκτοξεύτηκαν στα ύψη, λίγο πριν από τις πασχαλινές διακοπές.
Τα κρούσματα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι όταν οι φαρμακοποιοί διαφωνούσαν με τις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου για τη φαρμακευτική περίθαλψη και τη διατύπωση όρων όπως «ελεύθερος ανταγωνισμός», δεν διατύπωναν συντεχνιακές αντιλήψεις.
Διατύπωναν θέσεις και απόψεις που αφορούσαν την προστασία της δημόσιας υγείας και πηγάζουν από τις αποφάσεις ανωτάτων διοικητικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα επισημάναμε τους κινδύνους που εγκυμονεί η πώληση φαρμάκων από καταστήματα λιανικής. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε αποφάσεις τους επιβεβαιώνουν τα επιχειρήματα του ΠΦΣ, όταν αναφέρουν πως «Ειδικότερα, τα κράτη μέλη μπορούν, κατ' αρχήν, να αναθέτουν αποκλειστικά στους φαρμακοποιούς τη λιανική πώληση φαρμάκων, λόγω του ότι αυτοί πρέπει να παρέχουν ορισμένα εχέγγυα και λόγω του ότι πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν ορισμένες πληροφορίες στον καταναλωτή».
Σε άλλο σημείο σχετικής απόφασης αναφέρεται: «Η εκμετάλλευση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς, σε αντίθεση προς την εκμετάλλευση φαρμακείων από φαρμακοποιούς, ενδέχεται να αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και ειδικότερα για την ασφάλεια και την ποιότητα της λιανικής διανομής των φαρμάκων». Σχετική είναι και η ανακοίνωση του ΕΟΦ που εκδόθηκε στις αρχές του χρόνου και αναφέρει: «Η αγορά φαρμάκων από μη εγκεκριμένες πήγες και χωρίς συνταγή ιατρού, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία». Ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει πως «ένα σκεύασμα είναι ασφαλές μόνο όταν έχει παραχθεί και ελεγχθεί ποιοτικά σύμφωνα με τους κανόνες που επιτηρούν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς και μόνο όταν χορηγείται με συνταγή ιατρού ή όπως άλλως νομίμως προβλέπεται και διατίθεται μέσω της νόμιμης αλυσίδας διακίνησης».
Όλοι όσοι βρισκόμαστε στο χώρο της Υγείας αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη νοικοκυρέματος και εξορθολογισμού των δαπανών. Πρώτος ο φαρμακευτικός κλάδος στήριξε την προσπάθεια αυτή στη δημιουργία της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, στην παροχή πολύμηνης πίστωσης προς τα ασφαλιστικά ταμεία, παρά τους περιορισμούς των επίσημων συλλογικών συμβάσεων, στην πληρωμή του rebate που είναι ουσιαστικά η έκπτωση προς αυτά, στην παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας χωρίς αμοιβή.
Τέσσερα χρόνια συνεχών περικοπών και αφαίμαξης από τα φαρμακεία, για τη δημόσια υγεία. Αυτός είναι ο απολογισμός για τα φαρμακεία. Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί στις πρόσφατες πρωθυπουργικές εξαγγελίες περί συμψηφισμού εξαιρέθηκαν τα φαρμακεία, τη στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία που απορροφήθηκαν από τον ΕΟΠΥΥ εξακολουθούν να οφείλουν προς τους φαρμακοποιούς μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ από το έτος 2010, ποσά για τα οποία έχουν ήδη καταβληθεί και ΦΠΑ και φόρος εισοδήματος.
Είναι καιρός όμως πια η πολιτεία να αναγνωρίσει αυτή την προσφορά μας.
Η αναγνώριση δεν πρέπει απαραίτητα να έχει οικονομικό αντίκρισμα, όμως σίγουρα πρέπει να σημάνει το τέλος της λήψης οποιωνδήποτε μέτρων σε βάρος των φαρμακείων. Δεν μπορεί μετά από τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση να έρχεται να επιβάλει έναν διφορούμενο ελεύθερο ανταγωνισμό στα φαρμακεία και μάλιστα χωρίς εκφρασμένο δημοσιονομικό όφελος.
Το φαρμακείο είναι μια μικρομεσαία επιχείρηση, ένας πυλώνας του ασφαλιστικού συστήματος που δεν έχει κόστος για το κράτος και αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική λύση για τον ασφαλισμένο που αυτή την περίοδο δεν βρίσκει γιατρούς και δομές να λειτουργούν για την πρωτοβάθμια υγεία.
Αλήθεια, πόσοι ηλικιωμένοι δεν πηγαίνουν καθημερινά στα φαρμακεία για να μετρήσουν την πίεσή τους, να ρωτήσουν για τα φάρμακα που τους έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός τους; Οι υπηρεσίες αυτές που είναι αναντικατάστατες, αποτελούν τη δύναμη του φαρμακείου και την υποθήκη για το μέλλον και την επιβίωσή του.Είμαι σίγουρος ότι το σύγχρονο φαρμακείο θα ξεπεράσει τις σημερινές δυσκολίες και θα ξαναγίνει μια υγιής επιχειρηματική μονάδα με κοινωνικό προσανατολισμό. Ο φαρμακοποιός δεν φοβάται τις συνθήκες του ελεύθερου ανταγωνισμού. Όμως θα πρέπει απαραίτητα να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, το φάρμακο να μείνει έξω από αυτόν και δεύτερον η πολιτεία να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις της απέναντι σε έναν κλάδο 12.000 μικρομεσαίων επιχειρηματιών.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Διατύπωναν θέσεις και απόψεις που αφορούσαν την προστασία της δημόσιας υγείας και πηγάζουν από τις αποφάσεις ανωτάτων διοικητικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα επισημάναμε τους κινδύνους που εγκυμονεί η πώληση φαρμάκων από καταστήματα λιανικής. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε αποφάσεις τους επιβεβαιώνουν τα επιχειρήματα του ΠΦΣ, όταν αναφέρουν πως «Ειδικότερα, τα κράτη μέλη μπορούν, κατ' αρχήν, να αναθέτουν αποκλειστικά στους φαρμακοποιούς τη λιανική πώληση φαρμάκων, λόγω του ότι αυτοί πρέπει να παρέχουν ορισμένα εχέγγυα και λόγω του ότι πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν ορισμένες πληροφορίες στον καταναλωτή».
Σε άλλο σημείο σχετικής απόφασης αναφέρεται: «Η εκμετάλλευση φαρμακείων από μη φαρμακοποιούς, σε αντίθεση προς την εκμετάλλευση φαρμακείων από φαρμακοποιούς, ενδέχεται να αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και ειδικότερα για την ασφάλεια και την ποιότητα της λιανικής διανομής των φαρμάκων». Σχετική είναι και η ανακοίνωση του ΕΟΦ που εκδόθηκε στις αρχές του χρόνου και αναφέρει: «Η αγορά φαρμάκων από μη εγκεκριμένες πήγες και χωρίς συνταγή ιατρού, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία». Ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει πως «ένα σκεύασμα είναι ασφαλές μόνο όταν έχει παραχθεί και ελεγχθεί ποιοτικά σύμφωνα με τους κανόνες που επιτηρούν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς και μόνο όταν χορηγείται με συνταγή ιατρού ή όπως άλλως νομίμως προβλέπεται και διατίθεται μέσω της νόμιμης αλυσίδας διακίνησης».
Όλοι όσοι βρισκόμαστε στο χώρο της Υγείας αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη νοικοκυρέματος και εξορθολογισμού των δαπανών. Πρώτος ο φαρμακευτικός κλάδος στήριξε την προσπάθεια αυτή στη δημιουργία της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, στην παροχή πολύμηνης πίστωσης προς τα ασφαλιστικά ταμεία, παρά τους περιορισμούς των επίσημων συλλογικών συμβάσεων, στην πληρωμή του rebate που είναι ουσιαστικά η έκπτωση προς αυτά, στην παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας χωρίς αμοιβή.
Τέσσερα χρόνια συνεχών περικοπών και αφαίμαξης από τα φαρμακεία, για τη δημόσια υγεία. Αυτός είναι ο απολογισμός για τα φαρμακεία. Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί στις πρόσφατες πρωθυπουργικές εξαγγελίες περί συμψηφισμού εξαιρέθηκαν τα φαρμακεία, τη στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία που απορροφήθηκαν από τον ΕΟΠΥΥ εξακολουθούν να οφείλουν προς τους φαρμακοποιούς μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ από το έτος 2010, ποσά για τα οποία έχουν ήδη καταβληθεί και ΦΠΑ και φόρος εισοδήματος.
Είναι καιρός όμως πια η πολιτεία να αναγνωρίσει αυτή την προσφορά μας.
Η αναγνώριση δεν πρέπει απαραίτητα να έχει οικονομικό αντίκρισμα, όμως σίγουρα πρέπει να σημάνει το τέλος της λήψης οποιωνδήποτε μέτρων σε βάρος των φαρμακείων. Δεν μπορεί μετά από τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση να έρχεται να επιβάλει έναν διφορούμενο ελεύθερο ανταγωνισμό στα φαρμακεία και μάλιστα χωρίς εκφρασμένο δημοσιονομικό όφελος.
Το φαρμακείο είναι μια μικρομεσαία επιχείρηση, ένας πυλώνας του ασφαλιστικού συστήματος που δεν έχει κόστος για το κράτος και αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική λύση για τον ασφαλισμένο που αυτή την περίοδο δεν βρίσκει γιατρούς και δομές να λειτουργούν για την πρωτοβάθμια υγεία.
Αλήθεια, πόσοι ηλικιωμένοι δεν πηγαίνουν καθημερινά στα φαρμακεία για να μετρήσουν την πίεσή τους, να ρωτήσουν για τα φάρμακα που τους έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός τους; Οι υπηρεσίες αυτές που είναι αναντικατάστατες, αποτελούν τη δύναμη του φαρμακείου και την υποθήκη για το μέλλον και την επιβίωσή του.Είμαι σίγουρος ότι το σύγχρονο φαρμακείο θα ξεπεράσει τις σημερινές δυσκολίες και θα ξαναγίνει μια υγιής επιχειρηματική μονάδα με κοινωνικό προσανατολισμό. Ο φαρμακοποιός δεν φοβάται τις συνθήκες του ελεύθερου ανταγωνισμού. Όμως θα πρέπει απαραίτητα να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, το φάρμακο να μείνει έξω από αυτόν και δεύτερον η πολιτεία να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις της απέναντι σε έναν κλάδο 12.000 μικρομεσαίων επιχειρηματιών.
Πηγή: Ναυτεμπορική
