Δώρο στη φαρμακοβιομηχανία την ώρα που τα φαρμακεία πεθαίνουν

Δώρο στη φαρμακευτική βιομηχανία την ώρα που τα φαρμακεία πεθαίνουν, την ώρα που όλες οι επιχειρήσεις έχουν γονατίσει για να εξυπηρετήσουν ένα μεγάλο τίποτα

Το Υπουργείο Υγείας νομιμοποιεί και στην ουσία παραγράφει όλα τα χρέη της φαρμακοβιομηχανίας προς τα ταμεία με μια «πράξη νομοθετικού περιεχομένου». 

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο.  Η υγεία έχει γίνει χώρος τεράστιων διαξιφισμών, προφανώς εξ΄ αιτίας μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται. Θιασώτες στο μακάβριο έργο οι φαρμακοβιομήχανοι και οι επιρροές που ασκούν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Η πολιτική ηγεσία περιορίζεται απλά στο ρόλο του παρόχου εξυπηρετήσεων. 

Οι φαρμακοποιοί, τελευταίος κρίκος της αλυσίδας, εξαντλούνται οικονομικά και ψυχικά για δύο λόγους. Ο πρώτος, ώστε να επωμιστούν αυτοί όλο το κόστος του περιορισμού δαπανών και να τη γλιτώσουν οι υπόλοιποι του χώρου, πράγμα που έχει ήδη επιτευχθεί εν μέρει. Ο δεύτερος, ώστε να καταφέρουν κάποιοι να αποκτήσουν αυτόν τον τελευταίο κρίκο και να αποκτήσουν τον έλεγχο όλων των σταδίων της διανομής του φαρμάκου, από την παραγωγή στον ασθενή. 

Την περασμένη Παρασκευή 16/12/11, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραψε και έθεσε σε άμεση ισχύ μιά «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου» που περιέχει σημαντικές νομοθετικές ρυθμίσεις για διάφορα Υπουργεία. Η «Πράξη» αυτή έχει την ιδιότητα να φέρει σε άμεση ισχύ νομοθετικές ρυθμίσεις, χωρίς αυτές να έχουν περάσει από τη Βουλή. Μεταξύ αυτών υπάρχει και μία ρύθμιση για τα χρέη των φαρμακευτικών εταιριών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. 

Όλοι θα έχετε ακούσει για το περιβόητο “rebate” της φαρμακοβιομηχανίας. Πρόκειται για την επιστροφή που έπρεπε να καταβάλουν για πωλήσεις τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Μιλούμε για ποσά που έχουν βεβαιωθεί από το 2008. Το σύνολο άγγιζε τότε τα 400 εκατομμύρια ευρώ. Με διάφορους τρόπους οι εταιρίες κατάφεραν να περιορίσουν αυτό το ποσό στα 262 εκατομμύρια. Σημειωτέον πως την ίδια στιγμή και τηρώντας την αρχή της αναλογικότητας, τα φαρμακεία ξεκίνησαν να καταβάλλουν κι αυτά επιστροφή (έκτπωση-rebate) προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Εδώ και ένα χρόνο πληρώνουμε αυτό το rebate ακόμα κι αν τα ταμεία δεν είναι συνεπή προς την καταβολή των δικών τους οφειλών προς τα φαρμακεία -βλέπε πρόσφατη καθυστερημένη πληρωμή του ΟΓΑ όπου παρακρατήθηκε το rebate παρανόμως. 

Πριν λιγους μήνες εκτυλίχθηκε η φαρσοκομωδία με την δραστική ουσία. Όλη η υπόθεση φαίνεται να στήθηκε ακριβώς για να μην καταβάλλουν τα χρήματα που όφειλαν και συνεχίζουν να οφείλουν. Στο Pharma Team έχουμε περιγράψει εκτενώς σε διάφορες στιγμές, όπως Εδώ, Εδώ κι Εδώ, ό,τι συνέβη με το  rebate των φαρμακοβιομηχανιών. Οι τελευταίες για να γλιτώσουν την εφαρμογή της δραστικής «προσέφεραν» ως αντάλλαγμα ακριβώς αυτά τα χρήματα του δικού τους rebate. Ανείσπρακτα χρέη από το κράτος που εμφανίστηκαν πρόθυμες να διαθέσουν τελικά για να μην εφαρμοστεί η δραστική.  Η παραφροσύνη σε όλο της το μεγαλείο. Αν αυτό δεν είναι διαπλοκή τότε τί είναι; Τελικά μόλις το κράτος έκανε πίσω οι βιομηχανίες με κάθε δυνατό τρόπο άλλαξαν τροπάριο και έχοντας εξασφαλίσει το απυρόβλητο άρχισαν να διατυμπανίζουν με κάθε δυνατό τρόπο πως αυτά τα 262 εκατομμύρια θα την καταστρέψουν και θα πως δε δύνανται να τα καταβάλλουν. «Χαράτσι» το ονόμασαν τότε. Βεβαιωμένα χρέη παρελθόντων ετών που από τη μία προσέφεραν για να γλιτώσουν τη δραστική και από την άλλη μόλις διασφάλισαν τη θέση τους αρνήθηκαν να δώσουν. 

Σήμερα, μετά και τη νομοθετική πράξη της Παρασκευής οι φαρμακευτικές εταιρίες απαλλάσονται και επίσημα από αυτή τους την υποχρέωση -σημειωτέον πως σε αυτά τα χρήματα δε συμπεριλαμβάνονται εκείνα που ακόμα δεν τους έχουν βεβαιωθεί για τα έτη μετά το 2008. Η «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου» της Παρασκευής τους απαλλάσει με τον εξής σκανδαλώδη τρόπο: 

• Μεταβιβάζει όλες τις οικονομικές απαιτήσεις των ασφαλιστικών ταμείων από τις εταιρίες προς τα νοσοκομεία. Δηλαδή τώρα οι φαρμακευτικές εταιρίες δε χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά στα νοσοκομεία. 
• Τα νοσοκομεία με τη σειρά τους υποχρεωτικά συμψηφίζουν το ποσό των εκχωρούμενων απαιτήσεων με τις δικές τους οφειλές προς τις εταιρίες. Δηλαδή τα χρήματα που όφειλαν τα νοσοκομεία στις εταιρίες, τώρα θα συμψηφιστούν με τα χρήματα που οφείλουν πια στα νοσοκομεία οι εταιρίες και που μέχρι τώρα τα όφειλαν στα Ταμεία. 
• Τέλος, το καταβληθέν ποσό (δηλαδή το ποσό που ουδέποτε κατεβλήθη, αλλά απλά συμψηφίστηκε) του rebate των εταιριών καθώς και το τέλος εισόδου των φαρμάκων τους στη Λίστα, εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα των εταιριών ως «παραγωγική δαπάνη του τελικώς καταβάλοντος το ποσό αυτό». -Επίκληση στα Θεία. Δηλαδή όχι μόνο δε θα πληρώσουν, αλλά αφού το rebate αυτό συμψηφίστηκε, εκπίπτει και από τη φορολογία τους.  

Για όσους βιαστούν να αντικρούσουν όλα αυτά, που εύκολα θα βρουν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, Τεύχος Α’, Φύλλο 262, 16 Δεκεμβρίου 2011, Άρθρο 6, παράγραφοι 4 και 5, μπορεί κανείς να υπενθυμίσει τα εξής: 

1. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι δημόσιο… τα ασφαλιστικά ταμεία είναι οι κόποι και ο ιδρώτας όλων ημών και των προγόνων μας... είναι το καταπίστευμα που λεηλατήθηκε και προορίζονταν για την υγεία και συνταξιοδότηση όλων των Ελλήνων πολιτών, γεννημένων και ακόμα αγέννητων. Άρα δεν μπορεί κανείς να μεταβιβάσει τις οφειλές κάποιου προς αυτά στο δημόσιο που στην προκειμένη περίπτωση είναι τα νοσοκομεία. Αν το κάνει είναι προφανής ο σκοπός και εξόφθαλμο το σκάνδαλο. 
2. Για όλους τους «φτωχούς συγγενείς» αυτής της χώρας που δεν είναι άλλοι από αυτούς που πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους, που βλέπουν το εισόδημά τους να φθάνει σε οριακό για την επιβίωση σημείο και έχουν γονατίσει στο βάρος των αλλεπάληλων χτυπημάτων, Ο ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΡΕΗ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Δηλαδή αν είσαι επαγγελματίας και το δημόσιο σου οφείλει χρήματα, δεν μπορείς να τα συμψηφίσεις με τα δικά σου χρέη προς αυτό, εκτός κι αν είσαι φαρμακοβιομήχανος. Δυστυχώς όμως το επάγγελμα του φαρμακοβιομήχανου είναι ερμητικά κλειστό και καμμιά τρόικα ή κυβέρνηση δε θέλει να το «ανοίξει»! 
3. Τα φαρμακεία που τόσο έχουν χτυπηθεί, με τον χειρότερο τρόπο, με οργάνωση και αθέμιτα μέσα, είναι έτοιμα να κλείσουν υπό το βάρος των οφειλών του κράτους προς αυτά. Δεν μπορούν όμως ούτε να κάνουν συμψηφισμό, μα ούτε να ζητήσουν μεγαλύτερη πίστωση από τους προμηθευτές τους, οι οποίοι μέρα με τη μέρα θέτουν όλο και πιο επαχθείς όρους συνεργασίας. Τα φαρμακεία υπομένουν και στενάζουν, όμως ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τα κατασχετήρια στις πόρτες τους. 
4. Αν οι φαρμακοποιοί τολμήσουν και πουν πως δεν αντέχουν άλλο να πιστώνουν το αφερέγγυο κράτος, τότε λυτοί και δεμένοι θα πέσουν επάνω τους και θα τους λοιδορήσουν, θα πουν πως είναι ανάλγητοι και δεν ενδιαφέρονται για την υγεία των πολιτών παρά μόνο για το χρήμα! Οι φαρμακοποιοί, αυτοί που με τα δικά τους χρήματα το κράτος ασκεί κοινωνική πολιτική εδώ και χρόνια. 

Γιατί εξαιρούνται οι φαρμακοποιοί; Εμείς γιατί πληρώνουμε rebate; Γιατί για εμάς που το πληρώνουμε και δεν το συμψηφίζουμε με τόσο ευγενικά υπόγειο τρόπο δεν ψηφίζεται ρύθμιση που να βεβαιώνει πως το ποσό αυτό εκπίπτει του φορολογητέου εισοδήματος;

Δύο μέτρα και δύο σταθμα… 

Την ίδια στιγμή φαρμακεία στο λεκανοπέδιο κλείνουν και άλλα ετοιμάζονται να κλείσουν σε όλη την Ελλάδα. Για όποιον δεν το κατάλαβε, για όποιον νομίζει πως η μπάλα δε θα τον πάρει, μπορεί κανείς να πει το εξής: 

Φτάσαμε στην εποχή που κλείνουν φαρμακεία! 

Σήμερα αυτός, αύριο εγώ!

Και είναι παραπάνω από προφανές ποιοι θα επωφεληθούν από αυτή την κατάσταση!