Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΡΟΥΤΟΣΑΛΑΤΑ
Του Διονύση Ευγενίδη,
Γραμματέα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Η αναμενόμενη έκδοση Υπουργικής απόφασης για την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης και το πρωινό του Σαββάτου έχει σκοπό, σύμφωνα με τους επιτελείς του Υπουργείου Υγείας που το προωθούν, τη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και την εξυπηρέτηση των ασθενών. Αυτό προϋποθέτει αναμφισβήτητα την παρουσία του φαρμακοποιού καθ’ όλη τη χρονική διάρκεια λειτουργίας του φαρμακείου.
Πραγματικά, στην υποθετική περίπτωση που θα λειτουργούσαν όλα τα φαρμακεία κατά τις προαναφερόμενες ημέρες και ώρες θα προέκυπταν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ακόμη καλύτερα αποτελέσματα προς την κατεύθυνση αυτή θα προέκυπταν αν όλα τα φαρμακεία λειτουργούσαν όλο το 24ωρο, επτά ημέρες τη βδομάδα. Αντιλαμβανόμαστε βέβαια όλοι πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Πρέπει λοιπόν να βρεθεί ένα τέτοιο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων που να μπορεί να εφαρμοστεί και να έχει ευεργετικά αποτελέσματα στη Δημόσια Υγεία.
Στην περίπτωση που απελευθερωθεί το ωράριο κατά τις προαναφερόμενες ημέρες και ώρες, καταργούνται αυτόματα οι εφημερίες των φαρμακείων δεδομένου ότι δεν θα υπάρχει νόημα εφημερίας κατά τη διάρκεια του ωραρίου λειτουργίας.
Έτσι θα αντιμετωπίσουμε δύο πιθανές καταστάσεις. Στη μία περίπτωση τα λειτουργούντα φαρμακεία θα είναι περισσότερα από όσα εφημέρευαν μέχρι σήμερα, οπότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Στην άλλη περίπτωση θα λειτουργήσουν λιγότερα φαρμακεία από όσα εφημέρευαν μέχρι σήμερα! Το πρόβλημα σ’ αυτή την περίπτωση θα είναι τεράστιο τόσο για τη Δημόσια Υγεία όσο και για την εξυπηρέτηση των ασθενών.
Ο Υπουργός Υγείας θα πρέπει λοιπόν να διαλέξει ανάμεσα σε μια αμφισβητούμενη βελτίωση των φαρμακευτικών υπηρεσιών μέσω της απελευθέρωσης του ωραρίου και στην πλήρη κατάρρευση του προγράμματος εφημεριών και εξυπηρέτησης των ασθενών, με το όποιο κόστος θα έχει αυτή η απόφασή του στη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας.
Αυτός έχει το μαχαίρι, αυτός έχει και το καρπούζι. Η Δημόσια Υγεία όμως δεν είναι φρουτοσαλάτα για να πειραματίζονται πάνω της, και γι αυτό οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι έχουν υποχρέωση να μην παρακολουθήσουν αμέτοχοι τις εξελίξεις.
Κατά την άποψή μου, οι φαρμακοποιοί δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν το προαναφερόμενο ωράριο, δεδομένου ότι το ήδη υπάρχον ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων είναι εξοντωτικό, ιδιαίτερα για τις γυναίκες συναδέλφους που αποτελούν και την πλειοψηφία του κλάδου. Αυτό διαφαίνεται ήδη από τις αντιδράσεις των φαρμακοποιών τόσο σε ατομικό όσο και σε Συλλογικό επίπεδο. Αυτοί και οι οικογένειές τους εξάλλου γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες του υφισταμένου ωραρίου.
Αν πραγματικά σκοπός των επιτελών του Υπουργείου Υγείας είναι η διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και η εξυπηρέτηση των ασθενών, θα πρέπει να εξετάσουν το θέμα των ωρών λειτουργίας των φαρμακείων υπό αυτό το πρίσμα και όχι να αντιμετωπίζουν τα φαρμακεία σαν απλά καταστήματα πώλησης όπου ο κάθε ανειδίκευτος υπάλληλος μπορεί να το κρατά ανοικτό.
Αυτή τη στιγμή το ωράριο είναι προσαρμοσμένο (και με το παραπάνω) σ’ αυτό των Νοσοκομείων και των ιατρείων του ΙΚΑ (και των άλλων Ασφαλιστικών ταμείων) και κάθε προσπάθεια βελτίωσής του θα πρέπει να στραφεί προς την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων που εφημερεύουν, όπου αυτός δεν είναι ικανοποιητικός.
