ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

ΠΕΦ: «Προετοιμαστείτε για πολιτική γενοσήμων χωρίς γενόσημα στην αγορά!»

Με αφορμή τις συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με το νέο πλαίσιο φαρμακευτικής πολιτικής και την επικείμενη κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου από το Υπουργείο Υγείας, η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας τονίζει τα εξής :
  1. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η συζήτηση εντέχνως κατευθύνεται και αναλώνεται για μια ακόμη φορά, στα γενόσημα των οποίων το μερίδιο αγοράς ακόμη και σήμερα δεν ξεπερνά το 1/5 της συνολικής δαπάνης.
  2. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία δέχεται τα τελευταία χρόνια συνεχή χτυπήματα από συγκεκριμένα επιχειρηματικά κέντρα -κυρίως του εξωτερικού- που επιμένουν στην δημιουργία εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού της πολιτικής ηγεσίας και της κοινής γνώμης, συνδέοντας το πρόβλημα της φαρμακευτικής δαπάνης αποκλειστικά με τις τιμές των Ελληνικών Φαρμάκων. Τονίζουμε ότι τα Ελληνικά Φάρμακα έχουν σήμερα μόλις το 18% της αγοράς, με τη μέση τιμή τους να είναι υποπολλαπλάσια από την αντίστοιχη μέση τιμή των εισαγομένων φαρμάκων. Εκεί λοιπόν εντοπίζεται το πρόβλημα της φαρμακευτικής δαπάνης;
  3. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία, παρά τις τρομακτικές πιέσεις που δέχεται, εξακολουθεί να παραμένει στη χώρα, ενισχύοντας την εθνική οικονομία καθώς συμβάλει στο ΑΕΠ με €2,8 δις σε ετήσια βάση. Σε πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ εκτιμάται ότι για κάθε €1.000 που δαπανώνται σε φάρμακα που παράγονται στην Ελλάδα, το ΑΕΠ ενισχύεται κατά €3.420. Τα φορολογικά έσοδα από την εγχώρια παραγωγή φαρμάκων ανέρχονται σε €147 εκατ. ετησίως, ενώ είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στις Ελληνικές Φαρμακοβιομηχανίες εργάζονται περισσότεροι από 10.000 Έλληνες, με τη συνολική επίδραση στην απασχόληση από τη δραστηριότητα του κλάδου παραγωγής φαρμάκων να ξεπερνά τις 53.000 θέσεις εργασίας. Οι επιδόσεις αυτές θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη κατά το σχεδιασμό της φαρμακευτικής πολιτικής.
  4. Όσοι σήμερα επιμένουν στη δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων περί της δήθεν υψηλής τιμής των γενοσήμων, θα πρέπει να εξηγήσουν την επί σειρά ετών σιωπή τους για το φαινόμενο της υποκατάστασης των παλαιότερων φαρμάκων με τις χαμηλές τιμές από νεότερα εισαγόμενα με τιμές πολλαπλάσιες. Θα πρέπει ακόμη να εξηγήσουν γιατί η Ελλάδα ήταν για χρόνια και μέχρι πρόσφατα η μόνη χώρα στον κόσμο όπου τα εντός πατέντας φάρμακα διατηρούσαν την προνομιακή τιμολογιακή μεταχείρισή τους ακόμη και μετά τη λήξη της πατέντας. Επιτέλους θα πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια: Το πρόβλημα της δαπάνης δεν είναι οι τιμές (και πολύ περισσότερο οι τιμές των γενοσήμων), αλλά η έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, η απουσία θεραπευτικών πρωτοκόλλων και η επακόλουθη υπερσυνταγογράφηση ακριβών εισαγομένων φαρμάκων.
  5. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: Τα πρωτότυπα φάρμακα τιμολογούνται στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών της Ευρώπης (επίπεδα Ρουμανίας-Βουλγαρίας- Εσθονίας). Τα γενόσημα τιμολογούνται στο 40% της (πολύ χαμηλής πλέον) τιμής των πρωτοτύπων φαρμάκων. Στις τιμές αυτές θα πρέπει να συνυπολογιστούν, αφενός τα διάφορα εξωφρενικά rebate και clawback που επιβάλλονται με μόνο σκοπό να επιτευχθούν οι αυθαίρετοι μνημονιακοί στόχοι και αφετέρου οι σημαντικές ζημίες των φαρμακοβιομηχανιών που υποχρεώθηκαν να παραλάβουν ομόλογα για την αποπληρωμή των χρεών των νοσοκομείων, τα οποία εν συνεχεία κουρεύτηκαν. Αυτοί λοιπόν που θεωρούν ότι η πολυσυζητημένη διείσδυση των γενοσήμων θα επέλθει μέσω περαιτέρω μείωσης των τιμών τους, ας είναι έτοιμοι για μια πολιτική γενοσήμων χωρίς γενόσημα στην αγορά.
  6. Σε ότι αφορά στην ποιότητα και ασφάλεια των φαρμάκων που παράγουμε, θα ήταν προτιμότερο να μιλήσουν τα εκατομμύρια ασθενών σε όλο τον κόσμο που σήμερα εμπιστεύονται το λογότυπο «made in Greece» που με υπερηφάνεια σφραγίζουμε σε κάθε συσκευασία που εξάγουμε. Η προσπάθεια σπίλωσης της ποιότητας των γενοσήμων απλώς ενισχύει την υποκατάσταση των παλαιότερων φθηνότερων θεραπειών από νεώτερες ακριβότερες, κάτι που εκτινάσσει τη δαπάνη και απειλεί να τινάξει το σύστημα φαρμακοθεραπείας στον αέρα.
  7. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία ανταποκρίνεται με αίσθημα ευθύνης, ψυχραιμία και νηφαλιότητα στις ανάγκες των καιρών. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μειωθεί η δαπάνη χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η Δημόσια Υγεία και χωρίς να επιβαρυνθούν οι ασθενείς. Έχουμε υποστεί και απορροφήσει συσσωρευμένες ζημίες, έχουμε διατηρήσει το σύνολο των θέσεων εργασίας και εξακολουθούμε να παράγουμε και να φορολογούμαστε στη χώρα μας.