Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Στο χώρο που βρισκόμαστε, στην τελευταία γενική συνέλευση, μερικές εβδομάδες πριν,
είχα ολοκληρώσει την τοποθέτηση μου με μιαν ευχή:
Να μπορούμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια
και να έχουμε το δικαίωμα να αποκαλούμαστε συμμαχητές και συμμαχήτριες.
Στις δύσκολες αυτές για τη χώρα και για το κλάδο ώρες,
θεωρώ ότι η ευχή μου πραγματώνεται.
Αυτό αποδεικνύει άλλωστε η μαζική παρουσία ΟΛΩΝ μας εδώ.
Τα αντανακλαστικά του φαρμακοποιού λειτούργησαν ταχύτατα έστω και την ύστατη στιγμή.
ΣΥΜΜΑΧΗΤΕΣ και ΣΥΜΜΑΧΗΤΡΙΕΣ λοιπόν, σας καλώ όλους,
να δράσουμε πάνω στο τρίπτυχο, ΘΑΡΡΟΣ-ΥΠΟΜΟΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Και θα γίνω αμέσως πιο συγκεκριμένος
Θάρρος θέλει να μη μασήσουμε να κατεβάσουμε τα στόρια των μαγαζιών μας για όσο χρειαστεί.
Είναι αυτονόητο αλλά η πράξη δείχνει ότι πρέπει να ειπωθεί:
Είναι προτιμότερο να χάσουμε τις συνταγές και το ταμείο και μιας και δύο ημερών, και βδομάδων ίσως.
Αυτά που διακυβεύονται με τους κυβερνώντες που μπλέξαμε είναι πολλά περισσότερα τόσο σε οικονομική όσο και σε αξιακή τιμή.
Χάσιμο χρόνου θα είναι να μιλήσουμε για το γείτονα που ΙΣΩΣ παίρνει συνταγές στα κρυφά, στη ζούλα.
Η ΕΥΧΗ μου για αυτόν είναι ξεκάθαρη. Στους γιατρούς να τα δώσει. Άλλωστε μάλλον τέτοιος τύπος φαρμακοποιού πρέπει να είναι.
Τώρα, στην περίπτωση που τον τσακώσουμε, ένα έχω να πω.
Εμείς οι νεότεροι χρωστάμε και καμιά 200αριά χιλιάρικα στις τράπεζες ο καθένας μας, «βράζει και λίγο το αίμα μας» που λένε. Όλο και κάτι θα σκεφτούμε πέραν των πειθαρχικών ποινών.
Και εδώ τελειώνω με το θάρρος
ΥΠΟΜΟΝΗ
Δυστυχώς στο παζάρι με τους καραγκιόζηδες που μας κυβερνούν,
όσο και να το θέλουμε δεν μπορούμε να πάμε
ούτε 12000, ούτε 1200, ούτε καν 12 φαρμακοποιοί.
Λίγοι είναι αυτοί που έχουν τη διάθεση, την ικανότητα, την εμπειρία και πάνω από όλα την εντολή από εμάς τους ίδιους να μας εκπροσωπούν.
Ας σταματήσουμε λοιπόν την κριτική και την γκρίνια για το τι κάνουν οι απανταχού πρόεδροι.
Το μοναδικό που μας πρέπει να κάνουμε, εμείς οι πολλοί, είναι να συμμετέχουμε, να προτείνουμε στα όργανα και να έχουμε υπομονή.
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται κύριοι και κύριες εκπρόσωποι.
Εμείς σας δίνουμε τα ισχυρότερα όπλα που μπορείτε να κρατήσετε, τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ και την ΥΠΟΜΟΝΗ μας.
Εσείς πηγαίνετε να κάνετε αυτό που πρέπει.
Διαπραγματευτείτε και κερδίστε για όλους μας.
Αλλά να θυμάστε ότι οι διαπραγματεύσεις μπορεί να είναι χρήσιμες, δεν οδηγούν όμως ποτέ στο θρίαμβο.
Και μείς οι από κάτω θριάμβους ζητάμε, τίποτα λιγότερο.
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Αλήθεια? Πόσο αξιοπρεπές είναι όταν το μαγαζί σου καίγεται να σκάφτεσαι ότι έχεις φάρμακα να ξεστοκάρεις, αντηλιακά να βγάλεις και αλλά τέτοια?
Η καθημερινότητα στη ζωή του φαρμακοποιού έχει λάβει τέλος από χτες το μεσημέρι. Τώρα άλλα πράγματα προέχουν.
Ποσό αξιοπρεπές είναι να ρωτάς και να διαμαρτύρεσαι ότι ο Σύλλογος δεν έχει στείλει χαρτί για την απεργία και να φωνάζεις ότι εγώ θα ανοίξω, με περιμένουν οι πελάτες μου?
Είναι τόσο αξιοπρεπές όσο αυτό που θέλουν να μας κάνουν.
Να βγαίνουμε και να φωνάζουμε έξω από τα φαρμακεία μας:
ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ, 3 depon 1 euro, ΜΙΣΟΤΙΜΗΣ.
Λίστα ολόκληρη μπορεί να φτιάξει κανείς με πράγματα που έφεραν τον κλάδο σε αυτήν την κατάσταση.
Αναφέρω μερικές πρακτικές:
έκπτωση 10%, παραβίαση ωραρίου, «γράψιμο συνταγών» Σάββατο πρωί, σταυρός «ξεχασμένα» ανοικτός πάντα, μη ανάρτηση καρτελών το μεσημέρι, «βοήθεια» στην κατευθυνόμενη συνταγογράφηση.
Αναρωτιέμαι Πώς θα ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, όταν δεν θα υπάρχει γείτονας???
Και ακόμα χειρότερο πόσες κατσίκες και ίσως και άλλα ζώα πρέπει να ψοφήσουν όταν πολλαπλασιαστούν οι γείτονες.
Σε επιστήμονες δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές.
Στον αγώνα αυτό καθένας και καθεμιά από εμάς πρέπει να αποφασίσει και μάλιστα γρήγορα. Η μεθ’ ημών ή καθ’ ημών.
Συγχωρήστε με για το ύφος μου αλλά είμαι και από ολονυκτία και ήρθα κατευθείαν.
Θα καταθέσω λοιπόν την πρόταση μου.
Σε ένα ανάλγητο κράτος, ανάλγητοι πρέπει νά μαστε και μείς.
Τα φαρμακεία ασφάλειας είναι το ΜΕΓΙΣΤΟ που μπορούμε να δώσουμε. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Προτείνω : ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ…
Και άμα κερδίσουμε κερδίσαμε, άμα χάσουμε και τα κλείσουμε τα φαρμακεία, τουλάχιστο θα χουμε ΚΑΤΙ να το θυμόμαστε…
Σας ευχαριστώ