Κλειστές είναι οι πόρτες της Αριστοτέλους. Αν όχι της εισόδου σίγουρα των γραφείων της ηγεσίας. Βέβαια, δεν είναι κλειστές για όλους, μόνο για όσους εκπροσωπούν την ιδιωτική υγεία.
Παρόλο που ιδιωτικός τομέας είναι όχι μόνο ενεργό κομμάτι της Υγείας, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις «αιμοδότης» της, έχει αφεθεί να περιμένει στους διαδρόμους…
Αλλά ακόμα και αυτή η «πολιτική των διαδρόμων», όπως τη χαρακτήρισε πρόσφατα Φαρμακαποθηκάριος, δεν συμπεριλαμβάνει την ιδιωτική υγεία, τουλάχιστον εκ του σύνεγγυς…
Εν ολίγοις, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας απλά αρνείται να συναντήσει οποιοδήποτε φορέα εκπροσωπεί ιδιωτικό φορέα και όχι εργαζόμενους στο στενό χώρο του δημόσιου φορέα. Τουλάχιστον αυτό μπορεί κανείς να εκλάβει αν αναλογιστεί τα συνεχή αιτήματα που ακούγονται αριστερά και δεξιά, από ενώσεις και συλλόγους προς τους δημοσιογράφους να «μεταφέρουν το μήνυμα» τους, μήπως και το ακούσει η Αριστοτέλους.
Οι καταγγελίες για κλειστές πόρτες ή κλειστά αυτιά δεν προέρχονται, όπως μπορεί να σκεφτείτε, μόνο από τις φαρμακοβιομηχανίες, αλλά και από τα διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές και την ένωση των φαρμακαποθηκάριων, για να θυμηθούμε κάποιες πρόσφατες…
Ίσως εύκολα να αναρωτηθεί κανείς με ποιον συζητάει η ηγεσία του Υπουργείου για τις σχεδιαζόμενες και εφαρμοζόμενες πολιτικές αν όχι με αυτούς που θα κληθούν να τις εφαρμόσουν; Απάντηση, προφανώς, δεν έχουμε. Άλλωστε και η σχέση της ηγεσίας με τους δημοσιογράφους δεν χαρακτηρίζεται και από ιδιαίτερη θέρμη στις μέρες μας. Όχι ότι αυτό θα είχε σημασία αν τουλάχιστον η Αριστοτέλους είχε ανοικτούς τους διαύλους της επικοινωνίας με τους εταίρους της στην Υγεία.
