Ο συνήθης ύποπτος, ο... φαρμακοποιός
Η φαρμακευτική περίθαλψη «κουρεύτηκε» με τον νόμο Λοβέρδου και τις υπουργικές αποφάσεις, που έχουν δημιουργήσει ένα απίστευτο χάος στα Ταμεία και στους γιατρούς, με τελικά θύματα ως συνήθως, τους φαρμακοποιούς και τους οσφαλισμένους.
Ισως τελικά τα νούμερα να βγουν σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Υγείας και να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη.
Ομως από τον πρώτο μήνα εφαρμογής των μέτρων, το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ελλείψεων σε σκευάσματα απαραίτητα σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, αυξήσεις στα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων και έντονες επιστημονικές διαφωνίες και επιφυλάξεις όσον αφορά την πολυσυζητημένη εφαρμογή των γενοσήμων.
Και βέβαια ένα απίστευτο αλαλούμ στους ασφαλισμένους και στους γιατρούς, με τους πρώτους να θέλουν να γράψουν τα φάρμακα και τους δεύτερους να είναι υποχρεωμένοι να γράψουν ηλεκτρονικές συνταγές χωρίς να υπάρχει δίκτυο και χωρίς να έχουν υπολογιστές! Στην άκρη αυτής της αλυσίδας βρίσκεται ο... συνήθης ύποπτος, ο φαρμακοποιός, που δέχεται τον ηλικιωμένο, τον ασθενή με συνταγή που δεν ισχύει, για φάρμακα που δεν έχει λόγω ελλείψεων.
Και επιπλέον, το επάγγελμά του «απελευθερώνεται» με το δήθεν ελεύθερο ωράριο, το 1 (ένα) ευρώ αμοιβή για να αλλάξει από χειρόγραφες σε ηλεκτρονικές τις συνταγές, τη στιγμή που οι μισές και πλέον τεχνικά είναι αδύνατο να μετατραπούν, και μετά να τρέξει στο γκισέ των τραπεζών να πάρει τα χρήματα που του χρωστάνε τα Ταμεία εδώ και πολλούς μήνες.
Ο φαρμακοποιός στενάζει από δύο ζητήματα αιχμής, τα οποία είναι τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων και η προχειρότητα στην ηλεκτρονική συναγογράφηση. Θα ήταν άδικο για όλους όσοι στενάζουν σήμερα από τα επαχθή μέτρα που έχουν ληφθεί ελέω μνημονίου να μην προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το σύστημα.
Ο φαρμακευτικός κλάδος έχει προτείνει στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ως μόνη λύση την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ουνταγογράφησης, τον έλεγχο της νοσοκομειακής δαπάνης και τη μηχανογραφική ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Συγχρόνως έχουμε προτείνει μια δέσμη τεχνικών μέτρων άμεσα εφαρμόσιμων που μπορούν να φέρουν μεγάλες οικονομίες με δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο (νοσοκομειακή συσκευασία, ηλεκτρονική σήμανση όλων των προϊόντων Υγείας κτλ.).
Μπορεί να γίνονται βήματα προς αυτές τις κατευθύνσεις, ωστόσο είναι βεβιασμένα ατελή και εν τέλει χωρίς ουσιαστικά αττοτελέσματα. Μάλιστα ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει ένα σύγχρονο και ευέλικτο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Πρόταση που έμεινε αναπάντητη.
Αντ΄ αυτού ο φαρμακοποιός στοχοποιήθηκε, κατηγορήθηκε, ταλαιπωρείται από άδικες και ανεφάρμοστες υπουργικές αποφάσεις, παραμένει χρεωμένος και απλήρωτος, και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
Πηγή: Βήμα της Κυριακής 18/3/12
Η φαρμακευτική περίθαλψη «κουρεύτηκε» με τον νόμο Λοβέρδου και τις υπουργικές αποφάσεις, που έχουν δημιουργήσει ένα απίστευτο χάος στα Ταμεία και στους γιατρούς, με τελικά θύματα ως συνήθως, τους φαρμακοποιούς και τους οσφαλισμένους.
Ισως τελικά τα νούμερα να βγουν σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Υγείας και να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη.
Ομως από τον πρώτο μήνα εφαρμογής των μέτρων, το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ελλείψεων σε σκευάσματα απαραίτητα σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, αυξήσεις στα ποσοστά συμμετοχής των ασφαλισμένων και έντονες επιστημονικές διαφωνίες και επιφυλάξεις όσον αφορά την πολυσυζητημένη εφαρμογή των γενοσήμων.
Και βέβαια ένα απίστευτο αλαλούμ στους ασφαλισμένους και στους γιατρούς, με τους πρώτους να θέλουν να γράψουν τα φάρμακα και τους δεύτερους να είναι υποχρεωμένοι να γράψουν ηλεκτρονικές συνταγές χωρίς να υπάρχει δίκτυο και χωρίς να έχουν υπολογιστές! Στην άκρη αυτής της αλυσίδας βρίσκεται ο... συνήθης ύποπτος, ο φαρμακοποιός, που δέχεται τον ηλικιωμένο, τον ασθενή με συνταγή που δεν ισχύει, για φάρμακα που δεν έχει λόγω ελλείψεων.
Και επιπλέον, το επάγγελμά του «απελευθερώνεται» με το δήθεν ελεύθερο ωράριο, το 1 (ένα) ευρώ αμοιβή για να αλλάξει από χειρόγραφες σε ηλεκτρονικές τις συνταγές, τη στιγμή που οι μισές και πλέον τεχνικά είναι αδύνατο να μετατραπούν, και μετά να τρέξει στο γκισέ των τραπεζών να πάρει τα χρήματα που του χρωστάνε τα Ταμεία εδώ και πολλούς μήνες.
Ο φαρμακοποιός στενάζει από δύο ζητήματα αιχμής, τα οποία είναι τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων και η προχειρότητα στην ηλεκτρονική συναγογράφηση. Θα ήταν άδικο για όλους όσοι στενάζουν σήμερα από τα επαχθή μέτρα που έχουν ληφθεί ελέω μνημονίου να μην προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το σύστημα.
Ο φαρμακευτικός κλάδος έχει προτείνει στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ως μόνη λύση την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ουνταγογράφησης, τον έλεγχο της νοσοκομειακής δαπάνης και τη μηχανογραφική ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Συγχρόνως έχουμε προτείνει μια δέσμη τεχνικών μέτρων άμεσα εφαρμόσιμων που μπορούν να φέρουν μεγάλες οικονομίες με δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο (νοσοκομειακή συσκευασία, ηλεκτρονική σήμανση όλων των προϊόντων Υγείας κτλ.).
Μπορεί να γίνονται βήματα προς αυτές τις κατευθύνσεις, ωστόσο είναι βεβιασμένα ατελή και εν τέλει χωρίς ουσιαστικά αττοτελέσματα. Μάλιστα ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει ένα σύγχρονο και ευέλικτο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Πρόταση που έμεινε αναπάντητη.
Αντ΄ αυτού ο φαρμακοποιός στοχοποιήθηκε, κατηγορήθηκε, ταλαιπωρείται από άδικες και ανεφάρμοστες υπουργικές αποφάσεις, παραμένει χρεωμένος και απλήρωτος, και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
Πηγή: Βήμα της Κυριακής 18/3/12