Το γύρο της … Ευρώπης έκανε η είδηση του συμψηφισμού των χρεών του ΕΟΠΥΥ με το clawback.
Ήρθε μετά και την επιστολή της EFPIA, με την οποία η φαρμακοβιομηχανία δήλωνε πρόθυμη να συνδράμει στην επίτευξη των στόχων του Μνημονίου για τη φαρμακευτική δαπάνη, αρκεί να πληρώνονταν τα οφειλόμενα στις εταιρίες.
Καθώς όμως ‘λεφτά δεν υπάρχουν’, έγινε δεκτή η υπόσχεση για εφαρμογή των συμψηφισμών που συζητούνται εδώ και ένα χρόνο εντατικά, ξεκινώντας από τον ΕΟΠΥΥ. Και επειδή αντίστοιχες συμφωνίες ‘σταθεροποίησης’ της φαρμακευτικής δαπάνης, έχουν ήδη γίνει στους ‘ομοιοπαθείς’ της Ιρλανδίας και Πορτογαλίας, αλλά και στο Βέλγιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση της φαρμακοβιομηχανίας προτείνει αντίστοιχες συμφωνίες και στα υπόλοιπα κράτη.
Πάντως οι τέτοιες συμφωνίες, φαίνεται πως θα αναδειχθούν στη νέα τάση της εποχής μετά και τις προτάσεις του διευθυντή της Κομισιόν για τα δημοσιονομικά, G. Carone. Στην έκθεσή του για την πολιτικής φαρμάκου στην Ε.Ε., αναφέρεται σε συμφωνίες ‘επιμερισμού του ρίσκου’ λέγοντας χαρακτηριστικά: ‘πρόκειται για οικονομικές συμφωνίες που προκαλούν επιστροφές από τους κατασκευαστές σε περίπτωση υπέρβασης των πωλήσεων που έχουν συμφωνηθεί προκαταβολικά. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τον περιορισμό της χρήσης φαρμακευτικών προϊόντων σε τμήματα του πληθυσμού, όπου παράγουν τα υψηλότερα οφέλη. Οι επιστροφές αποτελούν μορφή μείωσης των τιμών’.
