Ειδικά μετά την δημοσιοποίηση της πρότασης της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, το οποίο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τους περισσότερους φαρμακοποιούς με φαρμακείο σε αδυναμία καταβολής των εισφορών και θα ευνοήσει μόνο εκείνους που θα μπορούν να φοροδιαφεύγουν, αδυνατώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος συνάδελφος να νοιώθει ικανοποιημένος από την επιλογή του αυτή.
Δεν επιθυμώ να αναφερθώ περισσότερο στο ασφαλιστικό - άλλωστε όλοι μας λίγο ή πολύ γνωρίζουμε πια τα επιμέρους στοιχεία του. Θα ήθελα όμως, με αφορμή και τούτο, να αναφερθώ σε αυτό που ονομάζουμε "κομματικό συνδικαλισμό".
Αυτονόητο είναι ότι ο συνδικαλισμός πρέπει να μένει μακριά από την πολιτική και τα κόμματα, αλλά οφείλω να αναρωτηθώ : το να παροτρύνεις συναδέλφους να καταδικάσουν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και να επιδοκιμάσουν άλλα με την ψήφο τους τι είναι; Mήπως κομματικός συνδικαλισμός είναι να ανταλλάξεις μια χειραψία με τον Άδωνι ή να πεις μια καλημέρα στον Χατζηδάκη; Δεν θυμάμαι ποτέ στο παρελθόν συνδικαλιστές του ΠΦΣ να παρακινούν δημοσίως (και με ιδιαίτερη παρρησία να προσθέσω) τους φαρμακοποιούς να κάνουν τα φαρμακεία τους εκλογικά κέντρα υπέρ ενός πολιτικού κόμματος και κατά του άλλου... Ίσως αφελώς να πιστεύουν ότι εφόσον δεν είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του κόμματος, τότε δεν πειράζει να το υποστηρίζουν ανοιχτά...
Φυσικά, ο ΠΦΣ δεν ασκεί νομοθετική εξουσία και με αυτήν την έννοια δεν είναι υπεύθυνος για τα δεινά που μας έχουν βρει και θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν. Με την άμεση όμως υποστήριξη που παρείχαν σε αυτούς που υποτίθεται ότι θα μας απήλλασαν από όλα τα προβλήματά μας και τελικά μας πλήττουν ακόμα χειρότερα από πριν, δεν έχουν κι αυτοί εμμέσως μερίδιο ευθύνης;
Δεν θα ήθελα να ξανακούσω, ως μηδενιστικό αντίλογο, ισοπεδωτικά επιχειρήματα του τύπου : " καλά, σαράντα χρόνια μας έχουν διαλύσει, αυτά σας πείραξαν τώρα;". Συγγνώμη, κανείς δεν είχε ακούσει σαράντα χρόνια τώρα να ψυθιρίζεται ή να προετοιμάζεται η κατάργηση του ιδιοκτησιακού. Η τωρινή κυβέρνηση το αποδέχτηκε και το υλοποιεί...
Οι υπεύθυνοι των λανθασμένων αυτών επιλογών οφείλουν να απολογηθούν. Με ανθρωπιά θα πρέπει να αντικρίσουν τους συναδέλφους που παρέσυραν σε "δύσβατα μονοπάτια", να τους κοιτάξουν στα μάτια και να τους πουν μια συγγνώμη. Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη, έστω κι αν σε τόσο υψηλό επίπεδο αυτά μπορούν να αποβούν καταστροφικά. Κακό να είναι με τρόπο εμμονικό να μην τα παραδέχεσαι και να "τυρβάζεις περί άλλα". Ακόμη και αν δεχθούμε ότι η προηγούμενη δαιμονοποιημένη διοίκηση του ΠΦΣ έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης, η σημερινή πόσο μεγαλύτερο έχει, αν θέλουμε να το δούμε και έτσι;
Είναι σαφές ότι όλοι μαζί αγωνιζόμαστε για την επίλυση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κλάδου μας και θα συνεχίσει ο καθένας από μας να το πράττει και από το δικό του μετερίζι, με γνώμονα το συμφέρον των φαρμακείων. Μακάρι να μην περάσει το ασφαλιστικό, μακάρι να μην έρθουν άλλα μέτρα που να θίγουν το επάγγελμά μας, μακάρι ακόμα και να διορθωθούν ζημιές που έχουν ήδη γίνει.
Κωνσταντίνος Γλεντής
Μέλος Δ.Σ. Φ.Σ.Δωδεκανήσου
