ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Στο τέλος του 2012 είχα προτείνει στο
συνάδελφο Κώστα Λουράντο να φτιαχτεί μια γωνιά στο HELLAS PHARM όπου θα παρουσιάζονταν εικονικά τα φαρμακεία
του άμεσου μέλλοντος μας. Δίπλα να παρουσιάζεται, εικονικά πάλι ένα μέσο σημερινό
φαρμακείο. Από τις παρουσιάσεις αυτές να βγει η μεγάλη συζήτηση για το πώς
πορευόμαστε.
Στην πρώτη περίπτωση θα ήταν πολύτιμη η
συνεργασία του Βασίλη Μπιρλιράκη από το Βόλο αλλά και κάποιες ιδιαίτερες
συνεργασίες με ανθρώπους των ΣΥΦΑ και των παραγωγών εταιριών. Ο Κώστας
ενθουσιάστηκε. Δυστυχώς το κόστος έβγαινε υψηλό και ο οργανωτής δεν έβρισκε
εύκολα σπόνσορες του επιχειρήματος. Η ιδέα έμεινε μετέωρη και μια υπηρεσία
έκανε και εμένα να μείνω μακριά από την διοργάνωση.
Είναι κρίμα που δεν έγινε. Ελπίζω τώρα στο PHARMA POINT στη Θεσσαλονίκη των Οκτώβρη να δοθεί αυτή η
ευκαιρία.
Μέσα από την ιδέα αυτή θα έβγαινε καθαρά ότι
όταν μιλάμε για Over The Counter
διεθνώς μιλάμε για την μικρή κατηγορία φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ που στην
αυτοθεραπεία την υπευθυνότητα την έχει εξ ολοκλήρου ο πελάτης.
Δεν πρέπει να
συγχέονται με τα συμπληρώματα(food
supplements) που
είναι κυρίως βιταμινούχα σκευάσματα.
Τέτοια κατηγορία OTC (over the counter) φαρμάκων δεν έχουμε στην Ελλάδα. Έχουμε μόνο Μη Υποχρεωτικώς
Συνταγογραφούμενα φάρμακα όπου η νομική υπευθυνότητα της ασφάλειας τους είναι
αποκλειστικά του γιατρού ή του φαρμακοποιού που τα συστήνει ως μέσα
αυτοθεραπείας.
Μιλάμε πάντοτε είτε για ανακούφιση
μικροενοχλήσεων της υγείας (minor
ailments) μικρής
διάρκειας είτε για υποβοηθητικά μέσα θεραπευτικών αγωγών.
Η ειδοποιός αυτή διαφορά στην υπευθυνότητα για
την ασφάλεια των φαρμάκων εγείρει τεράστια ερωτηματικά τόσο από την Π.Ο.Υ. όσο
τελευταία και από την Γενική Διεύθυνση Υγείας (DG SANCO) στις Βρυξέλλες. Ποια είναι, πώς πρέπει να αλλάζουν και πότε σε σχέση
με την φαρμακοεπαγρύπνηση τα σημεία αλλαγής(switching points) από φάρμακα συνταγογραφούμενα σε Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενα.
Τα ερωτηματικά αυτά κατευθύνονται κυρίως προς το αν ο φαρμακοποιός του
φαρμακείου έχει και πρέπει να έχει δεσπόζουσα θέση (prevailing right) έναντι του φαρμακοποιού του παραφαρμακείου ή
του “corner” του
σούπερμαρκετ. Ήδη οι απαντήσεις της ελευθερίας και ανεξαρτησίας στη λειτουργία
του φαρμακείου φαίνονται καταλυτικές.
Όταν όμως μιλάμε για συμπληρώματα διατροφής
πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μη τα συγχέουμε με τα ΜΗΣΥΦΑ,
ιδίως όταν θέλουμε να λεγόμαστε συνδικαλιστές επιπέδου ΦΣΑ.
Τα συμπληρώματα διατροφής ανάλογα με τον τίτλο
τους ταξινομούνται και ομαδοποιούνται έτσι ώστε να παραπέμπουν στην υπευθυνότητα
του φαρμακοποιού ή όχι.
Ο τίτλος δηλαδή του περιεχομένου τους σε σχέση
με την ανώτερη επιτρεπόμενη χορήγηση (daily allowance) δημιουργεί και για αυτά ένα σημείο αλλαγής που ορίζει ποια θα
δίνονται -με άλλο λόγο- μόνο από το φαρμακείο.
Η αρμόδια επιτροπή της Commission δυστυχώς για
εμάς όλο και αυξάνει τα όρια αλλαγής, δηλαδή όλο και περισσότερες ομάδες
συμπληρωμάτων διατροφής διαφεύγουν από το αποκλειστικό κανάλι του φαρμακείου.
Όμως… όλα τα παραπάνω είναι θεωρία και
φιλολογική-νομική συζήτηση. Το ζητούμενο με όσους άσχετους ασχολούνται με τα
θέματα αυτά είναι να «φταίει οπωσδήποτε ο ΠΦΣ». Δεν αντιλαμβάνονται ότι η
διάδοση φοβίας «θα τα χάσουμε» δημιουργεί προς τα έξω τη δήλωση πρωτοφανούς
αδυναμίας υπεράσπισης του επαγγέλματος μας.
Προσωπικά δεν φοβάμαι τα άλλα κανάλια πώλησης.
Αμύνομαι ισχυρά σε όλα τα επίπεδα αλλά επαναλαμβάνω ότι σε όλες τις χώρες της
Ε.Ε. όπου υπήρξε απελευθέρωση αυτών των προϊόντων μόνο 5% του συνολικού τους τζίρου χάθηκε από τα
φαρμακεία. Υπάρχουν και επιθετικές πολιτικές είτε επικοινωνιακές είτε με
συμφωνίες τιμής-όγκου (price
volume agreements), υπάρχουν και οι ΣΥΦΑ, υπάρχει ήδη η
υπουργική απόφαση βάση εκκίνησης επιθετικών πολιτικών.
Είναι περίεργο που οι μεγάλοι συνδικαλιστές
δεν βλέπουν μπροστά τους ότι έρχονται οι υπηρεσίες φαρμακείου και σ΄ αυτές
είμαστε με τους γιατρούς και όχι σε δικαστική αντιδικία. Ότι αυτές οι υπηρεσίες
είναι δεμένες με αυτά τα προϊόντα και αυτές ιδίως πρέπει να είναι στην
αποκλειστικότητα του φαρμακείου το αγνοούν.
Μήπως τελικά πραγματικός κίνδυνος για όλους
μας είναι αυτή η κατηγορία των άσχετων συνδικαλιστών? Καλά γνωρίζουν το
παιχνίδι πότε θα πληρωθούμε και μόνον, τα άλλα που δεν καταλαβαίνουν τι τα
θέλουν? Δεν θα συνεχίσω. Προτροπή μου όμως να μην δημιουργείται σύγχυση.
Δημήτρης
Καραγεωργίου
