Αθήνα, 7/2/2013
Αριθμ. Πρωτ. 261
Αριθμ. Πρωτ. 261
ΠΡΟΣ
Υφυπουργό Οικονομικών
Κύριο Γεώργιο Μαυραγάνη
Θέμα : «Εισήγηση προτάσεων Π.Φ.Σ. για την Χορήγηση Αποδεικτικών Φορολογικής Ενημερότητας και Φορολογική Μεταχείριση Συστεγασμένων Φαρμακείων»
Κύριε Υπουργέ,
Α. Όπως γνωρίζετε προκειμένου οι φαρμακοποιοί να εισπράξουν τα ποσά που τους οφείλονται από τον ΕΟΠΥΥ και τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία για την εκτέλεση των συνταγών των ασφαλισμένων, καλούνται να προσκομίσουν κάθε μήνα φορολογική ενημερότητα από την αρμόδια ΔΟΥ.
Είναι επίσης γνωστό ότι με την παρότρυνση της και της Πολιτείας, οι πολίτες έχουν προβεί σε ρυθμίσεις των χρεών τους προς το Δημόσιο.
Παρατηρείται λοιπόν το φαινόμενο να χορηγούνται από τις ΔΟΥ οι αιτηθείσες φορολογικές ενημερότητες, με εντολή παρακράτησης όμως μέρους ή ολόκληρου του προς είσπραξη από τον φαρμακοποιό ποσού από τον ΕΟΠΥΥ και τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό συμβαίνει όταν υφίστανται βεβαιωμένες οφειλές προς το Δημόσιο (είτε είναι ληξιπρόθεσμες είτε όχι, είτε είναι ρυθμισμένες είτε όχι).
Το πρόβλημα εντοπίζεται ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν ενημερώνει εγκαίρως τη ΔΟΥ Αμαρουσίου (στην οποία υπάγεται) και εν συνεχεία η ΔΟΥ Αμαρουσίου δεν ενημερώνει τις αρμόδιες ΔΥΟ για τα παρακρατηθέντα ποσά. Το αποτέλεσμα είναι ο φαρμακοποιός να καλείται να υποστεί για δεύτερη φορά παρακράτηση του ίδιου ποσού, γεγονός καθ’ όλα παράλογο και παράνομο.
Επειδή τα ασφαλιστικά ταμεία, όταν ζητηθεί από τον φαρμακοποιό, εκδίδουν εκκαθαριστικό σημείωμα όπου φαίνονται αναλυτικά όλες οι παρακρατήσεις και προκειμένου να εκλείψει η ανωτέρω δυσάρεστη κατάσταση ΖΗΤΑΜΕ να εκδοθεί οδηγία από το Υπουργείο Οικονομικών προς όλες τις ΔΟΥ προκειμένου να χορηγούν φορολογική ενημερότητα στους φαρμακοποιούς με την προσκόμιση της απόδειξης (εκκαθαριστικό) του παρακρατηθέντος φόρου από τον ΕΟΠΥΥ και τα λοιπά ασφαλιστικά ταμεία όταν αυτά (και χωρίς υπαιτιότητα των φαρμακοποιών) καθυστερούν να αποδώσουν τον παρακρατηθέντα φόρο στις ΔΟΥ.
Β. Τα συστεγασμένα φαρμακεία του Ν. 1963/1991 και του Ν. 3918/2011 λειτουργούν υποχρεωτικώς με τη μορφή ομόρρυθμης εταιρείας και θεωρούνται ως χωριστά λειτουργούντα και υποχρεούνται σε ιδιαίτερη διημέρευση και διανυκτέρευση. Συνεπώς δεν εναπόκειται εις την διακριτική ευχέρεια των φαρμακοποιών, οι οποίοι επιθυμούν να συστεγαστούν και να λειτουργήσουν τα φαρμακεία τους σε ένα κατάστημα, να επιλέξουν να μην προβούν εις τη σύσταση εταιρείας αλλά να διατηρήσουν αυτοτελείς και ξεχωριστές επιχειρήσεις. Καθώς λοιπόν είναι υποχρεωτική η σύσταση της ομορρύθμου εταιρείας, θα πρέπει αντιστοίχως τα φαρμακεία που έχουν συστεγαστεί, να αντιμετωπίζονται φορολογικά ως ξεχωριστές και αυτοτελείς επιχειρήσεις, και να φορολογούνται κατά το ποσοστό που μετέχουν στη συσταθείσα εταιρεία.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ