ΡΟΗ

6/recent/ticker-posts

Πώς μπορεί το Brexit να επηρεάσει τη φαρμακευτική αγορά;

Ο φαρμακευτικός κλάδος ανησυχεί για τις πιθανές επιπτώσεις της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ.

Οι συζητήσεις για το αν το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να αποχωρήσει από την ΕΕ (Brexit) σταματούν σήμερα, εν αναμονή του αποτελέσματος του σχετικού δημοψηφίσματος.

Η βρετανική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Αγγλίας, το ΔΝΤ, το Economist Intelligence Unit, αλλά και ο ΟΟΣΑ τονίζουν τουςοικονομικούς κινδύνους και τις πιθανές επιπτώσεις του Brexit, ενώ οι υποστηρικτές του Brexit μιλούν για ανεξαρτησία και μείωση της μετανάστευσης. Για τη βιομηχανία φαρμάκων, ωστόσο, εξακολουθούν να είναι οι εμπορικοί κίνδυνοι είναι που έχουν μεγαλύτερη σημασία.


Τον Φεβρουάριο, ανώτερα διευθυντικά στελέχη των 50 κορυφαίων εταιριών, συμπεριλαμβανομένων των AstraZeneca και GlaxoSmithKline, δήλωσαν τη θέση τους ενάντια του Brexit στην εφημερίδα Financial Times. Στις αρχές Μαρτίου, ακαδημαϊκοί, ερευνητές και επιχειρηματίες από το cluster βιοτεχνολογίας του Cambridge τάχθηκαν υπέρ του "όχι". Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι περισσότεροι παράγοντες του κλάδου υγείας, δηλώνουν υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.

Σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία Βιομηχανικών Επιχειρήσεων (η οποία είναι επίσης αντι-Brexit),η ΕΕ αντιπροσωπεύει το 56% των εξαγωγών της Βρετανικής φαρμακοβιομηχανίας, η οποία ανέρχεται σε περίπου £ 53 δις. Οι υποστηρικτές του Brexit ωστόσο επισημαίνουν ότι οι εξαγωγές σε τρίτες χώρες αυξάνονται ταχύτερα.

Όπως επισημαίνει το Economist Intelligence Unit, ο φαρμακευτικός κλάδος θα αντιμετωπίσει επίσης αβεβαιότητα στη νομοθεσία. Προς το παρόν, οι περισσότεροι από τους κανονισμούς σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, πρότυπα ποιότητας, κανόνες κλινικών δοκιμών, καθώς και τα κριτήρια για την έγκριση των προϊόντων έχουν εναρμονιστεί σε όλες τις 28 χώρες της ΕΕ. Παρότι ισχύουν διαφορετικοί κανόνες τιμολόγησης και συμμετοχής της ασφάλισης στη φαρμακευτική δαπάνη ανά χώρα - μέλος, οι φαρμακευτικές αποδέχονται την εναρμόνιση ως μέσο μείωσης του κόστους τους.

Ακόμη και αν το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν ελεύθερο να θέσει τους δικούς του κανόνες, ο φαρμακευτικός κλάδος θα μπορούσε πιθανότατα να ασκήσει πιέσεις για εναρμόνιση με την ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθεί η διατάραξη του εμπορίου.

Εξαίρεση ίσως αποτελεί η φορολογία, η οποία είναι αρμοδιότητα της κάθε χώρας με αποτέλεσμα η Ιρλανδία να διατηρεί χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, προσελκύοντας σημαντικές επενδύσεις. Το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάστηκε να τροποποιήσει το θέμα της πατέντας που εισήχθη το 2013 και να δώσει φορολογικές ελαφρύνσεις για τα κέρδη από τα κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας προϊόντα, αλλά αυτό ήταν λόγω της πίεσης του ΟΟΣΑ και όχι της ΕΕ. Παρ 'όλα αυτά, το Brexit μπορεί να επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία πολιτικής, αν και οι οικονομικές συνέπειες θα μπορούσαν επίσης να μειώσουν τα φορολογικά έσοδα, μειώνοντας τη δημοσιονομική ευελιξία.

Για τους γενικούς κανόνες των επιχειρήσεων, οι περισσότερες απαιτήσεις της ΕΕ, όπως η οδηγία για το χρόνο εργασίας, έχουν ήδη μεταφραστεί σε νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου. Πιο μακροπρόθεσμα, ωστόσο, το Brexit μπορεί να προσφέρει χώρο για κάποια χαλάρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που θα μπορούσε πιθανότατα να είναι ευπρόσδεκτη από τους μάνατζερς των φαρμακευτικών, όχι όμως και για τους υπαλλήλους τους.

Παράγοντες του NHS, όμως, έχουν προειδοποιήσει για τις πιθανές επιπτώσεις στα επίπεδα στελέχωσης, δεδομένης της εξάρτησης από υπηκόους της ΕΕ για την πλήρωση κενών θέσεων των υπηρεσιών υγείας.


Η αβεβαιότητα των επενδυτών

Από την πλευρά της νομοθεσίας, το Brexit θα φέρει μεγαλύτερη αβεβαιότητα παρά οφέλη. Το ίδιο ισχύει και για τη χρηματοδότηση της έρευνας. Όπως σημείωσαν οι ακαδημαϊκοί του Πανεπιστημίου του Cambridge, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι (πίσω από Γερμανία) ο δεύτερος μεγαλύτερος δικαιούχος της χρηματοδότησης της ΕΕ για την έρευνα, συμπεριλαμβανομένων των επιστημών υγείας, και δεν είναι σαφές εάν η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου θα είναι σε θέση να συνδέσει αυτό το κενό μετά το Brexit. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι επίσης κύριος προορισμός στην ΕΕ για τη χρηματοδότηση επιχειρηματικών κεφαλαίων στον κλάδο. Σύμφωνα με την bioindustry Association UK (BIA), μεταξύ του 2005 και του 2015, ο τομέας βιοτεχνολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου άντλησε 924 εκ. λίρες μέσω αρχικών δημόσιων προσφορών και 2,4 δισ δολ. σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου. Ως εκ τούτου, η βιομηχανία πρέπει να είναι προσεκτική όσον αφορά την ανακίνηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών.

Υπάρχουν και άλλα, λιγότερο σημαντικά ζητήματα, όταν πρόκειται για την επίδραση του Brexit στη φαρμακευτική αγορά. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων έχει έδρα το Λονδίνο και θα πρέπει πιθανώς να μετακινηθεί. Με το ενδεχόμενο αυτό, οι αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου θα χάσουν την επιρροή τους στον ΕΜΑ, τον οποίο έχουν δεχθεί να φιλοξενήσουν η Σουηδία και η Δανία.

Το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να γίνει μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, όπως η Νορβηγία, το Λιχτενστάιν και η Ισλανδία. Αυτές οι χώρες που καλύπτονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στην ενιαία άδεια κυκλοφορίας, πράγμα που σημαίνει ότι οι εταιρείες πρέπει μόνο να περάσουν από μια διαδικασία έγκρισης πριν από την έναρξη των φαρμάκων τους σε όλη την Ευρώπη.

Το δεύτερο ρυθμιστικό θεσμικό όργανο είναι το Ενιαίο Δικαστήριο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίαςπου προγραμματίζεται να λειτουργήσει από το 2017. Το Δικαστήριο αυτό, αναμένεται να έχει ένα κεντρικό τμήμα στο Παρίσι και τμήματα στο Λονδίνο και το Μόναχο. Το τμήμα του Λονδίνου θα ασχολείται με τις φαρμακευτικές πατέντες και τις αποφάσεις πνευματικής ιδιοκτησίας.
Κανείς όμως από τους δύο φορείς (τον ΕΜΑ ή το Δικαστήριο Ευρεσιτεχνίας) δεν έχουν κάνει δηλώσεις σχετικά με το Brexit.

Το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε επίσης να χάσει μεγάλο μέρος της επιρροής του στις ευρωπαϊκές συζητήσεις περί της υγείας, όπου τα θεσμικά όργανα όπως το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Φροντίδας Αριστείας (NICE) και το Πανεπιστήμιο York έχουν διαδραματίσει ηγετικό ρόλο.

Από την άλλη, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - κλειδί στην εκστρατεία Brexit -δεν αποτελεί σημαντικό ζήτημα για τη φαρμακοβιομηχανία έναντι της γεωργικής βιομηχανίας.


Πηγή : healthmag