ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

Οι «καλοί» ιοί που προστατεύουν από ασθένειες

Μπορεί οι ιοί να έχουν κακή φήμη, ωστόσο μερικοί από αυτούς πιθανότατα κατέχουν σημαντικό ρόλο στην προστασία του ανθρώπινου οργανισμού από νόσους - ρόλο αντίστοιχο με εκείνον των «καλών» βακτηρίων του εντέρου μας.



Τα «συστατικά» του μικροβιώματος
Το ανθρώπινο έντερο αποτελεί κατοικία πλήθους μικροοργανισμών που είναι γνωστοί ως «μικροβίωμα». Το μικροβίωμα περιλαμβάνει βακτήρια τα οποία είναι γνωστό πλέον ότι είναι ωφέλιμα για την υγεία: βοηθούν στην πέψη της τροφής, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύουν από νόσους.
Το μικροβίωμά μας περιλαμβάνει και πολλούς ιούς, ωστόσο ο ρόλος τους σε ό,τι αφορά την υγεία του εντέρου δεν έχει μελετηθεί ευρέως, όπως αναφέρει ο Κεν Κάντγουελ από το Ιατρικό Κέντρο Langone του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Ο δρ Κάντγουελ και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να διερευνήσουν αν κάποιοι ιοί μπορεί να είναι ωφέλιμοι για την υγεία, όπως συμβαίνει με ορισμένα βακτήρια του εντέρου. Προκειμένου να δώσουν την απάντηση εισήγαγαν σε ομάδες υγιών ποντικιών τον αντίστοιχο για τα τρωκτικά του νοροϊού που «χτυπά» τους ανθρώπους τον χειμώνα προκαλώντας εμέτους και διάρροιες. Παρότι ο νοροϊός προκαλεί συμπτώματα στον άνθρωπο, δεν πλήττει τα υγιή ποντίκια.

Νοροϊός-προστάτης
Σε μία από τις ομάδες που είχαν λάβει τον ιό, καθώς και σε μια δεύτερη ομάδα ποντικών που δεν είχαν λάβει τον ιό, χορηγήθηκαν στη συνέχεια αντιβιοτικά, τα οποία «εξολόθρευσαν» μεγάλο μέρος της χλωρίδας του εντέρου. Και οι δύο ομάδες έλαβαν μετά ένα εν δυνάμει θανατηφόρο χημικό που προσβάλλει το έντερο. Οπως προέκυψε, τα πειραματόζωα στα οποία είχε εισαχθεί ο ιός είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε σύγκριση με εκείνα στα οποία δεν είχε εισαχθεί ο νοροϊός.
Σε δεύτερο πείραμα η ερευνητική ομάδα χορήγησε σε μια άλλη ομάδα ποντικιών αντιβιοτικά προτού μολύνει τα ζώα με ένα βακτήριο παρόμοιο με το E.coli. Σε αυτό το πείραμα τα ποντίκια στα οποία είχε εισαχθεί ο νοροϊός πριν από τη μόλυνση με το βακτήριο εμφάνισαν πολύ λιγότερα σημάδια νόσου σε σχέση με εκείνα στα οποία δεν είχε εισαχθεί ο ιός. Τα ποντίκια που έλαβαν μόνο αντιβιοτικά (χωρίς να έχει προηγουμένως εισαχθεί ο νοροϊός στον οργανισμό τους) παρουσίασαν απώλεια βάρους, διάρροια και βλάβες στους ιστούς.
Σύμφωνα με τον δρα Κάντγουελ, τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature», μαρτυρούν πως κάποιοι ιοί βοηθούν στην προστασία ενάντια σε μολυσματικές και μη μολυσματικές νόσους όταν δεν υπάρχουν γύρω βακτήρια για να προστατεύσουν τον οργανισμό.


Από τα ποντίκια στον άνθρωπο
Θα μπορούσαν τα αποτελέσματα που αφορούν τα ποντίκια να ισχύουν και για τον άνθρωπο; Πιθανώς ναι, απαντά ο δρ Κάντγουελ. Ιοί ανιχνεύονται τακτικά στον οργανισμό μικρών παιδιών που δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα νόσου, καθώς και σε άτομα που αναρρώνουν από οξείες βακτηριακές λοιμώξεις του εντέρου. Αυτό μαρτυρεί ότι η παρουσία ορισμένων ιών μπορεί να είναι ωφέλιμη κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ή σε περιόδους ανάρρωσης, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα και τα βακτήρια του εντέρου βρίσκονται στο... ναδίρ τους.
Πράγματι περαιτέρω πειράματα στα ποντίκια αποκάλυψαν ότι ελλείψει των βακτηρίων ο νοροϊός των τρωκτικών προκάλεσε αλλαγές που συνδέονταν με την ιντερφερόνη-α, μια πρωτεΐνη η οποία εκκρίνεται από τα ανοσοκύτταρα και εμπλέκεται στην ανοσολογική απόκριση του οργανισμού.
Ο δρ Κάντγουελ τονίζει βέβαια ότι με βάση τα ευρήματα δεν συστήνει στον πληθυσμό να «κερνάει» τον εαυτό του... νοροϊό. «Οι νοροϊοί είναι χωρίς αμφιβολία παθογόνα, είναι κακοί, παρακαλώ συνεχίστε να πλένετε τα χέρια σας!». Συμπληρώνει πάντως πως είναι σημαντικό οι επιστήμονες να συνεχίσουν να διερευνούν πώς κάποιοι ιοί μπορούν να προάγουν την υγεία.

Θεραπευτικοί ιοί
Θεωρητικώς, ιοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως... θεραπεία για την ανάρρωση από νόσους, λέει ο ειδικός, τονίζοντας πάντως ότι θα ήταν καλύτερο να προσπαθήσουμε να μιμηθούμε τη δράση τους παρά να χρησιμοποιήσουμε τους ίδιους ως «φάρμακο». «Ισως με αυτόν τον τρόπο καταφέρουμε το καλό χωρίς το κακό».
Σχολιάζοντας τα ευρήματα ο δρ Φίλιπ Αχεμ που μελετά το μικροβίωμα του εντέρου στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις σημείωσε ότι «γεννούν πολλά επιπρόσθετα σημαντικά ερωτήματα όπως το αν άλλα μη βακτηριακά "συστατικά" του μικροβιώματος σαν τους μύκητες μπορούν να έχουν παρόμοια ωφέλιμη δράση για τον οργανισμό».