ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

Μελέτες επιβεβαιώνουν το κλινικό όφελος του pembrolizumab για τρεις σοβαρούς τύπους καρκίνου




Σημαντικό θεραπευτικό όφελος επιτυγχάνει η αγωγή με pembrolizumab στη διαχείριση του Ανεγχείρητου Προχωρημένου Μεσοθηλιώματος του Υπεζωκότα, του χειρουργήσιμου μη-μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα και του μεταστατικού μελανώματος, σύμφωνα με τρεις νέες κλινικές μελέτες που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO 2023), στις 2-6 Ιουνίου στο Σικάγο των ΗΠΑ.


Το μονοκλωνικό αντίσωμα pembrolizumab

Η πεμπρουλιζουμάμπη είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που έχει σχεδιαστεί ώστε να αναγνωρίζει και να αποκλείει έναν υποδοχέα («στόχο») που ονομάζεται PD-1. Ορισμένες μορφές καρκίνου μπορούν να παράγουν μια πρωτεΐνη (PD-L1) η οποία σε συνδυασμό με τον υποδοχέα PD-1 αδρανοποιεί τη δραστηριότητα ορισμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (της φυσικής άμυνας του οργανισμού) και με αυτόν τον τρόπο τα εμποδίζει να επιτεθούν στον καρκίνο. Αναστέλλοντας τον υποδοχέα PD-1, η πεμπρολιζουμάμπη σταματάει την αδρανοποίηση των εν λόγω ανοσοποιητικών κυττάρων από τον καρκίνο και, συνεπώς, ενισχύει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να εξουδετερώνει τα καρκινικά κύτταρα.

  
Αξίζει να σημειωθεί ότι το pembrolizumab, είτε ως μονοθεραπεία είτε συνδυαστικά με άλλα εγκεκριμένα θεραπευτικά σχήματα, έχει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), 24 ενδείξεις για 14 συχνές μορφές καρκίνου.

Το 62,4% των ασθενών με χειρουργήσιμο μη-μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα, ήταν εν ζωή χωρίς υποτροπή της νόσου, στα 2 έτη παρακολούθησης μετά από περι-εγχειρητική θεραπεία με pembrolizumab

Θετικά ήταν και τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης Φάσης 3 KEYNOTE-671, που επίσης παρουσιάστηκε στο ASCO 2023, αναφορικά με τη χορήγηση του pembrolizumab ως περιεγχειρητική θεραπεία - πριν από το χειρουργείο (νέο-επικουρική) και μετά το χειρουργείο (επικουρική)- σε 797 ασθενείς με χειρουργήσιμο, σταδίου II, IIIA ή IIIB, μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC).

Μετά από διάμεση παρακολούθηση 25,2 μηνών, το 62,4% των ασθενών που είχε λάβει θεραπευτικό σχήμα με pembrolizumab ήταν εν ζωή χωρίς υποτροπή ή εξέλιξη της νόσου, συγκριτικά με το 40,6% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο συνδυαστικά με χημειοθεραπεία. Η νέο-επικουρική αγωγή συν χημειοθεραπεία και εν συνεχεία χειρουργική εκτομή και η επικουρική μονοθεραπεία με pembrolizumab μείωσε τον κίνδυνο υποτροπής, εξέλιξης ή θανάτου της νόσου κατά 42% στους ασθενείς με εξαιρέσιμο σταδίου II, IIIA ή IIIB μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα συγκριτικά με νέο-επικουρικό εικονικό φάρμακο συν χημειοθεραπεία που ακολουθείται από ανοσοενισχυτικό εικονικό φάρμακο μετά το χειρουργείο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα προαναφερόμενα αποτελέσματα από την KEYNOTE-671 δημοσιεύθηκαν και στο New England Journal of Medicine.

Στο μεσοθηλίωμα του υπεζοκώτα, το εκτιμώμενο ποσοστό συνολικής επιβίωσης (overall survival, OS) στα 3 έτη ήταν 25% στο σκέλος του συνδυασμού pembrolizumab-χημειοθεραπείας με βάση την πλατίνα

Σε στατιστικά σημαντική βελτίωση της συνολικής επιβίωσης ασθενών με ανεγχείρητο προχωρημένου σταδίου μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα οδήγησε ο συνδυασμός pembrolizumab-χημειοθεραπείας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης CCTG IND.227/KEYNOTE-483, που παρουσιάστηκε στο ASCO 2023.

Πρόκειται για τυχαιοποιημένη, ανοιχτού σχεδιασμού, Φάσης 2/3 κλινική μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από την Καναδική Ομάδα Κλινικών Μελετών για τον Καρκίνο (CCTG) -σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου της Νάπολη (NCIN) και τη Διεπιστημονική Γαλλόφωνη Ομάδα Ογκολογίας Θώρακος (IFCT).

Στη Φάση 3, 440 τυχαιοποιημένοι ασθενείς έλαβαν ως θεραπεία πρώτης γραμμής είτε συνδυασμό 200mg pembrolizumab (ανά τρεις εβδομάδες για έως 35 κύκλους), 500mg/m2 πεμετρεξίδη και 75 mg/m2 σισπλατίνης (ανά τρεις εβδομάδες για έξι κύκλους), είτε μόνο πεμετρεξίδη και σισπλατίνη.

Η συνδυαστική θεραπεία με pembrolizumab συντέλεσε σε 21% μείωση του κινδύνου θανάτου, με την διάμεση συνολική επιβίωση να διαμορφώνεται στους 17,3 μήνες, έναντι 16,1 μήνες με τη χορήγηση μόνο χημειοθεραπείας (πεμετρεξίδη και σισπλατίνη).

Στους 12 μήνες, το εκτιμώμενο ποσοστό επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν 26% στο σκέλος της συνδυαστικής αγωγής, έναντι 17% της χημειοθεραπείας. Το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης στην αγωγή (ORR) ήταν επίσης σημαντικά υψηλότερο στους ασθενείς που έλαβαν συνδυασμό pembrolizumab και χημειοθεραπείας, συγκριτικά με τη λήψη μόνο χημειοθεραπείας (62% έναντι 38%).

Στο μελάνωμα, ο συνδυασμός mRNA-4157 (V940) και pembrolizumab μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης απομακρυσμένων μεταστάσεων ή θανάτου κατά 65%

Κλινικά και στατιστικά σημαντική βελτίωση στην επιβίωση χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις, με τη χορήγηση του mRNA-4157 (V940) σε συνδυασμό με Pembrolizumab (Keytruda,) σε 157 ασθενείς με πλήρως εξαιρεθέν μελάνωμα υψηλού κινδύνου σταδίου ΙΙΙ/ΙV, ανέδειξε η μελέτη φάσης 2b KEYNOTE-942/mRNA-4157.

Η κλινική μελέτη -που παρουσιάστηκε στο ASCO 2023- εστίασε στην αξιολόγηση της- υπό έρευνα -εξατομικευμένης θεραπείας με το νέο-αντιγόνο mRNA-4157 (V940) σε συνδυασμό με pembrolizumab και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης απομακρυσμένων μεταστάσεων ή θανάτου κατά 65% ( HR=0.347 [95% CI, 0.145-0.828]), συγκριτικά με τη μονοθεραπεία με pembrolizumab.


Πηγή : dailypharmanews