Αντίθεση προς τις διαδικασίες, αλλά και επιφύλαξη προς το χαρακτήρα ορισμένων μέτρων σηματοδοτεί η καταψήφιση του άρθρου 29 του Πολυνομοσχεδίου στην ολομέλεια της 24ης Ιανουαρίου από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όσον αφορά τη διαδικασία μπορεί να ακούγεται άκαιρο να τεθεί ως προτεραιότητα. Είναι όμως γεγονός ότι διαδικασίες με ανεπαρκή προετοιμασία, διλημματικό και κατεπείγον χαρακτήρα ακολουθήθηκαν πολλές φορές σε αυτή τη βουλή.
Ακόμη και το μνημόνιο, δέσμευση πρωτοφανής και πολυετής για τη χώρα μας, ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω το σοβαρό πολιτικό ατόπημα κυβερνητικών στελεχών, που δηλώνουν ότι ψήφισαν το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσουν, πρέπει να ομολογήσω ότι οι διαδικασίες, που ακολουθήθηκαν δεν εξάντλησαν το διάλογο για τις προϋποθέσεις δανεισμού, τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία και κοινωνία και τις προτεραιότητες της Κυβέρνησης.
Όσον αφορά το άρθρο 29 που αφορά στην απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού και το οποίο προσωπικά καταψήφισα, θέλω να δηλώσω ότι από άποψη αρχής είμαι υπέρ της απελευθέρωσης όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Πεποίθησή μου είναι ότι το συμφέρον της κοινωνίας είναι πάνω από το συμφέρον μιας οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας. Το άρθρο 29 -φαίνεται σύμφωνα με την τροπολογία που κατατέθηκε στην ολομέλεια λίγα λεπτά πριν την ψηφοφορία- δεν στόχευε στην απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού που είχε νομοθετηθεί με προηγούμενους νόμους, αλλά στην απορρύθμιση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων. Η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων είναι ένα μέτρο προοδευτικό. Η απορρύθμιση όμως είναι ιδεολόγημα του νεοφιλελευθερισμού, που στρέφεται τελικά εναντίον όλης της κοινωνίας.
