Pharma Team: Μετά την παρουσίαση του χθεσινού δημοσιεύματος της εφημερίδας Επενδυτής του Σαββάτου, σας παρουσιάζουμε σήμερα το παρακάτω άρθρο στο Βήμα της Κυριακής, μια συνέντευξη του Κωνσταντίνου Φρουζή Πρόεδρος του ΣΦΕΕ στην Έλενα Φυντανίδου.
Και το σημερινό άρθρο είναι αποκαλυπτικό δίνοντας την αλήθεια από μια άλλη οπτική γωνιά όμως.
Και το σημερινό άρθρο είναι αποκαλυπτικό δίνοντας την αλήθεια από μια άλλη οπτική γωνιά όμως.
Ουδείς βγαίνει κερδισμένος από την κομματική αντιπαράθεση στο θέμα του φαρμάκου, δηλώνει με συνέντευξη του προς «Το Βήμα» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) κ. Κωνσταντίνος Φρουζής.
Προειδοποιεί ότι οι δραματικές μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές ελλείψεις σκευασμάτων από την ελληνική αγορά, αλλά και στην αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασθενών στην αγορά τους. Ο κ. Φρουζής λέει κατηγορηματικά ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης στο 1% ενός ΑΕΠ που έχει συρρικνωθεί κατά 55 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια και καλεί την Πολιτεία να δει τη φαρμακοβιομηχανία όχι μόνο ως δαπάνη αλλά και ως μοχλό ανάπτυξης.
Κύριε Φρουζή, την τελευταία εβδομάδα υπήρξε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του φαρμάκου. Πιστεύετε ότι αυτή η αντιπαράθεση ωφελεί ουσιαστικά κάποιον; Ήταν μάχη ουσίας ή εντυπώσεων;
«Δεν θεωρώ ότι ωφελείται κάποιος από τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις, πολλώ δε μάλλον ο Έλληνας ασθενής. Και θέλω να διευκρινίσω κάτι για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις και λανθασμένες εντυπώσεις: εμείς ως φαρμακοβιομηχανία δεν είμαστε υπέρ του ενός ή του άλλου. Βέβαια εξαρχής ήμασταν, ως ΣΦΕΕ, υπέρ των τροπολογιών που εξορθολογίζουν τις τιμές, όχι όμως χαμηλότερα από αυτό που ορίζει ο νόμος, δηλαδή τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λόγος που δεν πρέπει και δεν χρειάζεται να είναι χαμηλότερα είναι διότι τα φάρμακα κάτω από αυτό το όριο εξαφανίζονται από την Ελλάδα και άρα ο πολίτης και ασθενής δεν θα τα βρίσκει στη χώρα του. Επίσης μέσα στον νόμο αυξάνονται τα rebates. Δημιουργούνται δηλαδή ορίζοντες μείωσης τιμών, γεγονός που είναι αντίθετο στις διαβεβαιώσεις του υπουργείου πως "τα οριζόντια μέτρα είναι άδικα μέτρα"».
Ωστόσο ο υπουργός Υγείας υποστήριζα ότι με την τροπολογία που ψηφίστηκε την Τετάρτη στη Βουλή ουσιαστικά ωφελείται ο Έλληνας πολίτης-ασφαλισμένος λόγω της μείωσης της τιμής 6000 φάρμακων. Δεν συμμερίζεστε αυτή τη θέση;
«Είμαστε υπέρ του λελογισμένου εξορθολογισμού των δαπανών. Ναι στις μειώσεις με κατώτατο όριο τις τρεις χαμηλότερες τιμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι στα rebates γιατί ρίχνουν οριζόντια τις τιμές κάτω από το προαναφερθέν όριο και όχι στην εξαθλίωση του δημοσίου φαρμακευτικού προϋπολογισμού σε όρια που θέτει το υπουργείο και είναι κατά του Έλληνα ασθενούς. Στις άλλες χώρες, κυρίως του Νότου, ανάλογες δραματικές μειώσεις της δημόσιας περίθαλψης οδήγησαν τελικά στην αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασθενών σε δραματικά επίπεδα.
Ο λόγος είναι απλός: όσο μειώνεται η δημόσια επένδυση στα φάρμακα τόσο ο ασθενής πληρώνει από την τσέπη του για να τα αποκτήσει. Κάτι τέτοιο όμως στην Ελλάδα της κρίσης θα ήταν οδυνηρό. Ήδη ο κόσμος σήμερα δυσκολεύεται και να βρει τα φάρμακά του, αλλά και όταν τα βρίσκει καταβάλλει τη συμμετοχή του στην αγορά τους, με αποτέλεσμα πολλοί να μην αγοράζουν τις απαραίτητες για την υγεία τους θεραπείες. Άλλοι πάλι αραιώνουν τις δόσεις των φαρμάκων τους, ενάντια στην υγεία τους, για να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. Είναι γεγονός ότι οι τρεις στους δέκα Έλληνες πολίτες είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και πολλοί από αυτούς και άποροι. Διαρκώς αυξάνεται ο επιπολασμός ασθενειών που απαιτούν άμεση θεραπεία, όπως η ηπατίτιδα, τα καρδιαγγειακά, η άνοια, ακόμη και αυτοάνοσα νοσήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Το προσδόκιμο ζωής πέφτει στη χώρα μας πλησιάζοντας σταδιακά τα χαμηλά επίπεδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης».
Ο λόγος είναι απλός: όσο μειώνεται η δημόσια επένδυση στα φάρμακα τόσο ο ασθενής πληρώνει από την τσέπη του για να τα αποκτήσει. Κάτι τέτοιο όμως στην Ελλάδα της κρίσης θα ήταν οδυνηρό. Ήδη ο κόσμος σήμερα δυσκολεύεται και να βρει τα φάρμακά του, αλλά και όταν τα βρίσκει καταβάλλει τη συμμετοχή του στην αγορά τους, με αποτέλεσμα πολλοί να μην αγοράζουν τις απαραίτητες για την υγεία τους θεραπείες. Άλλοι πάλι αραιώνουν τις δόσεις των φαρμάκων τους, ενάντια στην υγεία τους, για να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. Είναι γεγονός ότι οι τρεις στους δέκα Έλληνες πολίτες είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και πολλοί από αυτούς και άποροι. Διαρκώς αυξάνεται ο επιπολασμός ασθενειών που απαιτούν άμεση θεραπεία, όπως η ηπατίτιδα, τα καρδιαγγειακά, η άνοια, ακόμη και αυτοάνοσα νοσήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Το προσδόκιμο ζωής πέφτει στη χώρα μας πλησιάζοντας σταδιακά τα χαμηλά επίπεδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης».
Και αυτό πώς αντιμετωπίζεται;
«Χρειάζεται κατανομή στην εξοικονόμηση πόρων στον χώρο της Υγείας και να μην μπαίνει το μαχαίρι μόνο και συνεχώς στο φάρμακο. 0 κρατικός προϋπολογισμός για το φάρμακο μειώθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατά 3 δισ. ευρώ, ήτοι 55%. Η μέση σήμερα κατά κεφαλή φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι στο 60% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των "28". Υπερβολικά χαμηλά και ρατσιστικά ενάντια στον Έλληνα πολίτη. Όμως ακόμη μιλούν μόνο τα κομπιουτεράκια και τα λογιστικά βιβλία. Πώς δηλαδή η Πολιτεία θα κόψει κι άλλο από τη φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων χωρίς να κοιτάζει τις άλλες δαπάνες και σπατάλες στην Υγεία»
Ποια είναι η εικόνα που έχουν τα στελέχη μητρικών φαρμακευτικών εταιρειών σχετικά με τα όσα συντελούνται στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό;
«Βλέπουν ότι παρ' όλες τις αντίξοες συνθήκες προσπαθούμε να διαχειριστούμε την κρίση. Βέβαια η μη προβλεψιμότητα και η συνεχιζόμενη αστάθεια σε αποφάσεις αναβάλλουν επενδύσεις και μειώνουν την απασχόληση. Άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιο προβλέψιμες και πιο συνεπείς στα λόγια και στις πράξεις τους, απορροφούν περισσότερα κονδύλια. Όμως αναγνωρίζουν ότι στην Ελλάδα έχουμε λαμπρά μυαλά σε ερευνητικό επίπεδο και το θεωρούν άδικο που πάνε χαμένα και εγκαταλείπουν τη χώρα μας».
Εννοείτε οτι αν το περιβάλλον στην Ελλάδα παραμείνει αβέβαιο θα σταματήσουν να επενδύουν,
«Εμείς κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε και να στηρίξουμε τη χώρα, είτε πολυεθνικές είτε ελληνικές επιχειρήσεις. Πρέπει όμως να το θέλει και η Πολιτεία, με πράξεις, όχι με λόγια.
Πιστεύετε ότι οι τελευταίες κυβερνήσεις με το να μην επιτρέπουν τα νέα καινοτόμα φάρμακα να κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα βοηθούν τις επενδύσεις στη χώρα μας;
Είναι κοντόφθαλμο, αντιαναπτυξιακό και ρατσιστικό ενάντια στον Έλληνα ασθενή».
Ο κ. Γεωργιάδης τονίζει άτι στόχος του είναι η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη να αντιστοιχεί στο τ% του ΑΕΠ. Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν παρενέργειες;
«Οπως έχω πει επανειλημμένως, το ποσό των 2,55 δισ. ευρώ κρατικής δαπάνης, και μάλιστα χωρίς νέα φάρμακα για τρίτη συνεχή χρονιά, είναι αδύνατο να γίνει 2 δισ. ευρώ χωρίς να υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις στους ασθενείς της χώρας μας. Σίγουρα οι ελλείψεις θα γίνουν ακόμη σοβαρότατες από σήμερα. Πηγαίνετε να βρείτε φάρμακα στα δημόσια νοσοκομεία και θα καταλάβετε τι εννοώ. Η κρατική δαπάνη νια το 2014 δεν πρέπει και δεν μπορεί να πέσει κάτω από το όριο των 2,3 διο. ευρώ, που σημαίνει 350400 εκατ. ευρώ μείωση από το 2013, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων νέων φαρμάκων. Όσοι ξέρουν την αγορά, καταλαβαίνουν από αριθμούς και δεν σκέφτονται μόνο απλά λογιστικά, εξυπηρετώντας μόνο τους στόχους της τρόικας, αυτό που λέω το αντιλαμβάνονται».
Εσείς λέτε ότι θέλετε σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον και σαφείς, ξεκάθαρους κανόνες.
Αν οι βασικοί κανόνες μιλούν για δημόσια φαρμακευτική δαπάνη όχι μεγαλύτερη από το ι% του ΑΕΠ, επιβολή rebate και clawback στην περίπτωση υπέρβασης σας καλύπτουν;
«Βεβαίως και χρειαζόμαστε προβλέψιμο επιχειρηματικό περιβάλλον ώστε να κάνουμε επενδυτικά σχέδια στην Ελλάδα.
Είναι ο μόνος τρόπος η χώρα μας να αυξήσει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της και να υπάρξει φως στην άκρη του τούνελ που περνάει η οικονομία μας. Η βιομηχανία μας θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό, αρκεί να μη μας βλέπει η Πολιτεία ως δαπάνη αλλά ως μοχλό ανάπτυξης και απασχόλησης υψηλού επιπέδου επιστημόνων. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε, όχι μόνο εμείς ως φαρμακοβιομηχανία αλλά και οι άλλοι εταίροι στην αλυσίδα του φαρμάκου, το 1% ενός ΑΕΠ που έχει συρρικνωθεί κατά 55 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια. Πάντως θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσει η λογική στην κυβέρνηση και ότι θα οριοθετηθεί η φαρμακευτική δαπάνη στα χαμηλά επίπεδα των 2,3 δισ. ευρώ. Η τρόικα είναι θετική σε προτάσεις ισοδύναμων μέτρων, και η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό.
Είναι ο μόνος τρόπος η χώρα μας να αυξήσει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της και να υπάρξει φως στην άκρη του τούνελ που περνάει η οικονομία μας. Η βιομηχανία μας θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό, αρκεί να μη μας βλέπει η Πολιτεία ως δαπάνη αλλά ως μοχλό ανάπτυξης και απασχόλησης υψηλού επιπέδου επιστημόνων. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε, όχι μόνο εμείς ως φαρμακοβιομηχανία αλλά και οι άλλοι εταίροι στην αλυσίδα του φαρμάκου, το 1% ενός ΑΕΠ που έχει συρρικνωθεί κατά 55 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια. Πάντως θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσει η λογική στην κυβέρνηση και ότι θα οριοθετηθεί η φαρμακευτική δαπάνη στα χαμηλά επίπεδα των 2,3 δισ. ευρώ. Η τρόικα είναι θετική σε προτάσεις ισοδύναμων μέτρων, και η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό.
