Οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ίδρυσης φαρμακείου, καθορίζονται στο άρθρο 64 του Ν. 4509/2017, το οποίο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Α' 201/22.12.2017).
Ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ. 3α του εν λόγω άρθρου, μέχρι τη δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος του άρθρου 1 του Ν. 1963/1991, άδειες ίδρυσης φαρμακείου χορηγούνται μόνο σε φαρμακοποιούς (παρ. 3β περ. α') με απόφαση του κατά τόπον αρμόδιου Περιφερειάρχη και μόνο στις εξής περιπτώσεις:
Στην περίπτωση νέας άδειας σε δήμους ή σε τοπικές ή δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, έως χίλιους (1.000) κατοίκους. Συνεπώς μέχρι την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος θα αναρτώνται από τις Περιφέρειες της χώρας μόνο οι κενές θέσεις για τις εδαφικές οντότητες με πληθυσμό μέχρι 1.000 κατοίκους.
Στην περίπτωση χορηγήσεως κατ' εξαίρεση αδειών ιδρύσεως φαρμακείου για συστέγαση (σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 1963/1991 και του άρθρου 7 παρ. 6 του Ν. 1963/1991 (άρθρο 12 του Ν.5607/1932), ή της παρ. 6 του άρθρου 36 του Ν. 3918/2011).
Συνεπώς εφεξής επιτρέπονται εκ νέου οι συστεγάσεις μεταξύ των φαρμακοποιών.
Εν τω μεταξύ, αναφορικά με το ιδιοκτησιακό και το άνοιγμα του επαγγέλματος, να θυμίσουμε, ότι ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Κυριάκος Θεοδοσιάδης πριν μερικές ημέρες, έδωσε το στίγμα του κλάδου, δηλώνοντας ότι «όποιος ιδιώτης θελήσει να επενδύσει ανοίγοντας φαρμακείο με βάση τους κυβερνητικούς ακροβατισμούς, απλώς θα χάσει τα χρήματα του». Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής, στα δύο χρόνια απελευθέρωσης του επαγγέλματος των φαρμακοποιών, έγιναν 32 αιτήσεις από μη φαρμακοποιούς για άδεια φαρμακείου, εγκρίθηκαν έξι, δύο ανακλήθηκαν και μόνο 4 ουσιαστικά, σε σύνολο 11.000 φαρμακείων σε όλη τη χώρα, λειτουργούν από μη φαρμακοποιούς. Επομένως θα λέγαμε ότι ο κλάδος των φαρμακοποιών, δεν θα πρέπει να φοβάται, ή να ενοχλείται με τις ρυθμίσεις, καθώς η αγορά αποτελεί πάντα τον καλύτερο ρυθμιστή.
Πηγή : onmed
