Ο Πρόεδρος του ΕΟΦ σε άρθρο στο vima.gr περιέγραψε την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της Υγείας στην Ελλάδα του μνημονίου. Μπορεί όπως δηλώνει ο πρόεδρος του ΕΟΦ κύριος Γιάννης Τούντας η φαρμακευτική δαπάνη για την κοινωνική ασφάλιση από 5,2 δισ. ευρώ που ήταν το 2009 να μειώθηκε στα 2,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2012 αλλά ο στόχος αυτός επετεύχθητε με μέτρα που συχνά ήταν αποσπασματικά και πολλές φορές αντιφατικά μεταξύ τους. Όπως παραδέχεται ο κύριος Τούντας το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη δραστική μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί προβλήματα στη φαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού πληθυσμού, παρά την εφαρμογή σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών, όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τα πρωτόκολλα συνταγογράφησης.
O κύριος Τούντας μίλησε για τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας όπως διαμορφώνονται σήμερα, τις ελλείψεις, τις αποσύρσεις φαρμάκων, την αδυναμία ή τη δυσκολία αγοράς φαρμάκων από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, και την αδυναμία της εφοδιαστικής αλυσίδας να υποστηρίξει τις ανάγκες του πληθυσμού μέσω ΕΟΠΥΥ Επίσης αναφέρθηκε στη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει φαρμακεία και φαρμακευτικές εταιρείες, με επαπειλούμενα λουκέτα και πραγματοποιούμενες απολύσεις.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΕΟΦ Γιάννης Τούντας οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον στον χώρο της Υγείας και προτείνει να σχεδιαστεί μια εθνική πολιτική φαρμάκου με ορίζοντα πενταετίας που δεν θα στοχεύει μόνο στη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η μείωση αυτή, καθώς και σε κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι η ανάπτυξη της έρευνας και η ενίσχυση της καινοτομίας. Ένας τέτοιος σχεδιασμός τονίζει πως προϋποθέτει την ύπαρξη ενός συλλογικού οργάνου στο οποίο θα συμμετέχει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, του ΕΟΠΥΥ και του ΕΟΦ, και το οποίο θα συνεργάζεται με τους κοινωνικούς εταίρους.
Όμως για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, όπως τονίζει ο κύριος Τούντας πρέπει να επιτευχθεί η αποσύνδεση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης από το ΑΕΠ της χώρας, να μην υπάρξουν επιπρόσθετες μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων διότι έτσι θα τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο η πρόσβαση σε αναγκαία φάρμακα και η βιωσιμότητα πολλών φαρμακείων και φαρμακευτικών επιχειρήσεων, να γίνουν αλλαγές στο ισχύον προβληματικό σύστημα τιμολόγησης και στον τρόπο και στη συχνότητα που εφαρμόζεται, να τροποποιηθεί η θετική λίστα αποζημιούμενων φαρμάκων και τέλος να γίνουν νέες ρυθμίσεις για την εξασφάλιση της επάρκειας των φαρμάκων με αυστηρούς κανόνες για τις υποχρεώσεις και τις συναλλαγές των εταιρειών, των φαρμακαποθηκών και των φαρμακείων, χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι οι σημερινές ελλείψεις οφείλονται κυρίως στις εμπορικές δυσχέρειες μεταξύ των συναλλασσομένων, λόγω των οφειλών του Δημοσίου, της έλλειψης ρευστότητας και του περιορισμού των πιστώσεων.
O κύριος Τούντας μίλησε για τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας όπως διαμορφώνονται σήμερα, τις ελλείψεις, τις αποσύρσεις φαρμάκων, την αδυναμία ή τη δυσκολία αγοράς φαρμάκων από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, και την αδυναμία της εφοδιαστικής αλυσίδας να υποστηρίξει τις ανάγκες του πληθυσμού μέσω ΕΟΠΥΥ Επίσης αναφέρθηκε στη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει φαρμακεία και φαρμακευτικές εταιρείες, με επαπειλούμενα λουκέτα και πραγματοποιούμενες απολύσεις.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΕΟΦ Γιάννης Τούντας οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον στον χώρο της Υγείας και προτείνει να σχεδιαστεί μια εθνική πολιτική φαρμάκου με ορίζοντα πενταετίας που δεν θα στοχεύει μόνο στη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η μείωση αυτή, καθώς και σε κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι η ανάπτυξη της έρευνας και η ενίσχυση της καινοτομίας. Ένας τέτοιος σχεδιασμός τονίζει πως προϋποθέτει την ύπαρξη ενός συλλογικού οργάνου στο οποίο θα συμμετέχει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, του ΕΟΠΥΥ και του ΕΟΦ, και το οποίο θα συνεργάζεται με τους κοινωνικούς εταίρους.
Όμως για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, όπως τονίζει ο κύριος Τούντας πρέπει να επιτευχθεί η αποσύνδεση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης από το ΑΕΠ της χώρας, να μην υπάρξουν επιπρόσθετες μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων διότι έτσι θα τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο η πρόσβαση σε αναγκαία φάρμακα και η βιωσιμότητα πολλών φαρμακείων και φαρμακευτικών επιχειρήσεων, να γίνουν αλλαγές στο ισχύον προβληματικό σύστημα τιμολόγησης και στον τρόπο και στη συχνότητα που εφαρμόζεται, να τροποποιηθεί η θετική λίστα αποζημιούμενων φαρμάκων και τέλος να γίνουν νέες ρυθμίσεις για την εξασφάλιση της επάρκειας των φαρμάκων με αυστηρούς κανόνες για τις υποχρεώσεις και τις συναλλαγές των εταιρειών, των φαρμακαποθηκών και των φαρμακείων, χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι οι σημερινές ελλείψεις οφείλονται κυρίως στις εμπορικές δυσχέρειες μεταξύ των συναλλασσομένων, λόγω των οφειλών του Δημοσίου, της έλλειψης ρευστότητας και του περιορισμού των πιστώσεων.