Δηλάδή για την ανεπαρκή χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ φταίει η Συλλογική σύμβαση;
Για τη δυσκολία ή την αδυναμία συνεργασίας του ΕΟΠΥΥ με τα ασφαλιστικά ταμεία που απορρόφησε, φταίει η Συλλογική σύμβαση;
Οι φορείς που δεν έχουν Συλλογική σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ (πχ ιατροί, φυσικοθεραπευτές, διαγνωστικά κέντρα, κλινικές) έχουν τεράστια παράπονα από τον οργανισμό και πολλές φορές βγήκαν στα κάγκελα, αναστέλλοντας τη συνεργασία μαζί του. Στην περίπτωση τους τί έφταιγε; Η Συλλογική σύμβαση που δεν είχαν; Προφανώς έφταιγε η αδυναμία του ΕΟΠΥΥ να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Αλλά ας δούμε το θέμα πιο πρακτικά. Αν όλοι οι φαρμακοποιοί της χώρας σπεύσουν αλλαλάζοντες από ενθουσιασμό να υπογράψουν την ατομική σύμβαση, ο ΕΟΠΥΥ θα βρει χρήματα να τους εξωφλήσει;
Ή μήπως δε θα υπάρχει πουθενά η υποχρέωση του ΕΟΠΥΥ να εξωφλεί τις υποχρεώσεις του;
Ποιό πρόβλημα λύνει ο ΕΟΠΥΥ με τις ατομικές συμβάσεις; Διότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας που είναι το δημοσιονομικό, δηλαδή η έλλειψη χρημάτων, δε λύνεται είτε υπάρχει μία σύμβαση, είτε υπάρχουν 12000 συμβάσεις.
Ας το πει καθαρά λοιπόν η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ. Ας πει ευθέως ότι ενοχλείται από τις πιέσεις και αντιδράσεις των φαρμακοποιών, που συντονίζονται κι εκφράζονται από τον ΠΦΣ, αλλά φυσικά πηγάζουν από τη μία και μοναδική υποχρέωση που έχει μέσω της Συλλογικής σύμβασης ο ΕΟΠΥΥ και δεν την εκπληρώνει, δηλαδή να εξωφλεί τις υποχρεώσεις του έναντι των φαρμακοποιών.
Ας πει λοιπόν ευθέως και δημοσίως ότι αναζητεί αφελείς (ή μήπως και απατεώνες;) οι οποίοι θα αποδεχθούν να διαθέτουν όσα φάρμακα και όποια φάρμακα επιλέγουν οι ιατροί, αλλά θα εξωφλούνται όποτε επιθυμεί ο ΕΟΠΥΥ, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα θέτει και θα μεταβάλει κατά το δοκούν, με εκπτώσεις, rebate ή οποιαδήποτε άλλη παροχή σκαρφιστεί και με τη μόνιμη απειλή της διακοπής της ατομικής σύμβασης, με έναν φαρμακοποιό που προηγουμένως θα τον έχει εξουθενώσει οικονομικά, θα τον έχει ταπεινώσει συμβατικά, θα τον έχει «σήκω-σήκω», «κάτσε-κάτσε», θα τον «έχει στο χέρι» και εκ προοιμίου αλυσοδεμένο, μόνο κι ανυπεράσπιστο από το Συλλογικό του φορέα, πολύ απλά να πλανάται πάνω από το κεφάλι του το δίλημμα «αποδέχομαι το ρόλο του ραγιά» ή «πεινάει η οικογένειά μου»;
Συγχαρητήρια σε όσους σκέφθηκαν ότι υπάρχουν αφελείς φαρμακοποιοί, που θα αποδεχθούν να υπογράψουν ατομική σύμβαση όταν βλέπουν δίπλα τους όλους τους παρόχους υπηρεσιών υγείας συμβεβλημένους ατομικά με τον ΕΟΠΥΥ ΚΑΙ να μην πληρώνονται ΚΑΙ να μην μπορούν να αντιδράσουν συλλογικά.
Ας αντιληφθεί έστω και τώρα η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ ότι η σχέση του Οργανισμού με τους παρόχους υπηρεσιών υγείας πρέπει να χαρακτηρίζεται πρωτίστως από ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Μεθοδεύσεις και τεχνικές του περασμένου αιώνα δε δίνουν λύση. Αντίθετα οξύνουν την κατάσταση.
Και η όξυνση δεν ωφελεί κανέναν.
Κυριάκος Θεοδοσιάδης
Πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Αντιπρόεδρος Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου
