Τον Αύγουστο η ίδια κυβέρνηση μετά από ένα καλοκαίρι δύσκολο για όλους τους Έλληνες ακύρωσε ολόκληρη τη φαρμακευτική νομοθεσία και παρέπεμψε όλα τα θέματα που αφορούν το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων σε μια απλή ΚΥΑ. Τότε η διοικούσα παράταξη του ΠΦΣ πανηγύριζε και έδειχνε μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης που ελέγχει, τον πρόεδρο του ΠΦΣ ως τον
μέγα νικητή που κατάφερε ότι δεν μπόρεσε κανένας άλλος κοινωνικός κλάδος.
Τώρα που ήρθε η
ώρα της ΚΥΑ και η οποία είναι καταστροφή για το φαρμακείο όπως το ξέραμε,
αδράνεια, ανυπόστατη αίσθηση ασφάλειας και ανικανότητα είναι οι χαρακτηρισμοί
που αιωρούνταν πάνω από τα κεφάλια των μελών του προεδρείου του ΠΦΣ τις
προηγούμενες μέρες.
Κύριοι συγνώμη αλλά μας κάψατε.
Αν ρωτήσουμε “Ποιος διαπραγματεύτηκε;” πολύ φοβάμαι ότι απάντηση δε θα πάρουμε διότι η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίσθηκε η όλη κατάσταση και η έπαρση του προεδρείου που τους έδωσε την ψευδαίσθηση ότι ελέγχουν πράγματα που δεν ελέγχονται, μας οδήγησε εδώ που είμαστε τώρα.
Χάσαμε το ιδιοκτησιακό κύριοι. Εκείνο όμως που με ενοχλεί πιο πολύ απ'όλα είναι ότι το χάσαμε με τα χέρια κατεβασμένα και τα κεφάλια σκυμμένα. Τόση απάθεια από τους φαρμακοποιούς, παλιούς και νέους, δεν την περίμενε κανείς. Βέβαια πάντα υπήρχαν οι κατάλληλοι καθησυχαστές από τη μια, που σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και blog έλεγαν ότι δεν τρέχει τίποτα και ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη που ακόμη διατυμπανίζει ότι μπορεί να δώσει μάχες για τον απλό κόσμο, όπως είναι οι 11000 φαρμακοποιοί και οι άλλοι τόσοι βοηθοί. Αλλά και πάλι τέτοια απάθεια δεν ξέρω πώς να την εξηγήσω. Δεν ήμασταν έτσι τα 5 χρόνια κρίσης που πέρασαν.
Λυπάμαι για την Ελληνική κυβέρνηση που έβαλε συμφέροντα των λίγων πάνω από αυτά των πολλών, λυπάμαι για τους φαρμακοποιούς που νομίζουν ότι θα κερδίσουν κάτι κάνοντας παρέα με λύκους και πάνω απ'όλα λυπάμαι για όλους εμάς που “κάναμε ησυχία”. Οι πατεράδες μας θα είχαν κάνει χαμό.
Παύλος Φωτιάδης
Μέλος ΦΣΘ
Κύριοι συγνώμη αλλά μας κάψατε.
Αν ρωτήσουμε “Ποιος διαπραγματεύτηκε;” πολύ φοβάμαι ότι απάντηση δε θα πάρουμε διότι η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίσθηκε η όλη κατάσταση και η έπαρση του προεδρείου που τους έδωσε την ψευδαίσθηση ότι ελέγχουν πράγματα που δεν ελέγχονται, μας οδήγησε εδώ που είμαστε τώρα.
Χάσαμε το ιδιοκτησιακό κύριοι. Εκείνο όμως που με ενοχλεί πιο πολύ απ'όλα είναι ότι το χάσαμε με τα χέρια κατεβασμένα και τα κεφάλια σκυμμένα. Τόση απάθεια από τους φαρμακοποιούς, παλιούς και νέους, δεν την περίμενε κανείς. Βέβαια πάντα υπήρχαν οι κατάλληλοι καθησυχαστές από τη μια, που σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και blog έλεγαν ότι δεν τρέχει τίποτα και ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη που ακόμη διατυμπανίζει ότι μπορεί να δώσει μάχες για τον απλό κόσμο, όπως είναι οι 11000 φαρμακοποιοί και οι άλλοι τόσοι βοηθοί. Αλλά και πάλι τέτοια απάθεια δεν ξέρω πώς να την εξηγήσω. Δεν ήμασταν έτσι τα 5 χρόνια κρίσης που πέρασαν.
Λυπάμαι για την Ελληνική κυβέρνηση που έβαλε συμφέροντα των λίγων πάνω από αυτά των πολλών, λυπάμαι για τους φαρμακοποιούς που νομίζουν ότι θα κερδίσουν κάτι κάνοντας παρέα με λύκους και πάνω απ'όλα λυπάμαι για όλους εμάς που “κάναμε ησυχία”. Οι πατεράδες μας θα είχαν κάνει χαμό.
Παύλος Φωτιάδης
Μέλος ΦΣΘ
