Εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο ο κλάδος σύρθηκε σε προεκλογικά και μετεκλογικά παιχνίδια κάλπικων υποσχέσεων για να δεχθεί τελικά το μεγαλύτερο πλήγμα που είχε δεχθεί ποτέ στην ιστορία του. Και κάποιοι όχι μόνο το επέτρεψαν αυτό αλλά συνέβαλαν και προς αυτή την κατεύθυνση.
Όταν τον Αύγουστο λίγο πριν την ψήφιση του τρίτου μνημονίου κάποιοι γράφαμε ότι με αγωνιστική αδράνεια οδηγούν τον κλάδο προ τετελεσμένων γεγονότων, από την αντίπερα όχθη κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να παρουσιάσουν την τροπολογία που καταργούσε όλες τις διατάξεις και τους κανόνες για την αδειοδότηση και λειτουργία των φαρμακείων, ως μια από τις μεγάλες νίκες του κλάδου.“Δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο” για να κερδίζεις τις μάχες μας έλεγαν. Για μια ακόμα φορά ο κλάδος αποκοιμήθηκε. Ο παρωπιδισμός τους ούτε τότε δεν τους επέτρεπε να δουν τι έρχεται. Και ήταν οι ίδιοι που καλούσαν σε αγώνα διαρκείας πριν λίγες μέρες . Δυστυχώς όμως τώρα ήταν πολύ αργά και για να συσπειρώσουν και για να εμπνεύσουν.
Η στρατηγική της πλάτης στην νέα κυβέρνηση που ακολουθήθηκε όλο αυτό το διάστημα και του “καλού κομματικού παιδιού” που δεν αντιδράει σε τίποτα, το μόνο που πέτυχε ήταν να θεωρηθούν τα θέματά μας ως εύκολα προαπαιτούμενα. Ποιος θα φανταζόταν πριν λίγο καιρό ότι θα φτάναμε να χάσουμε το ιδιοκτησιακό με μόλις δυο ημέρες απεργία…; Ούτε καν μαζί τους δεν χρειάστηκε να συνομιλήσει η κυβέρνηση, ενώ διαπραγματεύονταν με διάφορους άλλους εξωθεσμικούς παράγοντες. Ολόκληρος κλάδος σύρθηκε απροετοίμαστα σε έναν αγώνα της τελευταίας στιγμής και τράπηκε σε άτακτη υποχώρηση πριν καν αρχίσει. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο χάθηκε η μάχη, χάθηκε ο πόλεμος, και μαζί με το Βατερλώ χάθηκε και η αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου κλάδου.
Αν έχει μείνει ελάχιστη αξιοπρέπεια στους στρατηγούς αυτού του αγώνα τους καλούμε να πράξουν το αυτονόητο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΖΑΝΝΕΤΟΣ ΘΑΝΟΣ ΑΛΕΙΦΤΗΡΑΣ
ΤΑΜΙΑΣ Φ.Σ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕΛΟΣ ΠΡΩΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ Φ.Σ. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
