Σε «θολά νερά» κινείται για μία ακόμη φορά η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), η οποία διαμορφώνει αυτό το διάστημα το νέο πλαίσιο και τους όρους διεξαγωγής των διαγωνισμών για τις προμήθειες φαρμάκων στο ΕΣΥ.
Ξεκινώντας από μία θετική αφετηρία, η οποία είναι η απαγκίστρωση από το μοντέλο του ενός και μοναδικού προμηθευτή ανά δραστική ουσία για το σύνολο των νοσοκομείων της χώρας, στην πορεία η ΕΠΥ κάπου το «χάνει» εισάγοντας όρους και προϋποθέσεις, που μόνο ως «φωτογραφικές» μπορούν να χαρακτηριστούν.
Ποιο θα είναι, όμως, το νέο πλαίσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, και πού βρίσκονται τα «ύποπτα» σημεία:
Η ΕΠΥ προκρίνει ένα μοντέλο τριών μειοδοτών, με κατακύρωση ποσοστιαία 50%, 30% και 20%. Η λογική του μοντέλου αυτού, η οποία κατ’ αρχήν βρίσκει σύμφωνη και τη φαρμακοβιομηχανία, είναι να αποφευχθούν σοβαρά προβλήματα που είχαν ανακύψει στο παρελθόν με τον μοναδικό μειοδότη, όπως: μονοπωλιακές πρακτικές και συνθήκες άνισου ανταγωνισμού μέσω dumping τιμών, ελλείψεις και προβλήματα επάρκειας στα νοσοκομεία σε περιπτώσεις που ο μοναδικός προμηθευτής δεν παρέδιδε τις συμπεφωνημένες ποσότητες και τελικά αυξανόμενη υποκατάσταση με ακριβότερα φάρμακα και άρα αύξηση της δαπάνης.
Όμως, η ΕΠΥ θέτει ως όρο, ότι στους διαγωνισμούς θα μπορούν να πάρουν μέρος μόνο οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια είχαν προμηθεύσει τουλάχιστον το 30% της δραστικής ουσίας, για την οποία διεξάγεται η διαγωνιστική διαδικασία, είτε στα νοσοκομεία της ελληνικής επικράτειας είτε σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το παράδοξο: εφόσον τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα ίσχυε το μοντέλο του ενός μειοδότη, δηλαδή μία μόνο εταιρεία έπαιρνε το 100% της προμήθειας της εκάστοτε δραστικής, δεν υπάρχει άλλη φαρμακευτική που να έχει προμηθεύσει το 30% στην επικράτεια.
Άρα, δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν μόνο η αντίστοιχη εταιρεία – προμηθευτής των προηγούμενων ετών για την Ελλάδα και φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες έχουν να παρουσιάσουν προμήθεια του 30% σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή κυρίως ξένες με ελάχιστες εξαιρέσεις ελληνικών, που έχουν τέτοιου είδους εξαγωγική δραστηριότητα.
Με τον τρόπο αυτό, αφαιρείται η δυνατότητα από την πλειονότητα των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών να πάρουν μέρος στους διαγωνισμούς.
Δεύτερο ζήτημα προκύπτει για τις δραστικές ουσίες, οι οποίες θα μπουν τώρα για πρώτη φορά σε διαγωνιστική διαδικασία. Εφόσον καμία εταιρεία δεν έχει παραδώσει το 30% στην Ελλάδα, σημαίνει ότι δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν μόνο όσες είχαν παραδώσει το απαιτούμενο ποσοστό σε άλλες χώρες της Ε.Ε., δηλαδή και πάλι κυρίως ξένες φαρμακοβιομηχανίες.
Το τρίτο ζήτημα έχει να κάνει με τις επενδύσεις. Αν μία φαρμακευτική στην Ελλάδα είχε επενδύσει σε εξοπλισμό και θέσεις εργασίας προκειμένου να αναπτύξει τεχνογνωσία για κάποια δραστική ουσία, την οποία δεν διέθετε στο χαρτοφυλάκιό της, ώστε να συμμετάσχει σε επόμενους διαγωνισμούς, τώρα απλά αποκλείεται από τη διαδικασία. Αποτελεί δε αντικίνητρο για νέες επενδύσεις στο συγκεκριμένο κλάδο.
Για τους παραπάνω λόγους, κύκλοι της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας κάνουν λόγο για «στημένους» διαγωνισμούς και «φωτογραφικό» πλαίσιο, το οποίο ευνοεί κατά κύριο λόγο ξένες φαρμακευτικές εταιρείες. Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι κυκλοφορούν και φήμες, οι οποίες αναφέρουν ότι ρόλο στη διαμόρφωση του νέου πλαισίου διαγωνισμών έχει παίξει και ελληνική εταιρεία.
Εφόσον ισχύσει, τελικά, το συγκεκριμένο πλαίσιο διαγωνισμών, ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες εμφανίζονται έτοιμες να το προσβάλουν δικαστικά, τονίζοντας ότι αντίκειται στους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Πηγή : newsbomb
