Οι ευρωπαϊκές χώρες δαπάνησαν περισσότερα από άλλες περιφέρειες για βασικά φάρμακα το 2022, περίπου 167 ευρώ ανά κάτοικο.
Οι πλούσιες χώρες μπορεί να πληρώνουν ακριβότερα τα φάρμακα, αλλά όταν ληφθεί υπόψη η αγοραστική τους δύναμη, φαίνεται πως στην πραγματικότητα πληρώνουν από τις χαμηλότερες τιμές στον κόσμο, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Ανάλυση για 549 βασικά φάρμακα σε 72 αγορές παγκοσμίως αποκαλύπτει σημαντικές ανισότητες σε ό,τι αφορά το πόσο προσιτά είναι οικονομικά για τις πλουσιότερες και τις φτωχότερες χώρες – παρόλο που οι πλούσιες χώρες συχνά πληρώνουν υψηλότερες τιμές καταλόγου.
Ενώ οι φτωχότερες χώρες έχουν συχνά χαμηλότερες τιμές καταλόγου, οι άνθρωποι σε αυτές τις χώρες τείνουν να επωμίζονται πολύ μεγαλύτερο οικονομικό βάρος, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Health Forum.
Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας, τα κρίσιμα φάρμακα μπορούν να κοστίσουν στους ανθρώπους με το χαμηλότερο εισόδημα τον μισθό αρκετών εβδομάδων, αν πρέπει να τα πληρώσουν από την τσέπη τους.
Τα 549 φάρμακα που περιλαμβάνονται στη μελέτη προέρχονται από τον κατάλογο βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος καταγράφει τα πιο σημαντικά φάρμακα για τη λειτουργία των συστημάτων υγείας.
Περιλαμβάνουν τα πάντα, από παυσίπονα που μπορεί να πάρει κανείς χωρίς ιατρική συνταγή έως αντιβιοτικά, αναισθητικά και φάρμακα για την ψυχική υγεία.
Καμία χώρα δεν διέθετε όλα τα φάρμακα, με τη διαθεσιμότητα να κυμαίνεται από 438 φάρμακα στη Γερμανία έως 225 στο Κουβέιτ. Στις 33 ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στη μελέτη, ο μέσος όρος ήταν 367 φάρμακα.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι θεραπείες για ψυχικές και συμπεριφορικές διαταραχές και καρδιαγγειακές παθήσεις τείνουν να είναι οι πιο ακριβές, ενώ τα φάρμακα για την ηπατίτιδα Β και Γ είναι γενικά τα φθηνότερα.
Οι ευρωπαϊκές χώρες δαπάνησαν τα περισσότερα για βασικά φάρμακα – 2 δισεκατομμύρια δολάρια (1,74 δισεκατομμύρια ευρώ) συνολικά και 192 δολάρια (167 ευρώ) κατά κεφαλήν. Στο άλλο άκρο του φάσματος, η Αμερική δαπάνησε 1 δισεκατομμύριο δολάρια (868 εκατομμύρια ευρώ) συνολικά και η Νοτιοανατολική Ασία δαπάνησε 7 δολάρια (6 ευρώ) κατά κεφαλήν το 2022.
Ωστόσο, η τιμή καταλόγου ενός φαρμάκου – η τιμή που ορίζει ο κατασκευαστής του φαρμάκου πριν ληφθούν υπόψη τυχόν εκπτώσεις, επιδοτήσεις ή ασφαλιστικές καλύψεις – μπορεί να είναι παραπλανητική. Το κόστος ζωής και ο ρόλος των κυβερνήσεων στον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων ποικίλλουν ανά τον κόσμο.
Για να δουν τι διαφορές υπάρχουν σε ό,τι αφορά το πραγματικό κόστος των φαρμάκων, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη Γερμανία ως σημείο αναφοράς και προσαρμόσαν τις τιμές στην τοπική αγοραστική δύναμη.
Διαπίστωσαν ότι οι τιμές των φαρμάκων στον Λίβανο ήταν περίπου στο 20% των τιμών στη Γερμανία, ενώ στην Αργεντινή οι τιμές ήταν σχεδόν έξι φορές υψηλότερες από ό,τι στη Γερμανία.
Στο Πακιστάν, για παράδειγμα, οι τιμές των φαρμάκων μπορεί να είναι χαμηλότερες στα χαρτιά, αλλά αν ληφθεί υπόψη η αγοραστική δύναμη, είναι περίπου ίδιες με αυτές της Γερμανίας. Και στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τιμές έφταναν να είναι σε τριπλάσιο επίπεδο σε σχέση με τη Γερμανία.
Εν τω μεταξύ, στην Ινδία, οι εργαζόμενοι που παίρνουν τον κατώτατο θα χρειάζονταν περίπου 10 ημέρες εργασίας για να αγοράσουν μια μηνιαία δόση τενοφοβίρης δισοπροξίλης, η οποία θεραπεύει τη χρόνια ηπατίτιδα Β και βοηθά στην πρόληψη και θεραπεία του HIV/AIDS.
Για το χημειοθεραπευτικό φάρμακο πακλιταξέλη, οι εργαζόμενοι με τον κατώτατο μισθό σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα θα χρειαστούν να εργαστούν για σχεδόν έξι εβδομάδες για να πληρώσουν την αγωγή ενός μήνα.
«Ορισμένες φτωχότερες χώρες αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος φαρμάκων, ακόμη και αν η τιμή για το ίδιο φάρμακο είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με τις πλουσιότερες χώρες», ανέφεραν οι ερευνητές.
Πηγή : iatropedia