Pharma Team: Τι άλλο θα ακούσουμε…!
Κυνήγι μαγισσών στα φαρμακεία
ΑΝΑΛΥΣΗ του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Ένα φάντασμα πλανάται στις κεφαλές της συντεχνίας των φαρμακοποιών: η εγκατάσταση στην Ελλάδα της βρετανικής Boots! Σύμφωνα με τον μύθο, η αειθαλής αυτή εταιρεία, κάτι μεταξύ φαρμακείου, υπεραγοράς και Hondos Center, έχει καταστρώσει σχέδια να αλώσει το επάγγελμα του επιστήμονα φαρμακοποιού. Χρόνια τώρα, με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα, χωρίς ποτέ να έχει υπάρξει η παραμικρή πληροφόρηση ή εκδήλωση πρόθεσης από την Boots, οι συνδικαλιστές του συγκεκριμένου εμπορίου τρομοκρατούν και επηρεάζουν, με κάθε τρόπο, βουλευτές, υπουργούς και συγγενικά επαγγέλματα.
Άλλωστε, πολλές άλλες διεθνείς αλυσίδες ήρθαν στην Ελλάδα και υπέστησαν ήττα. Ελληνικές επιχειρήσεις, με γηγενείς μετόχους και στελέχη, προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα, εκσυγχρονίστηκαν, αναδιοργανώθηκαν και, τελικά, κράτησαν την αγορά τους. Άνθρωποι όπως οι φαρμακοποιοί, αλλά και οι ταξιτζήδες και τα φορτηγά και οι δικηγόροι και άλλοι που συνήθισαν να βαδίζουν μόνον σε πολιτικά περιχαρακωμένους δρόμους, μπορούν να τα καταφέρουν το ίδιο καλά στους ανοικτούς δρόμους όπου διακρίθηκαν και διακρίνονται απλοί εργαζόμενοι, στελέχη και επιχειρηματίες της οικονομίας που είναι ανοικτή στον ανταγωνισμό. Όσο ταχύτερα το κάνουν τόσο ευκολότερα θα κλείσουν τα «σύνορα» σε επίδοξα μεγαθήρια.
Αντιθέτου, καμία τιμή δεν περιποιεί η στάση ορισμένων συνδικαλιστών, που επιδιώκουν την τρομοκράτηση των συναδέλφων τους. Η πραγματική δικαιοσύνη, η μόνη στην οποία αναγνωρίζει το Σύνταγμα να διαμορφώνει πεποίθηση για την εφαρμογή ή παράβαση των νόμων του κράτους από καθέναν εξ ημών, οφείλει να παρέμβει αυτεπαγγέλτως. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, που σύρει στο «Πειθαρχικό Συμβούλιο» δεκάδες πολίτες επειδή εφήρμοσαν τον νόμο! Η πλειοψηφία ενός επαγγέλματος, πίσω από την οποία κρύβονται οι σταλινικές μέθοδοι της «κατάδοσης» και η σατραπική μεθόδευση οικονομικής ζημίας σε όσους μπορεί να διαφωνούν με τις απόψεις των συνδικαλιστών, πρέπει να ανακληθεί στην έννομη τάξη. Υποχρέωση του πολίτη είναι να διαβάζει τον νόμο και να τον εφαρμόζει κατά την κρίση του. Αν κάποιος, όπως για παράδειγμα ο Κ. Λουράντος, δεν θέλει να ανοίγει τα οικογενειακά του φαρμακεία τις ημέρες που ορίζει ο νόμος, είναι ελεύθερος να το κάνει. Δεν έχει όμως το δικαίωμα να εμποδίζει άλλα μέλη του συλλόγου! Διαβάστε τον νόμο: «Όλα τα φαρμακεία μπορούν να λειτουργούν το Σάββατο και κατά τις απογευματινές ώρες της Δευτέρας και της Τετάρτης». Κάποιοι διάβασαν τον νόμο και άνοιξαν το φαρμακείο τους. Κατηγορούνται ότι «δεν τηρούν το ωράριο(!) μη σεβόμενοι τις εφημερίες των συναδέλφων τους»! Ο συνδικαλιστικός αυταρχισμός ενισχύεται από τους πολιτικούς. Φανταστείτε ότι υπάρχει διάταξη (από το 1938!) που καταργεί τη δυνατότητα όσων «καταδικάζονται» να ζητήσουν επανεξέταση: «Εάν παρέλθει άπρακτη (!) η αποκλειστική αυτή προθεσμία, η ασκηθείσα έφεση θεωρείται ως σιωπηρώς απορριφθείσα». Στην ίδια αντίληψη, μία από τις «ποινές Λουράντου» αναβαθμίστηκε από τα 1.500 στα 10.000 ευρώ! Αυτές τις εποχές! Κατά τα άλλα, ο αρμόδιος υπουργός Υγείας Ανδ. Λοβέρδος επιμένει ότι απελευθέρωσε το επάγγελμα του φαρμακοποιού!
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή 17/12/2011
