Σκάνδαλο στην υγεία
Τι καταγγέλλει η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών για τις τιμές. Ανεπαρκές στην εφαρμογή το πρόσφατο νομοσχέδιο για την υγεία και τα γενόσημα φάρμακα.
Σκάνδαλο προστασίας των ξένων φαρμάκων χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών το νέο Μνημόνιο που επιβάλλει το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας, αφού όπως υπογραμμίζει: «Στο νέο Μνημόνιο προβλέπονται μειώσεις πάνω από 40% στις τιμές των φτηνών off-patent φαρμάκων, αφήνοντας ουσιαστικά αλώβητα τα πρωτότυπα που αφορούν στο 70% της φαρμακευτικής δαπάνης, προβλέποντας μειώσεις μόνο 8%». Αναφορικά με τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι αναφέρουν ότι είναι μέτρο που ενισχύει τις ξένες εταιρείες, αφού συμβάλλει στην ενίσχυση και την προστασία των νεότερων εισαγόμενων φαρμάκων. Μάλιστα η ΠΕΦ επισημαίνει ότι:
«Αποσιωπάται πλήρως το γεγονός ότι η πολιτική της απαξίωσης των γενοσήμων, η συνταγογράφηση με δραστική και η εμμονή στη λογική του φτηνότερου, οδηγούν στην υποκατάσταση από ακριβότερα εισαγόμενα με προστασία πατέντας με αποτέλεσμα την αύξηση της δαπάνης.
Την ίδια ώρα ουδείς ασχολείται με το υπόλοιπο 55% της δαπάνης που προκαλούν τα εισαγόμενα εντός προστασίας πατέντας». Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας παρουσιάζει ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο στον κλάδο των φαρμάκων που ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ ετησίως.
Το πρόσφατο νομοσχέδιο για την υγεία και τα γενόσημα φάρμακα, στην εφαρμογή του, απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η Πολιτεία δεν ήταν έτοιμη να ανταποκριθεί στην νέα της προσπάθεια. Από την πρώτη ημέρα της εφαρμογής του διαπιστώθηκαν ασάφειες και σύγχυση σε επίπεδο τιμών καθώς βρέθηκαν να τιμολογούνται φάρμακα τα οποία δεν κυκλοφορούν στην αγορά, ενώ δυο ολόιδια φάρμακα κυκλοφορούσαν με διαφορετικές τιμές στην αγορά.
Η ελληνική βιομηχανία κάνει λόγο για σοβαρή ανεπάρκεια του συστήμστος και ασάφεια ως προς τη διστύπωση και την κστεύθυνση. Από την πλευρά του ο πρόεδρος των φαρμακοβιομηχάνων (ΠΕΦ) Θεόδωρος Κωλέττης, τονίζει την ανάγκη να στηριχτεί η εγχώρια παραγωγή φαρμάκων: οι 25 παραγωγικές μονάδες που λειτουργούν στην Ελλάδα, ο κύριος όγκος παραγωγής των οποίων αφορά σε ουσιωδώς όμοια φάρμακα (γενόσημα) με εμπορική ονομασία (branded generics).
Η συμμετοχή των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών στη φαρμακευτική δαπάνη ταμείων και νοσοκομείων το 2011 ανήλθε σε 717 εκστ. ευρώ, δηλαδή λιγότερο από 16% της συνολικής δαπάνης.
Την ίδια ώρα ο κλάδος πραγματοποιεί εξαγωγές σε 80 χώρες. Απασχολεί 15.000 άτομα, πολλά από τα οποία είναι επιστήμονες, με δραστηριότητα στην έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων. Επισημαίνει ότι: «Με δεδομένο ότι πάνω από το 50% των φαρμάκων που καταναλώνονται στη χώρα μας μπορούν να παραχθούν από εγχώριες μονάδες σε χαμηλές τιμές, είναι παράλογο να αγνοούνται συστηματικά οι προτάσεις της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας που εξασφαλίζουν και την μείωση του κόστους στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά και την αναγκαία ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας υψηλής εξειδίκευσης, την προαγωγή της έρευνας και τη σημαντική συνεισφορά στα δημόσια έσοδα.
Αναφορικά με τα γενόσημα, ο κλάδος υποστηρίζει ότι, επειδή κατέχουν εξαιρετικά μικρό ποσοστό στη συνολική δαπάνη των φαρμάκων που καταναλώνονται στη χώρα, δεν προσφέρουν καμία εξοικονόμηση δαπανών. Αντιμετωπίζουν θετικά οι βιομηχανίες το επώνυμο ποιοτικό γενόσημο, αλλά αντιδρούν αρνητικά στη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική. Συγκεκριμένα ο κλάδος υποστηρίζει ότι: «Όσο δεν υπάρχει μηχανισμός συγκράτησης της υποκατάστασης, κανένα μέτρο φαρμακευτικής πολιτικής δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό. Τα επώνυμα γενόσημα που παράγονται στην Ελλάδα είναι απολύτως ασφαλή και ποιοτικά φάρμακα, κυκλοφορούν σε 60 χώρες και τα εργοστάσια παραγωγής ελέγχονται όχι μόνο από τον ΕΟΦ αλλά και από το αμερικανικό FDA και τον ευρωπαϊκό ΕΜΑ. Το πρόβλημα της φαρμακευτικής δαπάνης εντοπίζεται στην ανεξέλεγκτη υποκατάσταση φτηνότερων παλιών φαρμάκων από νεότερα και ακριβότερα εισαγόμενα».
Ανοίγει ο δρόμος για εισαγωγές Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ανοίγει το δρόμο στους μεγαλοειοαγωγείς γενοσήμων, που θα αλώσουν την αγορά με φάρμακα σε εξευτελιστικές τιμές, παραγόμενα σε τρίτες χώρες. Όμως η ανάπτυξη στη χώρα δεν θα έρθει από τα ινδικά, τα κινεζικά ή τα πακιστανικά γενόσημα. Δεν μπορούμε να είμαστε οι φτηνότεροι. Με πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, με τεράστια έξοδα παραγωγής, με υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, με δέσμευση σημαντικών πόρων σε επενδύσεις, με σημαντικό χρημστοοικονομικό κόστος προκειμένου να παραμείνουμε ζωντανοί σε μια αγορά που πληρώνει όποτε και όπως θέλει (π.χ. ομόλογα αντί χρεών νοσοκομείων μιας πενταετίας τα οποία επιπλέον δέχονται κούρεμα), δεν μπορούμε να παραγάγουμε ποιοτικό ευρωπαϊκό φάρμακο με κόστος Ευρώπης αλλά με τιμές Τρίτου Κόσμου. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τους μεγαλοεισαγωγείς που έχουν μηδενικά γενικά έξοδα, μηδενικά έξοδα παραγωγής, μηδενικές επενδύσεις στην Ελλάδα και κόστος εργασίας της τάξης των 150 το μήνα.
«Πώς λοιπόν θα εξοικονομηθούν 2,5 δισ.;», αναρωτιούνται οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι. Όταν ακόμα και τα offpatent φάρμακα (δηλ. τα φάρμακα που έχουν χάσει την πατέντα τους και μειώνεται η τιμή τους) να προσθέσει κανείς, το συνολικό κόστος (με στοιχεία 2011) ανέρχεται σε 1,7 δισ. (45% της συνολικής δαπάνης). Αντίστοιχα, τα γενόσημα που παράγονται στην Ελλάδα αναλογούν στο 15% της φαρμακευτικής δαπάνης και έχουν τζίρο 550 εκατ., ενώ η τιμή τους έχει βυθιστεί στα επίπεδα του 30% της τιμής του πρωτοτύπου.
Με στόχο η συνολική δαπάνη για φάρμακα να πέσει στα 2,88 δισ. ευρώ το 2012, κάτι που ξεπερνά τις αντοχές της, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία πνέει τα λοίσθια βυθίζοντας στην ανεργία 8.500 εργαζομένους. Το 2009, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη (δηλαδή το τι πληρώνουν τα Ταμεία για φάρμακα) ήταν 5,09 δισ. Το 2010 η δαπάνη μειώθηκε στα 4,35 δισ. και το 2011 στα 3,7 δισ.
Πηγή: Εφημερίδα Ισοτιμία 14/4/12
