Κοινή κατεύθυνση ή ατομική;

Μια από τις πιο σημαντικές θέσεις που υπάρχουν σε κάθε κλάδο είναι αυτή του συνδικαλιστή και μάλιστα του υψηλόβαθμου. Τούτο διότι, μέσω αυτού, τα αιτήματα και οι ανάγκες ενός κλάδου παίρνουν φωνή και δύναμη διεκδίκησης.

Ως εκ τούτου λοιπόν, οφείλουμε να γνωρίζουμε αν αυτός που στέλνουμε στην πρώτη γραμμή, κρατάει την σημαία που του δώσαμε ή στην πορεία αποφάσισε να υψώσει την δική του.

Αναρωτιόμαστε λοιπόν πόσο λογικό και συμφέρον για τον κλάδο είναι να εκπροσωπείται σε καίρια ζητήματα από κάποιον ή κάποιους που την ύστατη ώρα βάζουν το προσωπικό συμφέρον τους πάνω από το κλαδικό.

Για παράδειγμα, αν κάποιος ας πούμε αντιπροσωπεύει μια εταιρία, μπορεί συγχρόνως να μετέχει στη συζήτηση για τη διάθεση των προϊόντων της εταιρίας αυτής μέσω των φαρμακείων;

Το δίλημμα «νόμιμο ή ηθικό» ισχύει μόνο για την ΕΤΕΣΤΑ ή πρέπει να ισχύει για κάθε δραστηριότητα;

Δεν είναι φοβερά τοξικό για τα σπλάχνα του κλάδου, αυτήν τη τόσο δύσκολη εποχή μάλιστα, να πνίγονται τα όποια θετικά μπορούν να γίνουν μέσω αποφάσεων, μόνο και μόνο για να υπερισχύσει μια ατομική επιδίωξη; Δεν αντιλαμβάνονται οι συνοδοιπόροι του και αυτοί που τον προτείνουν,ότι μοιράζονται την ευθύνη των πράξεών του;

Τέτοιου είδους ερωτήματα πρέπει να μας απασχολούν, όχι μόνο σήμερα αλλά εις αεί, διότι η μόνη δύναμη που έχει ο κλάδος είναι η φωνή και οι στρατηγικές των συνδικαλιστών του. Αν αυτές οι φωνές λοιπόν σιωπούν ή ακόμα χειρότερα, αν λένε «άλλο ποίημα», τότε τα πράγματα δυσκολεύουν υπερβολικά και η κλαδική ισοπέδωση θα φαντάζει αναπόφευκτη.

Pharma Team