Με βασικό πρόσχημα τη "γηράσκουσα Ευρώπη", ξεκίνησε πριν 3 χρόνια η προσπάθεια αλλαγής του μοντέλου σε ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ-ΚΕΦΑΛΟΠΟΙΗΤΙΚΟ. Δηλαδή με βάση ένα εγγυημένο ελάχιστο κεφάλαιο (από το κράτος; από ασφαλιστική εταιρεία;) να παίρνει κανείς όσα έχει δώσει συν μέρος των κερδών διαχείρισης.
Στην φιλελεύθερη μορφή του κεφαλοποιητικού ο ίδιος ο ασφαλισμένος γίνεται απόλυτα υπεύθυνος για το ασφαλιστικό του κεφάλαιο. Είτε αφορά τον κλάδο σύνταξης είτε τον κλάδο υγείας. Στην περίπτωση αυτή ξεφεύγει το μοντέλο τελείως από τον όρο κοινωνική ασφάλιση. Η οδηγία solvency 2 που προβλέπει μικτές ασφαλίσεις και θα ξεκινούσε από τις 15/7/2015 πήρε παράταση εφαρμογής για 2 χρόνια. Αυτό γιατί ενώ οι ιδιωτικές ασφαλίσεις με τις συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις και συγχωνεύσεις έφθασαν στον οικονομικό στόχο που τους τέθηκε, τα ασφαλιστικά ταμεία συνολικά εμφανίζουν 6,5 δις έλλειμμα αποθεματικού και αυτό υποθηκευμένο (είτε υπέρ πλεονάσματος, είτε υπέρ εγγυήσεων πληρωμών δόσεων του χρέους) που είναι να συμπληρώσουν. Η πίεση των δανειστών στις συντάξεις και στην υγεία αφορά ακριβώς αυτό το κλείσιμο της "τρύπας" που θα επιτρέψει την λειτουργία του μικτού ασφαλιστικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητική βάση. Γι΄ αυτό και οι πρόωρες συντάξεις μιας κακώς εννοούμενης αλληλεγγύης στο δημόσιο τομέα απαιτείται να κοπούν.
Ας πούμε λίγα για τους μονοσυνταξιούχους του ΤΣΑΥ , δηλαδή εμάς και αυτό διότι πρόκειται μέσα στην κοινωνική ασφάλιση το μόνο ίσως κεφάλαιο πλήρους αυτασφάλισης. Επειδή είναι εθελοντικού χαρακτήρα δεν αποτελεί κεφάλαιο επικουρικού ταμείου και δεν πρόκειται - νομικά τουλάχιστον- αυτό το κεφάλαιο να πειραχθεί. Αν συμβεί αυτό- είμαι σίγουρος ότι συμβαίνει – είναι το μόνο διεκδικήσιμο κεφάλαιο ακόμα και αν η βασική συντάξιμη κλίμακα μηδενιστεί. Όσοι έγιναν μονοσυνταξιούχοι όμως αποδέχθηκαν ότι τα ποσά που πληρώνονται γι’ αυτό (και επίτηδες φαίνονται ξεχωριστά στα αιτούμενα από το ΤΣΑΥ) θα είναι μέρος του συνόλου της σύνταξης του. Γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να διεκδικηθούν δικαστικά. Προηγούμενα δικαστήρια απέβησαν σε βάρος των διεκδικητών ασφαλισμένων. Δηλαδή αν δεν οριστικοποιηθεί η νομολογία είναι απίθανο να ζητήσετε και να πάρετε πίσω τα ποσά των μονοσυνταξιούχων.
Αν πάτε σήμερα να πληρώσετε το ΤΣΑΥ του εξαμήνου θα σας ζητήσουν να δώσετε άμεσα το ποσό της βασικής σύνταξης και του κλάδου υγείας και της πρόνοιας κα είναι εύκολοι να κάνουν διακανονισμό κάποιων δόσεων μόνο για το μονοσυνταξιουχικό κεφάλαιο. Για το κομμάτι αυτό ισχύει πάνω στη βασική σύνταξη ότι έδωσες θα πάρεις (ανταποδοτικό). Αν σταματήσεις να το πληρώνεις η σύνταξη στο σύνολο της θα είναι μειωμένη κατά το ποσό που δεν πλήρωσες. Το ΤΣΑΥ όμως είναι ουσιαστικά διεύθυνση του ΕΤΑΑ και πρόκειται να "χαθεί" στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο που προβλέπεται να γίνει μετά τη συγχώνευση του "παλαιού ΤΕΒΕ ". Σήμερα η Διεύθυνση υγειονομικού του ΕΤΑΑ εναπόκεινται στο σύνολο των αποθεματικών της σε όλες τις περιπέτειες του ασφαλιστικού ταμείου. Αυτό σημαίνει ότι πέρα από την εισφοροδιαφυγή, πέρα από τους νέους υγειονομικούς που δεν εγγράφονται, πέρα από τη δική του κακοδιαχείριση και από τις από πάνω κυβερνητικές αποφάσεις έχει να αντιμετωπίσει τις συνολικές ανάγκες και διαχειρίσεις του ΕΤΑΑ.
Επειδή οι φαρμακοποιοί είμαστε οι μόνοι που πληρώνουμε τελικά το ΤΣΑΥ και δεν είναι υπερβολή και επειδή είμαστε οι πολύ λιγότεροι όσοι έχουμε λίγα χρόνια μέχρι τη σύνταξη λέμε "Θεός φυλλάξοι"
Δημήτρης Καραγεωργίου
ΥΓ. Αυτό είναι ένα απλό ενημερωτικό σημείωμα που θα μπορούσε να γίνει αντιληπτό από την ΓΣ του ΠΦΣ. Δεν αποτελεί ούτε κατ’ ελάχιστον ανάλυση ασφαλιστικού που θα ήθελε παραθέσεις βιβλίων και ειδική γνώση της ασφαλιστικής οικονομίας. Ωστόσο και άλλα σημειώματα πρέπει να υπάρξουν. Δ.Κ
