Θα έχετε πληροφορηθεί, φαντάζομαι, ότι οι φαρμακοποιοί της χώρας αποφάσισαν να αναστείλουν την επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων προς τους ασφαλισμένους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., γεγονός που σημαίνει ότι οι περίπου 9.000.000 ασφαλισμένοι του νεοσυσταθέντος ταμείου θα πρέπει να καταβάλουν την αξία των συνταγών από την τσέπη τους και μετά να επιχειρούν να λάβουν τα χρήματα αυτά από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Και λέω ότι οι ασφαλισμένοι του εν λόγω ταμείου, στο οποίο είναι ασφαλισμένοι το 92% περίπου των Ελλήνων, θα επιχειρούν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους, για ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. δεν έχει καθόλου χρήματα για φάρμακα.
Έτσι είναι δυστυχώς φίλτατες και φίλτατοι, και επιτρέψτε μου να επιμείνω στην αλήθεια όσων αναφέρω. Μόνο στους φαρμακοποιούς ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. χρωστά με τα τρέχοντα, περί το ένα δις ευρώ, ενώ κάποια άλλα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χρωστά σε προμηθευτές ιατρικών ειδών, φαρμακευτικές εταιρείες κλπ.
Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. δεν έχει πια καθόλου διαθέσιμα, καθώς έχει εξαντλήσει το σύνολο σχεδόν του προϋπολογισμού του, και δεν προβλέπεται να λάβει νέα επιχορήγηση πριν από τις αρχές Ιουλίου, όταν και αν δηλαδή θα υπάρχει νέα κυβέρνηση στον τόπο. Μέχρι τότε χρήματα για να μην πληρώνουν οι ασφαλισμένοι από την τσέπη τους τα φάρμακά τους, δεν προκύπτει από πουθενά ότι θα υπάρχουν. Το μεγαλύτερο λοιπόν ταμείο κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο μάλιστα δημιουργήθηκε προ ολίγων μηνών, είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση.
Το πιο δραματικό όμως είναι το εξής γεγονός.
Όταν προ μίας εβδομάδος το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) για την Ελλάδα αποφάσισε να εκταμιευθούν 4,2 δις ευρώ αντί για 5,2 δις, προέκυψε ένα δις έλλειμμα για να καλυφθούν οι τρέχουσες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πολύ μεγάλο μέρος των 4,2 δις επί της ουσίας ουδέποτε εμφανίστηκε στην Ελλάδα, αφού διοχετεύθηκε κατευθείαν για την εξυπηρέτηση των δανείων που έχει λάβει η χώρα.
Τότε λοιπόν οι πολιτικοί ιθύνοντες αποφάσισαν όσα χρήματα υπήρχαν διαθέσιμα να δοθούν για την πληρωμή συντάξεων και μισθών. Απολύτως λογικό θα σκεφθεί κάποιος εν πρώτοις. Τι πιο λογικό από το να λάβει ο κόσμος μισθούς και συντάξεις. Δυστυχώς, όμως αυτή η δήθεν αθώα επιλογή εκ μέρους όσων αποφασίζουν, έχει και την κρυφή της πραγματικότητα, ή άλλως την φάκα. Επί της ουσίας λοιπόν, διοχετεύεται το απολύτως άηθες και εκβιαστικό δίλημμα στο λαό:
"Τι προτιμάτε, μισθούς και συντάξεις ή φάρμακα και ιατροφαρμακευτική εν γένει περίθαλψη; Γιατί και τα δύο δεν μπορείτε πια να τα έχετε και πρέπει να επιλέξετε. Ήτοι, θα πεθάνατε από φτώχεια ή από ασθένεια;"
Οπότε συνακολούθως θα πρέπει να αποδεχθεί έκον - άκον και ο λαός ότι πρέπει να κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις για να υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...
Έτσι από τη μια έχουμε τους μεν "αρμόδιους" να πετούν τη μπάλα στην εξέδρα μεταθέτοντας το πρόβλημα στον άτυχο πολίτη αυτής της χώρας, καθώς πια δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για τα στοιχειώδη, παρά τις θυσίες του λαού επί δύο έτη...
Ενώ από την άλλη έχουμε τους λαϊκιστές της Αριστεράς και Δεξιάς να δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι άκοπα και αυτοστιγμεί θα πετάξουν την Τρόικα και το Μνημόνιο έξω, καθώς η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη τα χρήματα που της δανείζουν...
Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί από το υπάρχον πολιτικό δυναμικό, καθώς είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την καταστροφή και συνεπώς άχρηστοι ολωσδιόλου.
Δυστυχώς πια η βόμβα έχει σκάσει και απλώς δεν το έχουμε καταλάβει επειδή βιώνουμε τη στιγμή της καταστροφής.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
