Η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά της Φυματίωσης και της Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, προς τιμήν του Γερμανού γιατρού Ρόμπερτ Κοχ που ανακάλυψε το μικρόβιο που προκαλεί την αρρώστια, τον βάκιλο της φυματίωσης, στις 24 Μαρτίου του 1882.
Η σημασία του έργου του Κοχ για την εποχή του ήταν τεράστια, καθώς, τότε η ασθένεια, που προσβάλλει τους πνεύμονες, στερούσε την ζωή από χιλιάδες ανθρώπους στην Ευρώπη αλλά και την Αμερική, οδηγώντας έναν στους επτά ανθρώπους σε θάνατο.
Η ανακάλυψη του Γερμανού γιατρού οδήγησε στη διάγνωση, τη θεραπεία και την εν δυνάμει εξαφάνισή της νόσου.
Η νόσος αυτή προκαλείται από διάφορα στελέχη μυκοβακτηρίων.
Η φυματίωση προσβάλει συνήθως τον πνεύμονα, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος.
Η φυματίωση μεταδίδεται, όταν οι άνθρωποι που νοσούν από φυματίωση βήχουν, φταρνίζονται ή μεταδίδουν το σάλιο τους, μέσω του αέρα.
Οι περισσότερες λοιμώξεις είναι ασυμπτωματικές και λανθάνουσες.
Όμως, περίπου μία στις δέκα λοιμώξεις σε λανθάνουσα μορφή, εξελίσσεται, τελικά, σε ενεργό νόσο. Εφόσον η φυματίωση δεν αντιμετωπιστεί, αποβαίνει μοιραία για πάνω από το 50% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί.
Τα κλασικά συμπτώματα ενεργού λοίμωξης από φυματίωση είναι ο χρόνιος βήχας με ίχνη αίματος στα πτύελα, ο πυρετός, η νυχτερινή εφίδρωση και η απώλεια βάρους.
Η φυματίωση (ΤΒ) ονομάστηκε στο παρελθόν «σαράκι», λόγω της απώλειας βάρους που υφίσταντο οι πάσχοντες.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης μας υπενθυμίζει πως μετά το 1985, η ασθένεια έχει αρχίσει να λαμβάνει πάλι απειλητικές διαστάσεις, λόγω της ανθεκτικότητας του μικροβίου, αλλά και της εξάπλωσης του HIV.
Προβλήματα με την φυματίωση αντιμετωπίζουν η Αφρική, η Ασία, η Νότιος Αφρική και πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.
3-4 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από φυματίωση, εκ των οποίων τα 500.000 παιδιά, πράγμα που την κατατάσσει στην λίστα με τις πιο θανατηφόρες μεταδοτικές ασθένειες, φονικότερη και από το Aids.
