Πάμε να δούμε τώρα τα οικονομικά των 50000 απόρων. Ετήσια κατα κεφαλη δαπάνη μέσου ασθενούς περίπου 250-300 ευρώ. Μέση συμμετοχή κοντά στο 20% έχει φτάσει. Άρα ετήσια κατα κεφαλή επιβάρυνση στο φαρμακείο 60 ευρώ και συνολική στις 50000 ασθενείς 3εκ ευρώ
Είμαι ανάλγητος που δεν δίνω 300 ευρώ το χρόνο που μου αναλογούν για να ελαφρύνω 5 συνανθρώπους μου; Ίσως. Δικαιούται αυτό να το ζητήσει από ανθρώπους που για να κρατήσουν ανοικτά τα φαρμακεία τους έχουν δανειστεί από συγγενείς, φίλους ακόμα και από τους κουμπαράδες των παιδιών τους; δεν νομίζω
Δικαιούται να με χαρακτηρίσει έτσι αυτός που ήδη πήρε 90εκ γιατί δεν του δίνω για αρχή άλλα 3 και μετά 4 ή 5 ή όσα άλλα χρειαστεί στην πορεία; δεν νομίζω.
αυτός που τον ξελασπώνω 3 χρόνια τώρα και για μένα το μόνο που έχει είναι χολή, υποτίμηση, κοροϊδία και απίστευτες γραφειοκρατικές δυσκολίες σε αυτό που κάνω;
αυτός που με θεωρεί πλεονάζον στη φαντασία του χωρίς να έχει εναλλακτική λύση παρόλο που καλύπτω όλες τις τρύπες του συστήματος; Αυτός που προτίμησε να εξυπηρετήσει τους λίγους που είχαν φαρμακεία σε εμπορικά σημεία και κατέστρεψε και το ωράριο όλων των άλλων; Τώρα θυμήθηκε πως είμαι και εγώ συνεργάτης και θέλει να μου δώσει κοινωνικό ρόλο; άστο φίλε. να πας να στον δώσουν οι διευρυμένοι. Έτοιμο το έχεις εκεί το κοινωνικό δίκτυο και κάτι πρέπει να εισπράξεις για την εξυπηρέτηση έτσι δεν είναι; Ή τώρα κάνουν πως εκεί δεν σε ξέρουν;
Και όταν θυμηθείς και καταλάβεις πώς φαρμακευτική περίθαλψη δεν γίνεται μόνο με τις περικοπές και το διευρυμένο ωράριο και αποφασίσεις να σχεδιάσεις μια αποτελεσματική πολιτική που δεν θα είναι μόνο ανταγωνισμός και επιβίωση του ισχυρότερου έλα να με βρείς. Ξεκίνα με ένα συγγνώμη και ένα ευχαριστώ για όλα τα προηγούμενα και τότε αν το λες ειλικρινά το συζητάμε. Ως τότε λυπάμαι αλλά δεν μου έδωσες καμία ένδειξη να σε εμπιστευτώ. και τι λέμε στο θάνατο; not today!
Γιώργος Κουτέπας
