Τι δείχνει η σύγκριση με τα μονοσθενή κατά του αρχικού στελέχους του κορωνοϊού. Τα εργαστηριακά αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν από ερευνητική ομάδα.
Η προστατευτική δράση των επικαιροποιημένων (δισθενών) ενισχυτικών εμβολίων έναντι των υποπαραλλαγών Όμικρον 4 και Όμικρον 5, δεν έχει μέχρι στιγμής ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Σύμφωνα με δύο εργαστηριακές μελέτες, που δημοσιεύθηκαν στο "New England Journal of Medicine" με ένα δισθενές αναμνηστικό εμβολιασμό, επιτυγχάνονται ελαφρώς υψηλότεροι τίτλοι αντισωμάτων σε σχέση με έναν αναμνηστικό εμβολιασμό με μονοσθενές.
Ωστόσο, δεν προέκυψε κάποιο πλεονέκτημα για την απόκριση των Τ-κυττάρων. Και τα δύο εμβόλια αύξησαν κυρίως την άμυνα έναντι του άγριου τύπου, γεγονός που θα μπορούσε να οφείλεται σε ανοσολογική αποτύπωση.
Τα δισθενή εμβόλια της Pfizer/Biontech και της Moderna, τα οποία έχουν ένα συστατικό κατά των υποπαραλλαγών Όμικρον 4 και Όμικρον 5, εισήχθησαν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη στις αρχές Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους για την προστασία του πληθυσμού από το επερχόμενο χειμερινό κύμα.
Μια εκτεταμένη κλινική μελέτη παραλείφθηκε, επειδή δεν υπήρχαν αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια (η οποία επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια). Και η πρόσθετη προστασία έναντι των Όμικρον 4 και Όμικρον 5 φαινόταν βιολογικά εύλογη.
Το εμβόλιο είχε αναπτυχθεί για να εξουδετερώσει την Όμικρον και τις υποπαραλλαγές της και να αποτρέψει έτσι τις επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε απότομα στο κύμα Όμικρον.
Ωστόσο, τα εργαστηριακά αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον David Ho του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης στις 24 Οκτωβρίου στο bioRxiv και που τώρα δημοσιεύτηκαν στο "New England Journal of Medicine" δείχνουν ότι οι αρχικοί υπολογισμοί δεν βγαίνουν.
Ο Ho είχε εξετάσει τους ορούς ατόμων που είτε είχαν αναρρώσει είτε είχαν ήδη λάβει 3 ή 4 δόσεις ενός μονοδύναμου εμβολίου mRNA. Μια τέταρτη ομάδα είχε λάβει 3 δόσεις μονοδύναμου εμβολίου συν μια 4η δόση με το δισθενές εμβόλιο της Biontech ή της Moderna. Η προσδοκία ήταν ότι αυτή η 4η δόση θα ενίσχυε το εξουδετερωτικό αποτέλεσμα.
Ωστόσο, αυτό δεν ίσχυσε απαραίτητα. Η εξουδετερωτική δράση έναντι των Όμικρον 4 και Όμικρον 5 ήταν μόνο ελαφρώς ισχυρότερη μετά από 3 μονοδύναμες δόσεις συν 1 ενισχυτικό δισθενές παρά μετά από 4 μονοδύναμες δόσεις. Ωστόσο, ήταν σημαντικά ασθενέστερη από ό,τι έναντι του άγριου τύπου D614G - και αυτό παρά το γεγονός ότι το ένα από τα δύο συστατικά στόχευε την Όμικρον 4 και Όμικρον 5.
Το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί από μια ανοσολογική αποτύπωση. Εμφανίζεται επειδή τα κύτταρα μνήμης αναπτύσσονται μετά από μια αρχική μόλυνση ή εμβολιασμό. Όταν συμβαίνει μια νέα λοίμωξη/εμβολιασμός, προκαλούν το σχηματισμό αντισωμάτων έναντι των ήδη γνωστών επιτόπων του αρχικού παθογόνου.
Εάν αυτό έχει αλλάξει ελαφρώς, οι νέοι επίτοποι λίγο πολύ αγνοούνται. Αυτό μπορεί να υπονομεύσει την ανοσία και να προάγει τον κίνδυνο νέων λοιμώξεων.
Πηγή : iatronet
