Στη συνάντηση των εκπροσώπων του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) με τον εκπρόσωπο της Γενικής Διεύθυνσης του Ecofin την 6η Φεβρουαρίου 2013, οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας υποστήριξαν ότι, ενώ η κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα ήταν το 2009 κατά 25% υψηλότερη από τη μέση φαρμακευτική δαπάνη της Ε.Ε. (444 έναντι 328 ευρώ), σήμερα είναι 33% χαμηλότερη από τη μέση φαρμακευτική δαπάνη των κατοίκων χωρών της Ε.Ε. «Χαμηλότερες δαπάνες όπως και εκείνες που προβλέπονται για το 2014 απειλούν την κοινωνία», υποστήριξαν οι ίδιοι.
Τρεις μέρες μετά τη νίκη στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έλαβε στα γραφεία της Ν.Δ. στη Λεωφόρο Συγγρού, μια «ασυνήθιστη» επιστολή από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Ενώσεων και Βιομηχανιών (EFPIA), που θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα λόμπι των Βρυξελλών.
Την επιστολή υπέγραφε ο πρόεδρος της EFPIA, σερ Αντριου Βίτι, και στη δεύτερη σελίδα της βρίσκεται το... «ψητό»: «Τα μέλη μας», γράφει, «αντιλαμβάνονται πλήρως ότι στην παρούσα οικονομική κρίση οι χώρες πρέπει να κάνουν βήματα για να ελέγξουν τις δημόσιες δαπάνες και να επανακτήσουν τη δημοσιονομική τους αξιοπιστία.
...Σε πέντε χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία) η φαρμακευτική βιομηχανία συνέβαλε με περικοπές τιμών και εκπτώσεις ύψους 7 δισ. ευρώ, τα χρόνια 2010 και 2011. Αυτό αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 8% του τζίρου μας σε αυτές τις αγορές τον χρόνο. Βασική έγνοια μας παραμένει η διασυνοριακή επίδραση των μέτρων που λαμβάνονται. Πολύ περισσότερο, η πρακτική της αναφοράς σε άλλες χώρες όταν καθορίζονται οι τιμές φαρμάκων, έχει αποτέλεσμα σε “ατέλειες” και σε ορισμένες περιπτώσεις ελλείψεις στην τροφοδοσία». Και η επιστολή συνεχίζει: «Η βιομηχανία συμφωνεί σε παροδικές μειώσεις τιμών για να συμβάλει στον περιορισμό των ελλειμμάτων (Ελλάδα, Πορτογαλία - άλλες χώρες που δεν υπόκεινται στις ίδιες οικονομικές πιέσεις αυτομάτως μειώνουν τις τιμές τους). Μείωση 10% των τιμών στην Ελλάδα μειώνει τον τζίρο της βιομηχανίας κατά 299 εκατ. στην Ελλάδα, κατά 799 εκατ. στην Ευρώπη και κατά 2,1 δισ. ευρώ στον κόσμο... Η άλλη σημαντική επίδραση είναι στην επανεξαγωγή των φαρμάκων από χώρες χαμηλών τιμών σε χώρες υψηλότερων τιμών. Κατά τους τελευταίους μήνες, παρατηρήσαμε σημαντική αύξηση σε αυτό το εμπόριο, που είναι το αποτέλεσμα των στρεβλώσεων της αγοράς, οι οποίες προκλήθηκαν από τις πολιτικές των τιμολογήσεων...».
Και ο κ. Βίτι καταλήγει, ζητώντας να εξαιρεθούν οι χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα προσαρμογής από το να συγκαθορίζουν την πολιτική των τιμών σε άλλες χώρες και να δεχθεί προσωρινά η Ε.Ε. την απαγόρευση επανεξαγωγής των φαρμάκων. Επειδή μάλιστα γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο αντίκειται εξόφθαλμα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, αξιολογεί τις προτάσεις στον κ. Σαμαρά ως προσωρινή απάντηση σε κατάσταση ανάγκης.
Σύμφωνα με υπολογισμούς παραγόντων της ελληνικής αγοράς σε επίπεδο χονδρεμπορίου, σήμερα παρατηρείται έλλειψη στα φαρμακεία σε 450 είδη από τα 3.500 προϊόντα που πωλούνται. Εντούτοις, βιομήχανοι, έμποροι και φαρμακοποιοί, με τους οποίους μίλησε η «Κ», συμφωνούν ότι για τις ελλείψεις «ευθύνεται» μια πολιτική τιμολόγησης που «οδήγησε» τα φάρμακα αυτά σε άλλες αγορές.
Ρευστότητα από εξαγωγές
Η έλλειψη ρευστότητας οδήγησε πολλούς επαγγελματίες από τον χώρο του φαρμάκου στις εξαγωγές για άντληση ρευστότητας, καθώς σήμερα από τα συνολικά 900 εκατομμύρια που χρωστάει ο ΕΟΠΥΥ στα φαρμακεία, τα 850 εκατ. έχουν καταβληθεί από τις φαρμακαποθήκες που κατηγορούνται από τη βιομηχανία φαρμάκων αλλά και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Μάριο Σαλμά, για επανεξαγωγές που οδηγούν σε ελλείψεις.
«Η αλήθεια είναι ότι όλοι χάνουμε», συνοψίζει στην «Κ» στέλεχος μεγάλης πολυεθνικής που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, συμπληρώνοντας: «Οι τιμές έχουν μειωθεί σε ορισμένα φάρμακα πάρα πολύ. Ουδείς πληρώνει ουδένα. Εχουν παραιτηθεί δύο πρόεδροι επιτροπών τιμολόγησης και έχουν υποβληθεί σε μία μόνο έκδοση δελτίου τιμών 600 ενστάσεις. Τον Ιανουάριο του 2013 μόνο, υπεβλήθησαν 300 ενστάσεις. Aπό την άλλη, πρέπει να ζήσουν 130 αποθήκες και 12.000 φαρμακεία». Την ώρα που λέγονται αυτά, τα νοσοκομεία καθυστερούν έως και πάνω από 500 ημέρες να πληρώσουν, ενώ τα Ταμεία καθυστερούν να πληρώσουν τα φαρμακεία κατά μέσον όρο 112 ημέρες. Η τιμή του φαρμάκου έπεσε, αλλά μαζί της και η αγορά του φαρμάκου.
Οσο για τις εξαγωγές, αυτές μειώθηκαν από 1,2 δισ. το 2009 σε 620 εκατομμύρια το 2011. «Tότε οι βιομηχανίες δεν μιλούσαν, ενώ η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 5 δισ.», συμπληρώνει με νόημα στην «Κ» ένας έμπορος χονδρικής στην αγορά φαρμάκου.
Του Τασου Τελλογλου
Πηγη: Kathimerini.gr
