Ανησυχητική είναι η κατάσταση με την ηπατίτιδα C στην Ελλάδα. Έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης (επιπολασμό) σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και συνοδεύεται από επιβαρυντικές παραμέτρους.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: μεγάλης ηλικίας πληθυσμός ασθενών, σημαντικό ποσοστό αδιάγνωστων περιστατικών και μεγάλο ποσοστό ασθενών σε προχωρημένο στάδιο ίνωσης (F3, F4).
Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας Γιάννης Μπασκόζος (φωτό), μιλώντας τη Δευτέρα στο 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας και Υπηρεσιών Υγείας.
Σύμφωνα με τον κ. Μπασκόζο, για την αντιμετώπιση του προβλήματος προωθούνται εθνικά σχέδια δράσης, ώστε να αποφευχθούν τα διάσπαρτα και τελικά ατελέσφορα εγχειρήματα.
Στο πλαίσιο αυτό, υλοποιούνται οι δεσμεύσεις της χώρας μας έναντι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), με τη σύσταση συντονιστικής επιτροπής, η οποία θα έχει την ευθύνη για την οργάνωση, υλοποίηση και παρακολούθηση των δράσεων.
Στόχος είναι να υπάρξει σταδιακή απομείωση των περιστατικών της νόσου, καθώς και του σχετιζόμενου φορτίου νοσηρότητας και θνησιμότητας μέσω της ισότιμης παροχής κατάλληλης θεραπείας στους ασθενείς.
Επιχειρείται, επίσης, μείωση της μεταδοτικότητας του ιού, μέσω της αγωγής υγείας, της ενημέρωσης του πληθυσμού και της προώθησης προγραμμάτων πρόληψης και θεραπείας, ιδιαίτερα στις ομάδες υψηλού κινδύνου.
Τελική επιδίωξη είναι η εξάλειψη της ηπατίτιδας C ως μείζονα απειλή για τη Δημόσια Υγεία, η οποία θα επέλθει διαχρονικά από την επίτευξη των δύο παραπάνω αποτελεσμάτων.
Μετάδοση
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), η ηπατίτιδα C προσβάλλει το 1,5% έως 2% του πληθυσμού (200.000 άτομα).
Οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C προκαλούν χρόνια ιογενή ηπατίτιδα, η οποία αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας.
Οι κύριες επιπτώσεις είναι η αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών από την ηπατική νόσο και η διασπορά των ιών αυτών στο κοινωνικό τους περιβάλλον.
Σημαντικό ποσοστό των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C καταλήγουν από επιπλοκές της χρόνιας λοίμωξης όπως κίρρωση του ήπατος, ηπατοκυτταρικό καρκίνο (HCC), ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο εφόσον δεν τεθούν σε παρακολούθηση και δεν λάβουν ειδική αντιική αγωγή.
Ο ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται κυρίως παρεντερικά (επαφή του ατόμου με μολυσμένο αίμα ή παράγωγα αίματος) και σπανιότερα με τη σεξουαλική επαφή ή κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί.
